私の人生の中の猫 (türkçesi: hayatımdaki kedi)

Küçük siyah kedi

(Okuldan dönüyor)
"Miyeon bekle." Tam sınıftan çıkacaktım ki bu gün yardım ettiğim Haruka yanıma geldi. Kendisi biraz utangaçtır. Benim de herkes durumumu bildiğinden arkadaşım yok. "Şey Miyeon senden çok korkuyorum ama teşekkür ederim." "Nede-" sınıftan koşup çıktı. Ben de avalak gibi bakakaldım. Üfleyip çıktım bende.

(Ev yolunu yarıladı hala yürüyor ana oğlan karakter kedi formunda şu an)

"Miyavvv" ayaklarımın dibinde küçük siyah bir kedi. "Ahh tatlım sen burda ne arıyorsun?" Çok sevimli bir kediydi. "Aç mısın ayrıca yağmur başlamak üzere evin varmı?" Anlamışcasına yüzüme baktı. "Meoww" bu var demek mi yolsa yok mu? Kafasını okşadım. Kendine iyi bak. Biraz daha yürüdüm telefonumdan babamı aradım ve gelmek üzere olduğumu söyledim. Şemsiyemi açtım. "Miyavv" kedi beni takip etmişti. "Tamam hadi gel kucağıma da eve gidelim şükret babam eskiden hayat bahçesinde görevliydi. Yani seni evden atmaz."

(5 dakika sonra evdesiniz.)

"Baba ben geldim." Babam oturduğu koltuktan elini kaldırıp selam verdi. "Sakın ha ses çıkarayım deme yinede sormadan aldım seni içeri."dedim fısıldayarak. Üst kattaki odama gidip kapıyı arkamdan kapadım ve derin bir nefes aldım. "Tamamdır. Her şeyi hallettim. Aç mısın sen?" Gözlerimin içine baktı ve kafasını yana eğip gözlerini kıstı. Sanki beni anlıyordu. "O zaman sana noodleımın içine ataçağım tavuk ve peynirleri sana getiririm." Gülümseyip aşağı indim.

(Yemekleri alıp yukarı çıktı.)

"Geldim eee sana bir isim vermem lazım değil mi?" Yemekleri masamın üstüne bıraktım. Telefonumu elime alıp araştırmaya başladım. (5 dakikanın sonunda)
"Aslında sana Kou demek istiyorum hiç alakan yok o animedeki çocukla ama en sevdiğim karakter o yüzden adın Kou." Kou yatağa çıkıp kucağıma yattı. Biraz okşadım ama karnımın gurultusu bunu bozdu. "Aslında Kou önce yemek yesek daha iyi olabilir." Kou' yu kucağıma alıp sandalyeme oturdum. Sonra Ko'yu yere bıraktım önüne de tavuk ve peynirlerin olduğu tabağı önüne koydum.

(Yemeği yediler)

"Kou bitir-" Kou yatağa çıkmış yalanıyordu. "Ah yediğini görmedim. Kusuruma bakma." Kalkıp yerden tabağı aldım. Gidip Kou' nun başına küçük bir öpücük kondurdum. Çıkıp kapımı arkamdan kapadım. Aşağı indim bankoya yıkadığım tabakları koydum. Babam annem öldüğünden beridir içki bağımlısı. Bazen kendini kaybedebiliyor. Annemi iki yıl önce kaybettik ve o gittiğinden beridir babamın hem fiziksel hem de ruhsal sağlığı normal değil. Babam, ev içindeki düzen, yaşamım ve diğer her şey değişti. Lise ikinci sınıfım ve diğer sınıfımdaki herkes benim ara sıra da olsa şiddet gördüğümü biliyor çok küçük düşürücü.

(Neyse bulaşıkları yıkayıp odasına çıktı ayrıca saat 23.00.)

"Geldim Kou aşağıda işler biraz uzun sürdü."  "Saat de geç olmuş ben yatıyorum iyi uykular." Yatağa girdim saçımı toparlamak için  doğruldum. Örtünün altından bir şey ilerleyip yanıma geldi. Kou örtünün altından yanıma gelmişti. Çok sevimli bakıyordu. "Neden en yakın arkadaşım oldun Kou normalde herkes benden kaçar." Kollarının altından tutup yanıma bıraktım kafamı yastığa koydum. Kou gelip daha da yanıma sokuldu.