Yağmurlu bir gece de tanışan Park Chaeyoung ve Lalisa Monabal'ın uzun süre kavuşamaması kavuştuktan günler sonra da artık hiçbir zaman bir arada olamayacakları.
Ve Lalisa, sen gideli 4 yıl oldu. Sensiz 4. Yılım sevgilim. Yerine asla başkasını koymam, koymayacağım. Her zerrene aşıktım,her zerrene hayrandım. Hâlâ da öyleyim. Biz bir piyanonun parçalarıydık. Ama sen kırıldın. Sen beni bu dünya da yalnız bıraktın. Hâlâ toparlanamadım. 4 yıldır ne düzgün uyurum, ne yemek yerim, ne de gülebilirim. Zaten gülersem de kendime o zamanı haram kılarım. Her ne kadar yanımda olmasan da, kalbimdesin Lalisa'm. Çok yaşayacağımı düşünmüyorum sensiz. İnan bana geleceğim yanına Lalisa'm. Bazı aşklar mahşere kalır sevgilim. Biz aşkımızı tam yaşayamamış olsak bile, seni asla unutmam. Unutursamda kendimden nefret ederim.
O kadar yalnızım ki sensiz Lalisa'm. O kadar dağılmış, o kadar somurtkan. Hiç olmadığım kadar darmadağanım Lalisa'm. Bunların rüya olması için dua ettim. Ama rüya değildi. Ben seni gerçekten kaybetmiştim. Gerçekten sensizdim.
SON...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Burayı ağlayarak yazdım. Bir başka ficde görüşmek üzere.
