Friends with Benefits -Bajitora-

7

Hastaneden çıktığımızda doğal olarak bana yumuşak davranıyordu ama kendi gibi olmasını istiyordum bir yandan da.

-Keisuke... Hiç söylememişim gibi davranabilir misin..?

-Denerim.

Gözlerine bakarak gülümsedim.

-Ps4 oynamaya gidelim mi...?

-Taktın sende ps4 ps4 yeter aaa.

-Minecraft dünyamı gösterecektim...

-Tamam olur...

-Hadi eve gidelim.

Ev neyseki çok yakındı.

Binaya girdik ve asansöre bindik.

Bana bakarak gülümsedi.

Bende ona gülümsedim.

-Keisuke?

-Hmm?

-Birşey sorabilir miyim..?

-Sor...

-O gün beni isteyerek mi düzdün...?

Bu soruyu beklemiyor olacaktı ki öksürmeye başladı.

-İyi misin?

-Sanırım.

-Hala sorduğum sorunun cevabını alamadım...?

-Özür dilerim.

-Huh?

-Yapmamalıydım.

-İkimizde ergendik.

-Seni istiyordum ama o şekilde değil...

-Ha..?

-Tanıştığımız günden beri sana aşığım Keisuke, Sana hiçbir zaman arkadaş ya da sadece fb gözüyle bakmadım..

-Siktir...

-Bunca zaman sana acı çektirmekten başka birşey yapmadım değil mi...?

-Sen ne yaparsan yap... hep seni seveceğim.

-Tora.

-Hmm?

Gözlerimin içine baktı.

-Aptalım tekiyim.

-Hayır de...

Sözümü kesen dudaklar yüzünden sustum.

-Huh?

Baji Keisuke, ilk ve tek aşkım beni öpmüştü... rüyadaydım sanki.

Dudaklarımı yumuşak ve narince emmeye başladı.

Alt dudağımı emdikten sonra üst dudağımı emiyor sonra tekrar alt dudağımı emiyordu.

Dilini ağzıma sokunca küçük bir inleme bıraktım.

-Mgh...

O sırada asansörün kapısının açılmasıyla duracaktım ki Keisuke dudaklarımızı bir türlü ayırmıyordu.

Asansörden öpüşerek çıktıktan sonra bir yandan dudaklarımı Keisuke'ye emanet edip kapıyı açtım.

Eve girdiğimizde beni kucağına alıp duvara dayamıştı.

Ve saatlerce öpüşmeye devam ettik.