Hazırlanmam bitince aynada kendimi detaylı bir şekilde incelemeye başladım. Fazla mı iddialı olmuştum veya fazla mı sönük kalmıştım bilmiyordum ama elimden gelenin en iyisini yapmıştım ve bence harika görünüyordum. Keremin arabasında karnım guruldamasın diye bir şeyler atıştırmıştım ama daha zamanım olduğunu anlayınca mutfağa geçip kendime bir tabak hazırladım ve salona geçtim. Sabahki magazin programlarını izlerken kapı sesiyle ayaklandım ve üstümü aynada son kez kontrol edip kapıyı açtım.
"Günaydın."
Güneş gözlüğü takmıştı ve kapıya yaslanmış öylece bakıyordu.
Düştün kabul et.
"Günaydın. Gelsene kahvaltı yaparız."
Kafasını hayır anlamında salladı ve konuşmaya başladı.
"Geç kalırız. Tesiste yeriz zaten bir şeyler."
Kendisini onayladım ve çantamı alıp çıktım. Kendisinin peşinden arabasına geldim ve kapıyı benim için açmasına izin verdim.
"Teşekkür ederim."
Gülümsedi ve arabanın etrafından dolanıp yerine geçti. Yaklaşık 10 dakika sonra tesisteydik.
♣
Kendisi arkadaşlarının yanına ilerlerken ben de peşinden gittim. Ellerimi birleştirmiştim ve öylece bakıyordum kendilerinin selamlaşmasına. Sıra bana gelince ben konuşmadan Kerem beni tanıttı.
"Yunus tanıştırayım, Beyza. Yeni tercümanımız."
Yunusla gülümseyerek el sıkışacaktım ki kendi bana sarılana kadar.
"Biz el sıkışmayız aslanım."
Gülümseyerek geri çekildim ve Keremin de güldüğünü gördüğümde daha rahat hissettim. Berkanla da tanıştıktan sonra artık yönetimin yanına gitmem gerektiğini anladım.
"Kerem ben nereye gideceğimi bilmiyorum da, kimin odasına gideyim?"
Kerem birkaç saniye düşündü ve cevap Yunustan geldi.
"Erden Hoca'nın odasına git sen. O tanıştıktan sonra herkese tanıtır seni. Kolaylaştırır yani ilk gününü."
Başımı tamam anlamında salladım ve Keremin peşinden ilerledim. Koridorlarda birkaç kez döndükten sonra odanın önüne geldik.
Kapıyı ben çalayım konuşmayı sen yap kero.
Kerem kapıyı çalıp içeriye girdi ve Erden Hoca'ya beni tanıttı.
"Hocam, tercümanımız geldi de. Benim komşum oluyor kendisi. İlk sizinle tanıştırayım dedim."
Erden Hoca ayağa kalktı ve benimle el sıkıştı.
"Kerem, sen antrenmana git. Biz konuşuruz Beyza'yla."
Kerem gülümsedi ve başını salladı.
"Tamam Hocam, iyi çalışmalar."
Kerem bana ufak bir el selamı verip odadan çıktı. Önümde duran koltuğun ucuna gergin bir şekilde oturdum ve Erden Hoca'nın konuşmaya başlamasını bekledim.
"Evet, yaşın genç olmasına rağmen bu kadar dil bilmen beni etkiledi doğrusu. Nereden öğrendiğini sorabilir miyim?"
Dizilerden hocam.
"Çocukluğumdan beri ilgim vardı. Yalnız öğrendim. Tek başımayken fazla kolay olmadı ama bir şekilde hallettim."
Cümlemi bitirdikten sonra gerginliğime rağmen gülümsedim. Fazla kötü geçmiyordu çünkü beni pat diye işe alan birinin karşısında gergin olsam bile iyi hissediyordum.
Adam hayır kurumu değil Beyza, 6 dil bildiğin için aldı seni.
"Tek başınayken mi? Ailenin desteği olmadı mı?"
Annem öldü kardeşim niye öyle diyorsun.
"Ailemle görüşmüyorum. Hiç tanımadım yani."
Erden Hoca'nın yüzündeki yumuşamayı fark edebiliyordum. Muhtemelen halime üzülmüştü ama ben bu durumdan hiç üzgün değildim.
Sikimden aşağı kasımpaşa.
"Duyduğuma üzüldüm. Neyse bu konular beni aşıyor sanırsam. İstersen belgeleri imzalayalım sonra çalışacağın kişileri tanıtayım. Odanı falan da ayarlarız."
Çalışma masasının çekmecesinden bir dosya çıkardı ve nereleri imzalayacağımı gösterdi. 2 yıl boyunca bu takım için çalışacaktım ve gerçekten iyi bir para alıyordum. İmzaları attıktan sonra ikimiz de ayağa kalktıktan sonra tekrar el sıkıştık ve odadan çıktık.
Takımın antrenman yaptığı yere geldiğimizde Erden Hoca Okan Hoca'ya beni tanıttı. Takımdaki ve tesisteki samimiyet gerginliğimi aşmama yardım etmişti.
Okan Hoca antrenmana mola verdi ve takımı ikimizin yanına çağırdı. Hepsiyle tanıştıktan sonra gülen yüzleri görmek beni de mutlu etti.
Kulübelerden birine oturdum ve antrenmanın bitmesini bekledim. Çeviride Okan Hoca ve Mertens'e yardım ettim sadece. İlk güne göre gayet sakin geçiyordu.
Sahadaki oyuncularda göz gezdirirken Kerem'e daha uzun baktım. Fark etmiş olacak ki benim olduğum tarafa bakıp gülümsedi. Gözlerinin içine bakıp boş boş sırıtırken Yunus'un Kerem'e top atmasıyla göz temasımız kesildi.
"Oha, hayvan herif!"
Kerem'in Yunus'a doğru koşmasıyla bir kahkaha patlattım. Herkes antrenmanı bırakmış onların atışmasını izliyordu. Yunus pes etmek üzereyken Okan Hoca'nın uyarıcı ses tonuyla herkes tekrar işine baktı.
Yavaşça kapanmaya başlayan gözlerimi kapattım ve başımı kulübenin kenarına yasladım. Birkaç dakika gözlerimi dinlendirsem bir şey olmazdı herhalde.
♦
YA ARKADASLAR AKLIMA FIKIR GELMIYO OZUR DILERIM AMA OKUYANLAR YORUM YAPIP OY ATSA BELKI AKLIMA DAHA COK FIKIR GELICEK 😡😡😡👊👊👊
JOAO FELIX KURGUSU DA ISTER MISINIZ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
icardinin transfer haberlerini su sekil bekliyom bu aeada aliyosaniz alin su adami valla bayilcam gitmesin arabistana isi yok ki orda LUTFEN GEREKIRSE BEN DE KOYARIM 3 5 BISI AMA ICARDI KALSIN
