Until The Universe Crosses Our Paths Again

Chapter 2: "Lost In Your Words"

"Ayan na sila!!!"

"Sobrang bagay talaga sila!!!'

The crowd cheered for them, pati na yung professors, head chairmans, and even random people na hindi naman taga-rito ay pumunta dito sa campus namin para maiwitness sila.

Bumalik na si Clark at si Riley na galing lang sa Japan, lumaban sila sa IMO (International Mathematical Olympiad). All of them were cheering for them, naghiyawan lang sila, trinato sila like celebrities.

"CLARK AMPOGI MO!"

Sigaw ng dalawang SHS samin. Oo na, I get it, pogi si Clark, hindi niyo na kailangan iremind sakin. Mga kabataan talaga eh noh? Ang hihilig sa pogi!

Kaibigan ko si Clark for 3 years na, which means 3 years ko na rin siya naiibigan. Ex niya si Riley Atienza, yung kasama niya sa IMO but nobody knows that except for me and si Mico.

Pati sa Twitter, they were filthy famous.

Inakbayan ako ni Mico,

'Yan na jowa mo oh, pinalitan kana.' while we glared at them as bumaba silang dalawa sa van.

'Yuck. So? Ampake ko kay Riley. Never naman naging kami.'

'Obvious naman eh. Gusto mo siya, kaya ka nascascandal tapos napapaaway dahil sa closeness niyo ni Clark. Lagi kasi iniisip ng mga kababaihan dito na liniligawan ka niya."

Totoo naman sinasabi ni Mico doon sa lagi ako nascascandal at napapaaway na part, pero doon sa part na liniligawan ako? Ha! I wish.

Hinintay namin mag-stop yung commotion hanggang magkaroon kami ng alone time na kami lang tatlo na si Mico at si Clark.

'Palibre nga buko pie' sabi ni Clark sa akin ng umupo siya sa canteen table na kinakainan ko.

'Kadami dami mong pera ako magpapalibre?'

'Hindi ko pa kasi nacoconvert yung mga YEN ko to pesos, yung mga YEN ko. ' He was flexing his money, kahit mababa rin naman yung value ng yen sa Pinas.

'Clark wag 'mokong bwisitin. Kakarating mo lang dito sa Pinas baka ipabalik kita sa Japan.'

'Ihhhh, dali na, palibre?' tinabihan niya ako sa upuan. Mukha siyang baby na nagmamakaawa na bigyan siya ng laruan.

I said jokingly, 'Gusto ko muna ng mwa mwa.'

...

'..Pwede ba?'

My heart beated so fast and my cheeks immediately became rose red.

'Gvga! Mama mo kiss! Magkano y-yung buko pie?' tumayo agad ako sa upuan ko. Hindi ako makapagsalita nang maayos. I was nervous, of course.

'Ano.. tig-bebente lang..'

Tumakbo agad ako doon sa bilihan ng canteen, bumili ako nang dalawang buko pie para hindi niya na ako kulitin, kinakabahan parin ako.

Hanggang nakita ko si Riley sa pila sa bilihan.

Close ko naman si Riley, medyo mabait, pero matalino, warfreak nga lang din. Alam 'kong hindi niya na gusto si Clark kasi may jowa na siya sa ibang course, pero paano kung 'di pa move on si Clark sa kaniya?

'Hi. Kamusta?' linapitan ko si Riley sa linya.

'Okay lang. Ikaw?'

'Okay lang din. Um.. kamusta yung IMO? Masaya ba?'