Mehir (iki ailem) ASKIDA

mutlu ailem ♥️

Annem
"Mehir kızım artık elindeki telefonu bırak sofraya gel"

Yatağımdan kalkarak elimdeki telefonu komputer masasının üzerine koydum ve odadan dışarıya çıktım yemek salonuna geldiğimde herkes sofradaydı şen sesimle herkese günaydın deyib yerime geçtim abim her zaman yaptığı şeyi yapıp bana takılmaya başladı

Abim " Selim amca baksana şu cadının suratına çirkin ördek yavrusu gibi"

Abimin takılmasından sonra Selim amca ile göz göze geldik dudağı hafif yana doğru kıvrıldı bu her zamanki masa atışma savaşının başladığını işaretiydi abime dönüp

" Sen sanki dünya yakışıklısısın kendi suratından haberin yok"

Abim " ne varmış benim suratımda cadı"

"İşte ben de onu söylüyorum ya abi suratında yakışıklılık dahil hiçbir şey yok"

Benim bu lafımdan sonra abimle birbirimize gözümüzü kısarak bakmaya başladık bir süre sonra abimin dudağı hafif yana doğru kıvrılmaya başladı benim dudaklarımda onun dudaklarını takip edip tıpkı onun gibi hafif yana doğru kıvrılmaya başladı ikimiz de aynı anda kahkaha atmaya başladık annemler ve Selim amcalar da bize katıldı ve böylece kahvaltımızı yapmaya devam ettik

...............

Şimdi hepimiz oturma odasında oturmuş kendi halimizde takılıyorduk annem televizyon izliyor Selim amca abim Efe futbol hakkında konuşuyorlardı ben mi ben de kendim halimde sosyal medyada takılıyordum birden Selim amcanın bana seslenmesiyle herkesin odak noktası biz olduk

Selim amca " kızım senin sınıfta bir çocuk vardı ya hani yardıma ihtiyacı olan sizde yardımcı olmuştunuz,hatta ben kendim bile yardımda bulunmuştum"

"Evet Selim amcam ne oldu ki"

Selim amcam " kızım o çocuğun babası hala çalışmıyorsa haber et bizim inşaatda bir işçi boşluğu oldu eğer istiyorsa gelsin"

Selim amcamın Laflarından sonra adeta gözlerimden kalpler çıkacaktı o kadar mutlu olmuştum ki Emirin babasının gerçektende işe ihtiyacı vardı hatta biz geçen hafta Emir ve kardeşi için kıyafet ve kitab yardımı toplamıştık o kadar fazla yardım gelmişti ki mahellerinde başka ihtiyacı olanlara bile vermiştik Selim amcam o zamanda bu işin başında durub kendisi ilgilenmiş yardımda bile bulunmuştu hatta fazlasıyla yeni kıyafetler kitablar almış bize vermişti şimdide böyle yardımda bulunması gerçekten karşımda oturan bu adam bizim bu hayattaki en güzel şansımızdı ona en güzel gülümsememi sunub

"Gerçekten mi " dedim

Selim amcam " gerçekten benim güzel kızım" dedi

Yerimden kalkıp onun yanına gidip sımsıkı sarıldım oda hiç vakit kaybetmeden bir baba edasıyla beni sarmaladı bir kaç dakika öyle kaldıktan sonra kollarımız hala bizi sarmalarken biraz geri çekilib dolu gözlerle yüzüne bakıb

"Teşekkür ederim" dedim

Selim amca iki elinde yüzüme koyub o güzel siyah gözlerini dolu olan yeşil gözlerime diktib

Selim amca "teşekkür etmene gerek yok sen benim kızımsın e haliyle senin arkadaşında benim evladım sayılır senin için arkadaşına yardım etmiycemde kim için edicem"

Selim amcamın laflarından sonra ilk sol gözümden bir damla düştü sonra sağ gözümden gözleriyle göz yaşlarımı takib eden Selim amca dudaklarıyla ilk sol gözüme bir buse kondurdu sonrada sağ gözüme bir buse kondurub geri çekilib beni yeniden kendine çekilip sımsıkı sarıldı ve kulağıma yaklaşıb fısıltı şeklinde şu lafları söyledi