The Obsessive Harem Of Mine

Chapter 3

CHAPTER 3

SURIYAH'S POV

Umagang-umaga na at kailangan ko nang pumunta sa palengke para magtinda. Ang tinitinda namin ay mga candy lang. Siyempre hindi namin kayabumili ng mga mamahaling mga gamit o pagkain para ibenta.

Nagmamahal na kasi sa utos ng mga hari sa bawat kingdoms. Kaya nga hindi na kami umaalis sa lugar na tirahan namin kasi kapag mapunta kami sa bawat lugar ng bawat kingdoms ay mabayad kami at hindi pa iyon dahil kapag mabayad ka. Kailangan mo ng tax rin para makabayad ka.

Hindi madali lalong-lalo ng kapag new ka pa rin doon. Yung hindi pa sanay hehe.

Buong buhay ko kasi ay nakakulong lang ako dito sa gubat na ito. Umuusap sa mga hayop na nakapaligid sa gubat na ito. 

"Mag ingat ka Suriyah. Kapag gumagabi na, umalis ka na. Alam mo naman kung gaano kadelikado kapag madilim na." Saad ni Mama na ikinatango-tango ko at ngumiti rito.

"Opo! atsaka pakibantayan rin po si Neya. Medyo makulit iyang batang iyan eh!" Natatawa kong sambit na ikinatawa nalamang ni Mama habang si Neya naman ay napasimangot nang marinig ang sinabi ko.

"Gud gorl nwa po ako Ate kaya!" Simangot ni Neya na ikinatawa ko nalamang at napailing iling.

"Anak, bumili ka ng noodles. Ulam natin ngayon iyon. Sa ngayon, kailangan muna nating mag tipid." Ngiti ni Mama na ikinatango-tango ko rito.

"Sige po Ma! Una na po ako. Baka maunahan ako ng pwesto eh!" Natatawa kong saad na ikinatango nito at kumaway-kaway saakin habang papaalis ako sa bahay.

Hayy! makakaalis na rin sa gubat na iyon! Makakakita nanaman ako ng mga maliliwanag na mga ilaw, sobrang lamig na hangin katulad lang dito sa gubat na tinitirhan namin tapos mga malalaking buildings or tirahan! lalong-lalo na iyong mga palace na tinitirhan ng mga pinagpala! 

Habang iniisip ko o sinasabi ko ang mga pinagpalang mga tao katulad ng mga anak ng reyna at hari.

Siguro hindi nila nararanasan ang hirap ng buhay katulad ng buhay ko.

Siguro.. hayahay lang sila sa buhay nila kasi nasakanila na lahat eh! Hayst! huwag mo nalang sila isipin Suriyah! focus! focus! hooh!..

Pumwesto na ako sa mga mataong mga lugar at nagtinda na buong magdamag. Mahirap pero kailangan.. para sainyong mga pamilya. Mahirap isipin na nakakaranas ka nito pero kailangan kong tiisin.

Hindi ko naman ginusto na makaranas kami ng ganitong hirap pero unfair lang eh! kasi yung ibang mga matataas, kaya nilang bilhin lahat, hindi sila nagugutom na hindi mga mahihirap na pagkain ang kinakain nila..

Naiinggit ako pero wala eh! kailangan ko nalang tanggapin pero natutuwa pa rin ako dahil nagkaroon ako ng makulit na kapatid at mapagmahal na Ina kahit iniwan na kami ng Papa namin. 

"BILI NA PO KAYO!"

"MURA LANG PO ITO! BILI NA PO KAYO!"

"MGA BATA! BILI NA! MASARAP ITO! MURA PA!"

LUMIPAS ang ilang oras ay 5:17 pm na. Madilim na pero medyo may liwanag pa naman pero kailangan ko na kasing umuwi. Alam mo naman si Mama hehe! Baka mapagalitan nanaman ako eh.

May beses kasi na sobrang dilim na ako umuwi at may naencounter akong mga monsters pero hindi naman sila delikado.

Ang cu-cute nga eh hehe! Kapag naaalala ko pa rin ang mga mukha nila na nakapuot HAHAHA!

Ang sarap isipin na akala mo delikado sila pero hindi naman pala kasi hindi lahat ng mga monsters, delikado. May mga good rin kaya! ^^

Sa ngayon, naka-98 lang akong pera kaya mabili na ako ng noodles. Hmm.. ano kayang flavor? hehe.. 

Inayos ko muna ang tindahan at nang masarado ko na ay niready ko naman ang sarili ko na pumunta sa gtocery store para bumili ng noodles. Beef nalang flavor kasi kapag chicken, baka magkaroon kami roon ng makakati hehe.

Maganda na iyong ready na or ibig kong sabihin ay advance na hehe!

Habang papalakad ako sa Grocery store ay halos mawalan ako ng kulay sa mukha nang biglang may umagaw ng pera ko! ang 98 pesos!

"Magnanakaw! May magnanakaw! Ninakaw ang pera ko! Tulong!!" Sigaw ko at halos mawalan na ako ng hininga para lang makasigaw ng malakas at mabuti nalamang at may mga ilang tumulong na ikinaubong maluwag ko.

Ang ilang mga pera ay nagsiraglagan kaya dali-dali kong pinulot ang mag pera na nahulog. Habang pinupulot ko ang pera ay may mga naririnig akong mga sigaw galing ata sa magnanakaw hanggang sa magtahimik.

Lumipas nanaman ang ilang segundo ay may naramdaman akong papalapit saakin at may ibinigay saakin ang isang tao na nakacloak ng black na ikinakunot noo ko pero hindi ko nalamang pinansin iyon at nakangiting kinuha ang pera.

"Salamat! Maraming salamat po!" Pagpapasalamat ko at hinawakan ang kamay nito.

Medyo nabigla pa ako dahil sobrang lamig ng kamay ng taong nakacloak pero hindi ko nalang iyon pinansin at nakangiting tumingin rito kahit hindi ko nakikita mukha ng nakacloak.

"You're welcome. Here, if you want my help. Ciao!" Saad nito at may ibinigay saaking maliit na card at nang maibigay nito saakin ang card ay pagkatingin ko rito ay nawala kaagad ang nakacloak na ikinanganga ko at naistatwa nalamang..

Ngayon lang ako nakakita ng may kapangyarihan na teleportion! OMG! pero maraming salamat pa rin sakanya dahil tinulungan niya ako! pero sino kaya siya? at ano itong ibinigay niya saakin?

Napakibit balikat nalamang ako at nakangiting tinignan ang buong-buo na pera ko ulit. Walang halos kulang! hehe! thank you lorddd!

NANG makarating ako sa bahay na dala-dala ang noodles ay nakangiting ginulat ko si Neya na nagdradrawing ng kung ano sa libro niya.

"Ate naman! wag ka maggulat!" Puot na saad nito na ikinatawa ko nalamang ng mahina ay ginulo ang buhok nito na ikinasimangot nanaman nito.

Dali-dali akong pumunta kung saan si Mama at nakita kong nakaupo ito sa kwarto at nakatungo habang nakahawak sa ulo kaya napakunot ang noo ko at dahan-dahang pumunta rito. Iniwan ko muna sa lamesa ang noodles.

"Ma? May masakit ba sayo? May nangyari po ba habang wala ako?" Nag aalala kong tanong kaya dahan-dahang tumingin saakin si Mama na umiling at tumawa ng mahina.

"Walang problema anak. Sakit lang ito sa ulo. Tara, samahan mo ako magluto ng noodles." Saad nito at aalis na sana nang hinawakan ko ito sa kamay kaya napakunot noo ito na napatingin saakin.

Ibinigay ko kay Mama ang mga natirang pera kaya napabuntong hininga ito at ibinalik saakin ang pera na ikinakunot noo ko naman.

"Kailangan mo iyan anak at pinaghirapan mo iyan kaya sayo iyan." Ngiti nito na ikinangiti ko at niyakap ito na ikinangiti naman nito.

"Bilang Ina mo anak. Proud na proud sayo si Mama, anak.." Sambit ni Mama na ikinangiti kong muli at pinahidan ang luhang tumulo.

"Ma naman! pinapaiyak mo naman ako! Tara na nga! luto na tayo ng masarap na noodles!" Natatawang saad ko na ikinatawa nalamang nito at pinahidan ang mga luha..