Jaseon dönemi 1400'
Sen yürürsün, beklenmedik illetler adım adım takip eder seni.
Ansızın olacaklardan bir haber yaşadığımız hayat, bizi neden öfkelendiriyordu mesela? Çarpıştığın birine abartı tepki vermekle aynı değil miydi? Hayat beklenmedik şeylerden ibaret olmasaydı, kendimi kardeşim bile olmayan birine abilik yaparken bulamayacaktım.
O olmasa uğruna cesaretimi gösterebileceğim biri olmazdı. Hyunjin olmasa kalbimin yumuşaklığını keşfedebileceğimi düşünmüyordum.
Düşüncelere dalmış, eğitim alanının bahçesinde bulunan çiçekleri sulamakla meşguldü.
Tüm olumsuzlukları sineye çekmiş, yalnızca beraberinde gelen güzelliklere odaklanmış olarak buldu kendini.
Kısılan gözleriyle güneşte kendisine doğru hızla koşuşturan biri, gülümsemesine sebep oldu.
"Tüm bu kargaşada bana koşmanı seviyorum."
Aklından geçen düşünceyi fark etmeden fısıldadığında, eş zamanlı olarak çiçekleri sulamak adına tuttuğu hortumu bıraktı.
Hyunjin'in "hyung, hyung." diyerek koşuşturması anlam veremediği bir tedirginliğe sebep olmuştu, içten içe.
Adımları Minho'ya çarpan bedeniyle aniden yavaşladı. Minho kendini ona siper ettikten hemen sonra, belinden nazikçe kaldırmaya çalışsa da yorulmuş olduğundan nazlanarak Minho'nun kollarına bıraktı kendini.
Hiç diretmeden hızlı bir hamleyle kucağına aldı. Yatağına bırakmak için yavaşça adımlarken, koşturmasından ötürü nefesi sıklaşmış olan Hyunjin'e, yüzüne çarpan nefesinin verdiği rahatsızlığı belli etme adına, başını geri attı Minho.
Ne tür bir rahatsızlık olduğundan emin bile değildi.
Utanarak nefesini tutmaya çalıştığını fark ettiğinde, yatağa bedenini bırakmıştı. Hala nefes almıyor olması, yüzüne yaklaşıp dudaklarını aralamasına sebep oldu. "Nefesini serbest bırak." Minho geri çekilmeden Hyunjin'in anında bırakması komiğine gitmiş olacak ki, hızla geri çekilip kahkaha atması bir oldu. Hyunjin Minho'ya şaşkınlıkla bakarken, "çok ilginçsin" diye ekledi, Minho.
Hyunjin'in gözleri birden açıldı ve hemen söze atıldı
"Sözünü dinlememin nesi ilginç?"Başını iki yana sallayarak konuştu. "Hayır ilginç olan aslında bu değil." Hyunjin'in anlamsız bakışları Minho'nun yüzünde gezinirken, "kötü bir şey mi yaptım? diye sordu. Duraksayıp biraz yüzünü inceledi, Minho. Sanki söylediklerini duymamış gibi, "Çok güzelsin." cevabını iletti, o bile neden şu an da söylediğini bilmiyordu.
Hyunjin beklenmedik cümleyle, gözlerini kaçırdı. Öfkelenmesi gerektiğini düşünerek kaşlarını çattı, her ne kadar hoşuna gitse de. "Konuyu dağıtmamalısın, bana bunu sen söylerdin. Sorumu yanıtlaman gerekmez mi?" Minho hiçbir ayrıntıyı unutmamasına hayret ederek, araladı dudaklarını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
rodeflus, hyunho
FanfictionBabam bir üflemenin çiçeğe zarar verebileceğini söylerdi. O benim çiçeğimdi ve ben onu rüzgar esintisinden bile korumak istiyordum.