Niana's POV
"alam mo Eya, excited na talaga ako!" sabi ko sa my-oh-so-cold-twin-sister.
hindi nya ako kinibo. which is sanay na ako. sya pa? eh pag kinausap mo yan para kang nagsasalita sa hangin --"
iniba ko yung boses ko at nagsalita "alam ko Nia! halatang halata sa mukha mo!" sambit ko gamit yung boses nya.
"..." hindi pa din sya nagsasalita --"
"hui. Eya!" tinignan ko sya. ay shocks. tulog pala -.-
haha. shems mukha naman akong shunga nun. nag sasalita mag isa.
tinignan ko yung paligid ng aming maliit na kwarto. naka-pack na lahat ng gamit. aalis na lang. hay.
ako nga pala si Niana Collins. ang sweet at lovable na kapatid-slash-kakambal ni Diana Collins. 16 years old na ako, meaning sya din. syempre magkakambal kami. namatay yung parents namin dahil sa aksindente nung 8 years old kami. wala naman kaming kilalang iba pang relatives kaya napunta kami ni Eya sa bahay ampunan. madami naman kaming kaibigan dun. ako lang pala. masungit kasi si Eya. choosy sa mga tao. pero kahit ganyan sya love ko sya ^•^
so. eto nga. may nagpaplanong umampon samin ngayong 16 na kami. aba! okay na yun kesa sa wala di ba? ang alam ko mayaman yung aampom samin. matanda na daw. naawa daw sya nung malaman nya na matagal na kaming nandito. kaya sa tingin ko naman mabait sya. sa tingin ko ahh. iba kasi yung opinyon ni Eya sakin ehh. alam nyo na, may pagka pessimistic yan.
*knock knock*
bumukas yung pinto at tapos biglang dumungaw yung ulo ni Jherald.
"Jherald!" I grinned.
tumawa sya at naglagay ng daliri sa bibig nya at tinuro si Eya. "natutulog yung kakambal mo!" sambit nya na pasigaw pero pabulong. gulo noh?
"hahaha. oo nga ehh." napatawa kami "bakit ka nandito?"
"bakit ayaw mo?" nagtaas sya ng kilay at umupo sa tabi ko
"hindi noh! natanong ko lang. bakit masama?" I pouted.
ginulo nya yung buhok ko "hahaha. sabi ko na nga ba ehh. gusto mo ko!" tapos tumawa sya.
I blush. "hindi kaya! natanong ko lang. masyado kang feeler" sigaw na mahina ko. which is hard.
"eto naman! joke lang yun ehh. hahaha. syempre gusto ko lang bumisita. aalis na kayo di ba?" tapos yung tono nya at yung mukha nya naging seryoso.
"oo. aampunin na kami. magiging parehas na tayo!" sambit ko.
ngumiti naman sya pero alam kong peke yun "mamimiss ko kayo" sabi nya na mahina. sa sobrang hina nga hindi ko na alam kung dapat ko ba talagang marinig yun ehh.
"mamimiss ka din namin" nginitian ko sya.
ngumiti ulit sya, at alam kong totoo na yung ngiti ngayon.
*snap*
bigla kaming napatingin ni Jherald sa ingay na yun.
"gising ka na pala!" sigaw ko. kala ko naman kung sino tong babaeng to na nang gulat samin.
nag blush lang si Jherald. akalain mo yun? nagbablush din pala tong lalaking to!
inirapan ako ni Eya at tinignan ako na parang nagsasabi na ang-sweet-nyo-kasi-kaya-pati-ako-nilalanggam na tingin.
I blush.
pano ko na intindihan? simple lang. I've been with her simula bata kami. at tsaka kakambal ko sya noh! not really identical pero... basta! magkakambal kami.
tumayo sya hawak yung librong nabagsak at umalis sa kwarto. ganyan yung kapatid ko ehh. di mo malaman kung galit sya o ano --"
"si Eya talaga..." sambit ni Jherald sa tabi ko.
tumawa ako "hay. Jherald. di mo pa sya kilalang mabuti, tsaka hindi kasi kayo close" sabi ko tapos hinampas yung balikat nya, yung hindi masyadong malakas.
"nako. baka manigas na ako sa tagal bago mangyari yun. tsaka she's Eya for Pete's sake! maninigas talaga ako." he said.
I laugh hysterically.
kumunot naman yung noo then realization hit him. "no. I didn't mean it that way! I mean she's cold and..." pero tawa pa din ako ng tawa. he just made a pun! grabe.
nakahiga na ako sa lapag kakatawa. grabe to ahh! "your... face... tho" I said between the laughs.
he made a face "shut up"
"nako Jherald. kung iibigin mo ang aking kakambal, sasabihin ko lang to sayo. maghanda kang masaktan" sabi ko having tumatawa pero seryoso ako. madami akong nabasang libro na laging may challenge kaya hindi ako magtataka kung mahihirapan sya.
"tss. hindi ko kaya sya—"
*creek*
"hi Eya!" speaking of the... uhh Eya na nga lang. so ganun. pumasok si Eya na may dalang libro at baso ng tubig.
"..." syempre. imbes na sumagot at batiin ako pabalik eh tumango lang sya.
umupo sya sa kama at nagsimulang mag basa. at siguro kang naramdaman nya yung mga titig ko at titig ni Jherald, eh tumigin sya samin.
"ahhh. may narinig ka ba kanina?" tanong ko.
she shook her head at nagtaas ng kilay na parang bakit-mo-tinatanong?.
"wala naman. haha" alam kong nagmumukha akong baliw kasi ako lang yung nagsasalita at sya tahimik lang. pero bakit ba? talented ako eh ^•^
she rolled her eyes --"
grabe kotang kota na ako sa kaka-irap neto kanina pa ahh. pero alam kong hindi sya convince na 'wala naman' talaga yung sinabi ko kanina. syempre kakambal nya pa din ako. she could tell when I'm lying or not. pero hindi nya na lang pi-nush. hindi naman kasi pakialamera yan ehh. hindi katulad ko ו×
"pssh. tara na nga Jherald! selos lang yang si Eya kasi wala syang friends na pupunta at bibisitahin sya dito. tse!" pag-paparinig ko in a playfully and yet friendly way.
and once again. irap ang inabot ko sa ka nya -_-
inirapan nya ako nagbasa ulit. ganyanan tayo Eya eh noh?
lumabas kami ni Jherald sa kwarto. at nung tinignan ko sya, aba! nag pipigil ba naman ng tawa? tss.
"ang cold talaga ng kapatid mo" sambit nya habang tumatawa.
"syempre sya si Eya. pero mabait yan! di ka pa nasanay" I said, laughing.
"sanay na ako. pero ibang iba kayo sa isat isa"
"I know. pero sya pa din si Eya ako pa din si Nia" I stated, matter of fact.
"kelan yung alis nyo?" sabi nya. changing the topic.
"bukas" bigla naman agad nag bago yung mood.
"ahhh" tumango tango na lang sya.
*silence*
"magkikita pa din naman tayo di ba?"
"oo naman!"
♥♥♥
