𝕾̧𝖊𝖞𝖙𝖆𝖓𝖎 𝖆𝖘̧𝛊𝖐𝖑𝖆𝖗

𝐢𝐥𝐤 𝐠𝐮̈𝐧

Sabah saatinde kapıma tıklatılmasıyla uyandım.Kim tıklatıyorsa aralıksız 5 10 kere tıklatmıştı.Son tıklatışından sonra içeriye girdi.

"Sabahtan beri tıklatıyorum duymuyor musun?" Dedi Reiji.
"Hayır hiç duymadım kusura bakmayın."dedim.
"Neyse hadi kahvaltı yapıyoruz,Üstünü giyinip aşağı gel.Ben iniyorum" diyip aşağı indi.

Dolaptan rastgele kıyafet alıp hızlıca giyindim.

Herkes masada toplanmış kahvaltı ediyorlardı,Boş olan sandalyeye geçtim.

Acaba bu yemekleri kim hazırlamıştı? Merakıma yenik düşüp sordum.

"Sesini kes de yemeğini ye." Dedi Subaru.
"Çok rahatsız edicisin."dedi Shuu.
"Sadece soru sormak istemiştim.."dedim üzgünce.
"Soru falan sorma sesini çıkartmadan uslu uslu yanımızda otur."dedi Subaru.

Dediği laflara aldırmamaya çalışarak kahvaltımı ettim.

Kahvaltıdan sonra herkes dağılmıştı.Ben de ne yapacağımı bilmediğim için bahçeye çıkmıştım.Çok güzel beyaz güller vardı.Vampirler çiçek yetiştirebiliyor muydu? dedim içimden.Yanımda birisi belirdi.Gelen kişi Subaruydu.

''Burada ne işin var?''

''Herkes dağıldı ben de bahçeye çıktım.''

''Aptal! hepsi uyumaya gitti.Biz vampiriz unuttun mu! tabii ki dağılacağız! gündüzleri uyuruz geceleri uyanırız bilmiyor musun.'' dedi sinirlenerek.

''Şey tamam anladım.'' dedim mahçup olmuşçasına.Tabii ki biliyordum benim merak ettiğim şey neden hepsi birlikte birşeyler yapmıyorlar da ayrı takılıyorlardı.Ama Subaru yanlış anlamıştı.

Subaru cebinden bıçağını çıkartıp güllere fırlattı.

''Tch..çok sinir bozucusun,Uyumaya gidiyorum.'' dedi sinirlenerek.

''Subaru-kun..'' dedim arkasından.

Hepsi çok değişiklerdi,Ne yapsam sinir oluyorlardı.Keşke taksiden hiç inmeyip kaçıp gitseydim.Burada ölümü bekleyecektim galiba,Bu kana susamış aç vampirler eninde sonunda kanımı içeceklerdi.

Kendi kendime konuşarak bahçenin her yerini turlamıştım.Yorulunca odama çıkmıştım.Yapacak hiçbir şey olmadığı için vampirler gibi ben de uyumaya karar vermiştim.

Akşama kadar uyumuştum.