Gerçek

462 18 9
                                    

(Hatırlatma)

Kalktığımda gördüğüm manzara ile çok oldum

Hey yen kandı kollarıma baktım yaralarım kanıyordu hemen kalktım yaralarıma pansuman yaptım sonra ise çarşafı ve yorganı değiştirdim yani kısacası yeni çarşaf takımını serdim ve hemen lavaboya gidip rutin işlerimi halledip üstümü giyindim

(Giydiğin)

Bunu giyinip aşağıya indim Yeonjun'un anne ve babası Benim annem ve babam dördü aşağıda oturuyor konuşuyordu Yeonjun'da onlarla birlikteydi hemen Yeonjun'a

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bunu giyinip aşağıya indim Yeonjun'un anne ve babası Benim annem ve babam dördü aşağıda oturuyor konuşuyordu Yeonjun'da onlarla birlikteydi hemen Yeonjun'a

Seo Yeon:Yeonjun neden beni uyandırmadın?

YA:Biz dedik uyandırma diye oda uyandırmadı

Seo Yeon:Tamam izninizle benim bir işim var gitmem gerek

Herkes:Tamam

Hemen odaya gidip çantamı alıp aşağıya indim sonra ise çıktım çünkü doktora gitmem gerekiyordu evde sürekli kendi kendime pansuman yapamazdım o yüzden bende hastaneye gidiyorum hastaneye geldim doktora görünüp çıktım ilaç krem falan verdi krem yaralarıma iyi gelirmi bilmiyorum ama yinede verdi daha doğrusu yazdı bende hemen eczaneye gidip aldım sonra eve geldim herkes kahvaltı yapıyordu ben tam odama gidecekken annem konuştu

Annem:Kızım gelde yemeğini ye sonra odana gidersin

Seo Yeon:Canım yemek istemiyor size afiyet olsun

Diyip direk odaya gittim hemen yaralarımı açıp eczaneden aldığım kremi sürdüm sonra ise hapı içtim kollarımı geri sardım tam arkamı döndüğüm anda bana şaşkın bakan bir adet Yeonjun gördüm

Yeonjun:Kollarına noldu

Anladığım kadarı ile yerdeki cam kırıklarını üstüne düştüğümden haberi yok

Seo Yeon:Yok birşey

Yeonjun:Söyle dedim

Seo Yeon:Bende sana bir şey yok dedim

Diyip tam odadan çıkıyordum ki önüme geçti sinirli ve sert çıkan sesi ile

Yeonjun:Sana söyle dedim

Seo Yeon:Bende sana yok bir şey dedim

Yeonjun:Eğer söylemezsen ününden çekilmem ve gitmene de izin vermem

Seo Yeon:Off tamam dün yere düştüğümde cam kırıklarının üstüne düştüm

Yeonjun:Nasıl düştün

Seo Yeon:Sen şaka mısın? Hani bana vurdun ya tam o esnada

Demem ile Yeonjun'un annesi ve babası benim annem ile babam sinirli bir şekilde içeriye girdi babam bir anda Yeonjun'a yumruk attı Yeonjun yere düşüne babam üstüne çıkıp yumruklamaya devam etti biz ise onları ayırmaya çalışıyordu babam hem söylenip hemde vuruyordu

Babam:SEN BENİM KIZIMA NASIL EL KALDIRIRSIN LAN!!

Seo Yeon:Baba sakin ol lütfen

Bir anda annem beni kendine çeki kolumdaki sargıları açtı ve yaralarımı herkes gördü babamda görünce Yeonjun'a daha da vurmaya başladı Yeonjun'un yüzü nerdeyse hep kan olmuştu biz hepimiz ayırmaya çalışıyorduk ama olmuyordu en son benim bağırmamla babam durdu

Seo Yeon:BABA YETER DUR ARTIK!!

Babam bunu dememle Yeonjun'u bıraktı yoksa Yeonjun hastanelik olucaktı

Seo Yeon:Baba o an sadece çok sinirliydi  ne dediğini ve ne yaptığını bilmiyordu

Dedim niye bilmiyorum ama annem direk benim dolabıma yöneldi Ahh hayır gelinlik full kandı kolumun kanıydı eğer onu görürse Yeonjun biterdi hemen anneme engel olmaya çalıştım ama olamadı ve dolabı açtı gelinliği çıkarttı gelinliği sonra yıkayacağım için sadece gelinliği kıyafet poşetine koymuştum annem onu görür görmez ağlamaya başladı ve gelinliği herkese gösterdi Yeonjun'a baktım gelinliği görünce şok olmuştu bu seferde Yeonjun'un babası Yeonjun'a vurmaya başladı en sonunda Yeonjun'u ellerinden kurtardım onlara şunları dedim

Seo Yeon:Çok sinirlisiniz lütfen sakinleşin sakinleşmeniz içinde burdan gitmeniz gerekiyor sizi kovmuyorum lütfen yanlış anlamayın ama sakinleşmeniz gerek lütfen

Herkes:Sırf senin için

Diyip gittiler Yeonjun'u hemen yatağa oturttum ve yaralarına pansuman yapmaya başladım yeonjun çok değil ama biraz halsizdi ben pansumanı bitirince Yeonjun'u hemen yatağa yatırdım belki kahve iyi gelir diye düşündüm sonra gelinliği alıp odadan çıkıyordum ki Yeonjun'un konuşması ile durdum

Yeonjun:Özür dilerim sana zarar vermek istememiştim biliyorum ben seni sevmiyorum sende beni sevmiyorsun ama o an niye bilmiyorum sen öyle deyince çok sinirlendim

Seo Yeon:Bende bazen sinirlenince öyle oluyorum ama birbirimize artık alışmak zorundayız çünkü bir ömür birlikte olmak zorundayız

Diyip onun konuşmasına izin vermeden odadan çıktım ve mutfağa gittim bir tane kahve yapıp odasına götürdü hayla bıraktığım gibiydi neyse sonra onu dik oturttum ve kahvesini ona verdim aslında içe bilecek durumdaydı sadece yüzü fazla yara ve morluklar ile kaplıydı bende şunu söyledim

Seo Yeon:Bugün dinlen yarın doktora gidelim ne dersin

Yeonjun:Gerek yok

Seo Yeon:Bence herek var suratın çok kötü ve neşen çok düşük arkadaşlarını arayayım

Yeonjun:Arkadaşlarım ne alaka

Seo Yeon:Ben seni onların yanında mutlu ve huzurlu hissederken gördüm bir kere yüzünde ve gözlerinden anlaşılıyor onların yanında mutlu ve huzurlu olduğun

Yeonjun:Evet haklısın

Seo Yeon:Peki o zaman arkadaşlarının numarasını ver arayayım

Yeonjun:Tamam

Diyip bana numaralarını verdi bende bir tanesini arayıp onla konuştum aradığım kişi Kai'ydi

(Telefon konuşması) (Hopörlerde)

Seo Yeon:Merhaba Kai ben Seo Yeon

Kai:Merhaba yen- yani Seo Yeon peki bir şey mi oldu?

Seo Yeon:Evet aslında Yeonjun pek iyi değil

Kai:Noldu Yeonjun'a

Seo Yeon:Aile arası ufak bir sorun çıktı sadece

Kai:Tamam senin için sakıncası yoksa biz gelebilir miyiz?

Seo Yeon:Yok ne sakıncası buyrun gelin zaten arkadaşınızın evine geliyorsunuz benden izin almanıza gerek yok

Kai:Sen cidden çok iyi bir eşsin Yenge hadi kapattım görüşürüz

Seo Yeon:Görüşürüz

(Telefon konuşması sonlandı)

Yeonjun:Kai doğru söylüyor

Seo Yeon:Ne konuda

Yeonjun: ...

(Acaba ne dedi??)

(Toplam 761 kelime)

Zoraki EvlilikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin