Merdivenlerde oturmuş Kerem'in gelmesini bekliyordum. İşe alındığım haberini ilk ona vermek istiyordum çünkü ondan başka kimsem yoktu. Sokaktan apartmana kadar duyulan şarkıya sessizce eşlik ediyordum. Adım sesleri geldiğinde ayaklandım ve yüzüme düşen iki tutam saçı kulağımın arkasına ittim. Kerem beni görünce gülümsedi ve şaşırmış bir ifadeyle konuşmaya başladı.
"Beyza, iyi misin?"
İyiyim aslanım çok iyiyim.
"Çok iyiyim Kerem. Hani başvuru yapmıştık ya beraber? Onu kabul etmişler ya sevindim görünce."
Gülümsemeye çalışsam da bir türlü yapamıyordum. Keremi görünce gülümsememek elimde değildi normalde ama şimdi daha farklı bir şeyler vardı. Anlamlandıramadığım şeyler.
"Gerçekten mi? E çok iyi o zaman. Gel bir şeyler yapalım istersen kutlamak için."
Şimdi eve atacak seni görürsün. Sonra fanfinfon falan, kaptın?
Bir sus be!
"Ne?"
Ne ne demek şimdi.
"Ne ne Kerem?"
Yüzündeki gülümseme yavaş yavaş soluyordu. Hayır, dışımdan söylemedim, hayır, olmadı böyle bir şey..
"Susayım mı yani? Yanlış bir şey mi söyledim?"
"Hayır, hayır. Sana demedim ben onu. Gel bana geçelim o zaman."
Başını sallamasıyla anahtarı elime aldım ve kapı deliğine geçirdim. Evet evi topladım bu arada. Biraz zor oldu da işe alınmamın motivasyonuyla hallettim.
Geçtiğinde salona doğru ilerledi ama salonda oturmak son günlerde boğucu geliyordu.
"Kerem, balkona geçelim istersen. Hava sıcak zaten bak."
Onayladı ve balkondaki iki rahat sandalyeden birine oturdu. Mutfağa geçtiğimde abur cubur çekmecemi açtım ve canımın çektiği şeyleri balkona götürdüm.
Geldiğimi farkettiğinde ilgilendiği telefonunu bıraktı. En güzel gülümsemesini gördüğümde benim de gülesim geldi.
En güzel gülümsemesi falan, hayırdur?
"Ee, iş yerinde falan nasıl davranmam gerekiyor benim, anlat biraz ben anlamam ki böyle şeylerden."
Gülümsedi ve konuşmaya başladı. Gülmesene içim gidiyor be adam.
"Şimdi ilk günün çok karışık geçer muhtemelen. Tesisi falan gezdirirler sana. Oyuncularla tanıştırma faslından sonra personelleri tanıtırlar. Senden yapmanı istediklerini kısaca bi' özet geçerler. İş saatlerinden falan bahsederler yani. Benim yarın antrenmanım var zaten saat 9 gibi. Benimle gelirsin hem Yunuslarla tanıştırırım seni."
Merdiveni ayı gibi çıkan çocuk olmasın o.
"Olur o zaman seninle gelirim. Çok gerginim ama uyanamazsam beni bekleme git."
Kıkırdadı ve başını sağa sola salladı.
"Asla seni bırakmam merak etme sen. Orada da rahat bırakmayacağım bana emanetsin sen tek başına ne yapacaksın orada."
İşimi yapacağım aslında pek emanetlik bir durum yok ortada dimi?
"Teşekkür ederim ya. Desteğin için falan her şey için yani. Sen olmasan işe bile giremezdim belki."
"Ne demek ya rica ederim."
Bu çocukla sohbet hiç sarmıyor benden söylemesi.
Keremle biraz daha oturduktan sonra evine çıktı. Balkonu ve mutfağı toparladıktan sonra yarın giymem için birkaç seçeneği odamdaki koltuğun üstüne bıraktım. İnstagrama girip dolaştıktan sonra gönderi atıp kendimi yatağa bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
beyzadmrl : 🫶
keremakturkoglu ve diğer 750 kişi beğendi.
bu gönderideki yorumlar sınırlandırılmıştır.
♠
EVET TABIKI KIZIMIZ OLARAK TURKU SU DEMIRELI SECTIM CUNKU ASIGIM 💋💋 yine kisa oldu evet ama kimse okumadigina gore sorun uok
