私の人生の中の猫 (türkçesi: hayatımdaki kedi)

Artık özgür müyüm?

Evet arkadaşlar pinterest hesabıma bakarsanız sevinirim hesabımın adı @ChoeMii33

Nihayet hastaneye gelmişti. Shou girişte oturan kadından oda numarasını almaya çalışıyordu. "Miyeon aldım 303. odada." Yanına gittim. Asansöre doğru ilerledik. Ve basıp beklemeye başladık. "Miyeon aç mısın?" Shou'ya döndüm. "Olabilir."
(Üst kata çıkarlar)
"Ben otomattan alıp geleyim. Ne istersin?" Düşündüm. "Şu hani ucu çikolatalı uzun ve kalın üstü hindistan cevizli olan ondan al." Shou bir koşu otomata gitti. "Aldım prensesim." "Şu an böyle olmasa seni dövüyor olurdum.(Gülmeye başlar) ay babam öldü ya lskdndmcnföbşdj (ağzıyla random atar)" "Miyeon iyi misin sen hani yani normalda ağlamanız gerekmez mi?" Shou gelip omzumu tuttu ama gülerken kendimden geçmiştim. "Ta-tamam huh ne güldüm be. (Derin nefes alır) Neyse hadi gel babama bakalım."
Shou'nun ağzından
Kız az önce ağlıyordu. Şimdi gülüyor. Az önce hadi gel babama bakalım dedi. Bu arada kendime bir telefon mudur nedir alsam iyi olur.
Miyeon'un ağzından
Babam... orada yatıyordu. Kocaman siyah birşeye sarmışlardı. "Miyeon..." "Gittin mi tamamen mi? Bana onca şeyi yaptıktan sonra." Artık bana açtığı yarayı pamukla doldurmaya gelmişti. "Beni her seferinde dövüp sonra sana bakmamı istedin. Her canım yandığımda beni zorlayıp okula gönderdin. Hain." Gözlerim ağlayamayacak kadar acıyordu. Ya da o gözlerimin acısı değildi.

Shou'nun ağzından
Avazı çıktığı kadar bağırmaya başlamıştı. Galiba bu kaybın başka bir evresine geçmişti. Çok garip davranıyordu. "Miyeon s-sen iyi misin?" Bana doğru döndü. Gözleri kan çanağı gibi olmuştu. Zavallıcık önce ağlayıp sonra sinirlenince böyle oldu herhalde. "Gidelim bitti işim şerefsiz beni umursamıyor." Ölü olduğunu anlamamış mıydı acaba. Kolumu tutup beni çekmeye başladı. Çıkmadan önce bizi arayan kadın ile karşılaştık. Ama Miyeon somurtup dışarı çıktı.
Miyeon'un ağzından
"Evi satsam biraz param olur aslında ama (duraklar) annem anılarım hayatım hepsi bir anda yok olmuş olur." "Gerek yok sana dedim kenarda çooook param var." Yürümeyi bırakıp durdum. "Shou sence babam nereye gider." Güldü. "Bence gitmez geri gelir bizi bırakmaz." "Babamın gitmesi daha iyi olmadı mı? Okulu bırakabilirim ve birlikte yaşarız." Yüzüme anlamamış gibi baktı. "E sen değilmiydin okucam diyen." Haklıydı. "Boşver hadi eve gidelim Miyeon. Ben acıktım yemeği ben yaparım birde uykum var."

(Eve giderler)

"Ee beğendin mi noodle ı? Özellikle senin beğendiğin gibi yaptım." Tabağın içinde kalan suyu içtim. "Ellerine sağlık ama (derin bir nefes alır) ev çok boş." Masadan kalkıp tabağımı lavaboya bıraktım. "Ben banyo yapçam. Sen ne yapmak istersen yap aç televizyon izle (merdivenlere doğru yürür) ya da ne biliyim yap birşeyler."

(Yukarı da banyodan çıktı)

Havluma sarınıp ayağıma terliklerimi giydim. Saçlarımdan sular damlaya damlaya lavabonun önüne geldim. Saçlarım kuruyunca zorlanmadan taramak için indirimdeyken aldığım saç yumuşatıcısından sürdüm. Kapıyı açtım çünkü içerisi çok sıcak olmuştu. "Miyeon bu koku ne?" Arkamı döndüğümde kapıdan Shou bana bakıyordu. "Çık be sapık ayrıca losyon kokuyodur. Şimdi bas git." Kapıyı kapattı. Yüzü kıp kırmızı olmuştu.

( saat 23:00)

"Shou saçımı kurutsana? Canım uğraşmak istemiyom." Koltuktan doğrulup kalktı. "Tamam nerde makine." "Odamda ya şeyde söyleyi ver işte ayak ucumdaki şeyde." Kafası sallayıp yukarı çıktı. "Tarak nerde?" Diye bağırdı üst kattan. "Banyoda."

Shou'nun ağzından
Tarağı ve makineyi alıp aşağı indim. Kolutuğu çekip fişe yaklaştırdım. "Hiç başka aile üyen var mı Miyeon." Kafasını salladı. "Hayır yok o yüzden cenazeye gerek yok."

(Kurutmayı takıp kurutur)

Miyeon'un ağzından
"Shou benim uykum var." Beni kucağına alıp odama çıkardı. "Hadi yat. Bu arada mis gibi kokuyorsun." Yastığa kafamı koyup örtüyü üstüme aldım. "Yanıma yatsana." Yatak sarsıldığında arkama yatıp beni kendine çekti. Kolunu belime doladı ve kafasını kafama yasladı. Aldığı nefesi ensemde hissetmiştim. Gözlerimi açık tutmak istesemde bu gün o kadar çok ağlamıştım ki gözlerim ağır gelip kapandı.