DÖRDÜZLER

KIZI MERİÇ' E GÖTÜRENE ÖDÜL VARMIŞ.

Karakterlerin fotoğraflarını koymuyorum çünkü sizin hayalgucunuze bırakmak istiyorum ama ileride attığınız yorumlara gore aklimdaki kişilerin fotoğraflarını atarim. :)
Şarkı " Avril lavigne nin : here's to never

Bende biraz şaşırmıştım açıkçası karşımda onu görünce ama aldırmadan yurumeye devam ettim. Oda birşey demeden peşinden gelmeye başladı. İlk basta birşey demesemde aniden arkami döndüm.
" niye beni takip ediyorsun? "
" seni takip etmi..." derken kendimi dizlerinin üzerinde yere çökmüş bir vaziyette buldum. Kalbimin sol ustu ağrıyordu. Gözlerimden yaslar süzülmeye başladı iste o an. Kendimi hic iyi hissetmiyordum. Bir kardeşim daha büyük ihtimalle avcıların elinden kurtulamamıştı. Maalesef ve yine . simsiyah bakan gözler bir hüzün ile kaplanmıştı o an . belki de halime aciyordur. Yaklaşık 5 dakika sonra söze başladı. Bir müddet öylece durmuştuk. Ben yerde o kaldırımın kenarında. Kalbimin ağrısından mi yoksa kardeşimin ölmesinden mi anlayamadım o an neden ağladığımi. Galiba ikisi için de .
" ne oldu sana birden !! " diye sordu ani bir sert çıkış ile. Ben bile şaşırmıştım neden böyle bir çıkış yaptı diye ama şu anki üzüntüm daha büyüktü. Kardeşimi kaybettim lan ben !! Ne diyordum yaa. . Galiba su anda üzüntüden fazlasıyla sacmaliyordum.
" tekrar soruyorum ne oldu sana birden böyle ? " her kelimeyi bastırarak ve sakinlikle sormuştu. Hala kalbim ağrıyordu. Cevap veremiyordum.Saskindim ve agrim her saniye daha da artıyordu. Neden aniden olmuştu ?? Neden kardeşim aniden ölmüştü?? Avcılardan bu aralarda ses cikmiyordu neden ve kim , nasıl oldu bu is ve düşünmek istemesemde acaba özel gücü neydi ve bana mi geçecekti?? Ani bir sancı daha saplandı aniden . bu sanki karşımda bana simsiyah bir ifadeyle bakan erkeğe de olmuştu. Derin derin nefesler aldım. Güçlü olmaliydim. Yavaşça ayağa kalktim . sanki bir yaratmış gibi daha da fazla canım yandı. Bir inleme çıktı ağzımdan. 2-3 adim daha attım ama acısı dinmiyordu. O anda farketmeden galiba gücümü kullandım ama simsiyah bakan gözleri yumuluydu. Görmemişti. Tam karsiya gecmistim ki basim dönmeye başladı. Tutunmak için bir yer aradım ama yoktu o an titremeye başladım. Bir an dünya altımdan kayiverdi sanki...

Uyandığımda bir hastane odasindaydim. Benim burada ne isim vardı bilmiyordum. Sonra olanları hatırladim. Kalbimin ağrısı geçmişti ama sanki çok uzun sürmüştü geçmesi. Bir anormallik seziyirdum. İçgüdülerim güçlüdür ama aldirmadim. Acaba simsiyah gözlü çocuk niye bu kadar uzuus ve ani bur sert çıkış yapmıştı bana karşı? Aman banane ondan . beni kontrole gelen hemşire uyandığını görünce yanıma geldi.
" seni getiren beyefendi neden bayildiginizi söylemedi sadece aniden bayildiginizi söyledi. Bazı testler yaptık ama nedenini bulamadık ve kanında bazı insanlarda görülmeyen garip moleküller bulduk. Tedavi etmemiz veya ne olduğunu bulmamız için sadece onayiniz gerekiyor. Doktor diğer dosyaları halledicek. Onaylıyor musunuz??"
"Hayır tesekkur ederim" dedim. Hemşire şaşırdı ve beni ikna etmeye çalıştı ama ben zaten neden olduğunu biliyordum. Ben sıradışı biriyim. Hastaneden çıkış işlemlerini yaptık ve taburcu oldum. Saate baktığımda aksam olduğunu farkettim. Yaklaşık 1 gündür uyuyormusum. Vay be !! Hizlica bir otobüs durağı aradım. Otobüs ile eve en yakin olan duraktan indim. Hava karanlıktı ve elektrikler de yoktu. İste simdi ayvayi yedim. Ne yapacaktim ben ? Karanlık fobim olduğunu biliyordum. Yavaş ve ürkek adımlarla ilerlemeye başladım. Evim otobüs durağına neden bu kadar uzaktı ki?? İleriden gelen müzik seslerini duydum. Galiba biraz yukarıdaki bardan geliyordu. O sırada ileriden gelen 1 kişiyi gördüm. Benim yaşlarımdaydı ortalama. Daha da hizlandim ama erkek beni görünce bir an durdu. Gözleri çam yesiliydi. Koyuydu. Bende ona baktım bir an sonra gözleri kacirdim. Hızını artirdim. Arkamda kalmıştı ama bana seslendi.
" burada yenisini galiba seni daha önce gordugumu zannetmiyorum " dedi.
" seni ilgilendirmez" yani kibarca sanane dedim.
" tabiki de ilgilendirir. Bu sokaklar benim. Benden habersiz burada kus bile uçamaz sen ne diyorsun? "
" tabi tabi öyledir " dedim . ona yaw he he bakışlarını attım. Aniden sert bir yüz ifadesiyle bana bakmaya başladı. Bir an irkildim . sonuçta kapkaranlik sokak .
" yakalayin lan kızı " diye bağırdı. O sırada duvarların arasından 3 - 4 tane saha adam çıktı. Bana siritarak bakıyorlardı. Bende onlara sirittim. Beni bilmiyorlardı. Ogrenmemeleri daha iyi olurdu gerçi ama onlar kasindilar.
" fazla ugrastirma bizi sonra daha kotu olur tamam mi? " dedi ve gülmeye başladı. Kaslarim.alayla havaya kalktı. Ve hızlı bir şekilde evime doğru koşmaya başladım. Tabi biraz da yani ufacık! Da olsa sanatımı kullanıyordum. Onlar da ilk basta nasıl bu kadar hızlı olduğuma şaşırdı . sonra peşinden koşmaya başladılar. Önüme çıkan bir grup sarhoş erkeğe de bagirdilar
" yakalayın kızı tutun " dedi
Yine onlar kimildamayinca
" kızı Meriç e götürene ödül varmiss!!" diye bağırınca önümdeki sarhoş serseriler beni yakalamak için önümde durdular. Arkamda da diğerleri vardı. Kacmak için yer aradım ama binalardan dolayı hicbir yere kacamazdim. Mecbur teslim oldum. Bu kadar çok gören kişi olmasını istemediğim için mecburdum. Beni yakalayınca yine güldüler. Beni tutan kişi yönümü başka birine çevirdi o da tam karnına vuracağı sırada ayagimla kasiklarina tekme attım. İki büklüm yere düştü. Ama diğer çocuk karnına yumruk atmaktan çekinmedi. Karnım ağrıyordu ama hızlı bir şekilde ağrısı geçti. Aniden gözüm dondu. Çok ofkelendim ama kontrol etmeliydim. İntikamını onlardan değil başlarındaki kişiden almaya karar verdim. Bir planim yoktu ama o kadar da savunmasiz değildim. Beni götürmeleri ne izin verdim . bir fabrikanın önünde durdum. Sürgülü kapiyibyavasca açtılar ve beni de içeriye soktular. Etraf karanlikti. Bu biraz urkmeme sebep olsa da hicbir tepki vermedim. Zayıf yönünü öğrenmelerini istemiyordum . büyük açıklık bir alana geldiğimde karşımda sandalyeye bağlı birini ( yüzü kapalıydı kim olduğunu göremedim. )
Gördüm. Ipıslaktı. Kollarında ve gövdesinde kanlar vardı. Kimse kim banane dedim içimden ve başlarında bana bakan çam yeşili gözleri olan erkeğe baktım.
" şu kizida ( eliyle yandaki sandalyeyi gösterdi) suna baglayin . " dedi. Ben bir an korktum ama bozuntuya vermeden geri ger adımlar attım ve en yakın koridora saptim. Kosuyordum. Hepsini tek tek halledecektim çünkü hepsinin birden beni görmesini istemiyordum. Adamların ayak seslerini duyabiliyordum. Daha hızlı koşarak ilk sağa saptim. O köşedeki odaya girdim ve kapıyı kilitledim. Adamlar buraya bakmadan koşarak uzaklaştılar. Kilidi acmamla kapının açılmasi bir oldu. Sadece birisi buradaydı. İçeriye girdi. Kapıyı kapattı. Bana bakıp yine alayla siitiyordu. Daha dikkatli baktığımda bunun tekme attigi kişi olduğunu anladım. Benim için sıkıntı yoktu aslında . onu daha güzel pataklardim.
" iste simdi dustun elime güzelim. " kasların yine alayla havaya kalktı. Arkama döndüm ve bazı keskin aletler aradım. Çatallar ve kaşıklar ve yemek bıçakları vardı. İsime uyardı. Siritarak önüme döndüm. Adam kravatini esnetiyordu. Adam nesneleri hareket ettirdigimi bilmiyordu. Etrafta rüzgar estirmeye başladım. Adam am acik tir diye birşey söylemedi ama ellerimi havaya kaldırınca arkamdaki bıçak ve çatallarin da havaya kalktığını görünce adam korkmaya ve titremeye başladı. Kapıya yöneldiğini görünce sağ elim ile kapıda duran anahtar ile kapıyı kilitledim.
" ne diyordun evet dinliyorum seni " dedim alayla .
Adamın korkudan dili tutulmuştu.
" eğer seni öldürmemi istemiyorsan Dediklerimi yap yoksa seni gerçekten hic zorlanmadan öldururum. Anladın mi?" dediğimde hala şaşkındi. Yavaşça kafasını aşağı yukarı salladı.
" simdi adamlarını topla beni yakaladığını soyleyeceksin sonra o sırada arkanda duran ipi bana vereceksin ve ben onları bagalayacagim. Sonra birlikte başınız olan gözleri yeşil olan adama beni gotureceksin ama diğerlerini bulamadığını söyleyeceksin. Sonra gerisi bende . tamam mi? Eğer yamuk yaparsan cebimde ki cakiyi sana saplarim." dedim o da tamam anlamında başını aşağı yukarı salladı.