2.Bölüm

154 92 53
                                    

Açılan  gözler ve sonradan doğan güneş ve insanların içinde umut dolması, odama perdelerimin arasından sızan güneş ışığı beni Yeni bir güne uyandırmıştı. Annem işteydi babam işteydi ben ise bir karanlıkta kaybolmuştum. Ne yapacağımı bilmiyorum birkaç gün önce annemin benim karate ile uğraşmamı istediği için kavga ettik neymiş doktor olacakmışım neymiş meslek sahibi olmam gerekiyormuş benim kafamın etini yemişti. Ne yapabileceğimi bilmiyorum ama hangi yoldan gidebileceğimi adım gibi biliyordum üniversite bitirdikten sonra meslek sahibi olmak yerine benim hayallerim  bu gönderdi kalbim bana bu yönde gittiğini mi söylüyordu ama beynim asla bunu doğrulamıyordu yatakta uzun süre yatıp haldın desenlerine baktım. Canım kahvaltı yapmak istemediği için kalkıp kendime bir kahve yaptım bir süre kahvemi yudumlayarak hangi yoldan gidebilirime karar vermeye çalıştım.Ve yine aynı yerdeydim "Lsl spor eğitim merkezi" Asla vazgeçemediğim tek yer 

~Kiraz Çiçeği~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin