Obsessed Killer/Woosan

1(One)

(San'dan)

"Abi yeni adamlar geldi!"
Tam kahvemi içerken bağıran Jongho'nun ensesine bi tane koymuştum.
"Ne bağırıyorsun oğlum! İlk defa mı liste gönderiyorlar!?"
"Pardon abi. Kahve içtiğini görmedim."

Söylediğini umursamadan kendi listemi aldım. Hongjoong adındaki, hiç suratını görmediğimiz ama her ay öldürmemiz için bize yeni insan adları gönderen liderimizdi. Adamı görsem onu da öldürebilirdim ama hiç görmemiştim.

Aralarındaki en iyi katillerden biri ben olduğum için kendi çetemin lideriydim. Bu yüzden en çok ad bana veriliyordu. Arkamda iz bırakmadan ve saniyeler içinde bir kişiyi hayattan ayırabiliyordum. Bu benim için çok kolaydı çünki babam beni böyle yetiştirmişti.

Listeye baktığımda en başta Wooyoung yazıyordu. CV sayfasını biraz incelemiştim. Polisti ve çoğu yerde tanınıyordu.
Adını birkaç kere duymuştum ama suratını hiç görmemiştim. İlk defa şimdi görmüştüm ve baya çekici bir suratı vardı. Kendime gelmek için kafamı iki yana salladım ve Jongho'ya döndüm.

"Jongho. Benim listemi yerine koy ve şu Wooyoung'un hayatını incele. Beni upraştırma boşuna. Ben diğerlerini halledicem en son ona bakıcam."
Cevap vermesini dinlemeden dışarıya çıktım ve silahımı boxerımın ön tarafına koydum. Bazı yerlerde arama yapabiliyorlardı ve bazı yerlerde yakalanmama ramak kalmışken kaçmıştım. İşimi riske atamazdım.

Aklımdaki bu düşüncelerle bir kişiyi halletmiştim bile. Sırada diğer masum görünenler ama aslında olmayanalr vardı. Mesela şimdi vurduğum. Çoğu kızı tecavüz etmişti ve bazı yerlerde çatışma çıkartmıştı.

Biz öyle masum insanları öldürmezdik. Öldürdüklerimiz'in mutlaka bir suçu olurdu. Aslında ülkeyi temizliyorduk. Son zamanlarda daha az olaylı haber çıkıyordu.
Biz polislerin yakalayamadıkları adamlarla ilgileniyorduk.

Ve biri daha gitti...

____________________________

(Wooyoung'dan)

"Yeosang nerdesin be olum!?" Yeosang'a bağırmamla sorgu odasından çıkması bir olmuştu.
"Efendim baş komiserim."
"Benim yeni dosyalarımı aldın mı? Yakalanıcak birileri var mı?"

Odama doğru yürürken konuşuyordum. Yeosang'ta peşimden geliyordu. "Var komiserim. San adında bir seri katil. İşinde başarılı olduğu ve şimdiye kadar kayıtlı olarak 264 kişiyi öldürdüğü söyleniyor. Bazı bulanık fotoğrafları dışında elimizde pek bişey yok. Amirim özellikle size vermemi söyledi."

Son söylediği şeye göz devirmiştim.
Amir Seunghwa sürekli olarak benimle uğraşıyordu. En zor görevleri bana verip duruyordu. Yine aynısını yapmıştı. Seri katillerle uğraşmayı sevmediğimi bildiği için sürekli bana onları veriyordu ama şimdiye kadar sadece bir kişiyi yakalayamamıştım. Ondan da sürekli suratıma vurmuştu.
Ondan sonra bir daha  asla böyle bir hata yapmamıştım. Malesef ki mesleğim onun elleri arasındaydı ve işimden olmak istemiyordum.

~~~

Akşam olduğundan evime gittim ve bugünün yorgunluğunu atmak için duşa girdim. Çoğu zamanlarda işten geldiğimde bir kaç dakikalığına duşa girer, kafamı rahatlatırdım. Bu baya iyi geliyordu ve vücudumdaki bütün stres gidiyordu.

Duştan çıktım ve üstüme bornozumu giyip telefonumu almak için salona gittim. Tek yaşadığım için çok rahattım ve kafama göre takılabiliyordum. İstediğim şekilde evde gezebiliyordum ve bana karşıcak kimse yoktu.

Mutfağa gittim ve elime bir tane elma alıp tekrar salona döndüm. Karşımda gördüğüm şeyle şaşırmıştım. Bir adam koltuğun başına oturmuş, geçen sene aldığım kupaya bakıyordu. Sonra benim geldiğimi farketti ve konuşmaya başladı.

"Vay be bunu almak için kim bilir ne kadar uğraştın."
Elimi belime götürmemle bornozun cebine elimin girmesi bir olmuştu.
İçimden bir hassiktir çektim ve konuştum.

"Sen kimsin ve evimde ne arıyorsun!?"
Bağırdım için kulağı çınlamış olmalıki kulağını tuttu. 
"Ama böyle olmaz ki."
Üstüme doğru gelmeye başlamıştı.
"Sen çok vahşisin."

En sonunda masaya yaslanmıştım ve adam üstüme doğru eğilmiş, ellerini iki yana koyup beni araya sıkıştırmıştı. Durmak dışında başka hiçbir şey yapamıyordum. Silahımın olmaması beni çok fazla sersemletmişti.

Yüzlerimiz arasında santimler vardı ve nefesi nefesime karışıyordu. Kulağıma doğru eğildi ve fısıldadı.
"Seninle oynama isteği uyandırıyor bu bende."

En sonunda ağzımı açabildiğimde konuşmuştum. "Sen kimsin?"
Biraz geriye doğru çekildi.
"Aradığın kişiyim."
Bir süre düşünmüştüm.
Sonra aklıma gelmişti ve gözlerimi belertmiştim. "San..."

Kafasını sallayıp alkışlamıştı.
"Afferim doğ-" konuşmasını dinlemeden ellerini tuttum ve arkada birleştirip masaya kafasını yasladım. Küçük bir kahkaha atmıştım.
"Çok cahilmişsin. Seri katil diyince bende iyi bişey sandım."

Sonra o kahkaha attı ama birşey demedi. Bir süre sonra kasıklarımda bişey hissetmiştim. Bir anda kasıklarımı sıktığında geriye doğru çekildim.

"Ne yapıyorsun lan sen!?"
Kahkaha attı. "Bende seni iyi bir polis sanırdım. Yeterince şaşkınmışsın."
Tekrar ellerini tutmaya çalıştığım da ellerini çekti ve önüne doğru eğilmemi sağladı. Sinirlenmiş gibi duruyordu.

Suratımı kaldırdı. "Beni yakalayamazsın Wooyoung. Normalde benim bu sefer ki hedefim seni öldürmekti ama malesef ki canım seninle oynamak istediğini söyledi. Bana yardım ediceksin ve bunun karşılığında canını bağışlıcam."

"Peki yapamazsam?" Aslında yapıp yapmamam umrumda değildi. Sadece merak ediyordum. Bir katilin lafıyla hareket edecek birisi değildim. Çenemi tuttu ve yüzlerimizi yakınlaştırdı. "Yapamazsan verdiğim cezaları uyguliycaksın."

Sonra geriye çekildi ve camın kenarına çıktı. "Beni hafife almayı düşünme aksi takdirde benim dışımda kimsen kalmaz. İlk görevin kolay. İçeride ki adamımı çıkartıcaksın. Hadi kolay gelsin."

Benim dışımda kimsen kalmaz mı? O kim ki!? Birkaç gün sonra tutukluycağım adam! Fazla kafaya takmamıştım. Odama gittim ve üstümü giyindim. Kasığımı sıktığı için hala acıyordu. Dolaptan kremimi aldım ve sürdüm. Neden böyle bir şey yaptığını anlamamıştım. Zaten onu o anda tutuklayamazdım. Ne telefonum nede kelepçem vardı.

Tekrardan salona gittim ve film açıp izlemeye başladım.

____________________________

Eski hesabım qukkoxshy hesabındaki hikaye🪐

Nasıl buldunuz qukko'larım❤️

Umarım beğenmişsinizdir🤍

Beğenmeyi ve yprum yapmayı unutmayın🧡

Seviliyorsunuz💌...