He's My Summer Love ft. Louis Tomlinson

2

Juli, 2009

Aangekomen. Op het eiland, Kho Samet in Thailand. Het was hier mooi.

Geweldig.

Prachtig.

Cool.

En warm. Maar niet zo warm als in de stad. Hier was er wind. Zeewind. Lekker koel, maar ook weer warm. Ik liep met mijn ouders naar een soort bungalow, die we hadden gereserveerd. De jongen met de blauwe ogen liep achter ons aan. Met zijn ouders. Net als ik. Maar ik had zusjes. En hij niet. Waarschijnlijk hadden hun ook een bungalow gereserveerd. Met mijn roze rugzakje huppelde ik naast mijn vader. Toen stopte we. Nieuwsgierig keek ik naar het huisje waar wij waren gestopt. Onze bungalow. Het had echt een Thaise stijl. De jongen en zijn ouders liepen door en stopte bij de bungalow naast ons. Fijn, dan zijn we nu buren. Een soort van buren. Ik schudde de gedachten uit mijn hoofd. Liep de bungalow binnen. Gelijk kwam ik in een ruime kamer. Een 2 persoon bed. En een 1 persoon bed. Met een tv. Plus een koelkast. Waarschijnlijk is de ene bed voor mijn ouders, de andere voor mijn oudste zusje. Er liep een trap naar boven.

Het was stijl.

Hoog.

En eng.

Ik durfde niet. Maar waar moest ik anders slapen? Voetje voor voetje liep ik de treden op.De treden kraakte onder mijn voetjes. Maar ik had het overleefd. Nog wel. De ruimte waar ik nu stond was niet klein, maar ook niet groot. Er lag een matras op de grond. Beter, dan kon ik er ook niet van afvallen. Er was een raam waar je een kleine uitzicht op zee had. De mooie blauwe zee. Ik liet mijn rugzakje hier achter. Ik liep naar beneden. Het is zo stijl. Zo hoog. Maar als ik de eerste keer durfde, dan durfde ik toch ook de tweede keer? Ja, dat durfde ik. Voetje voor voetje weer naar beneden. Ik raakte de grond aan met mijn voeten, slaakte een zucht en ging verder in de bungalow kijken. Badkamer, is ruim met wc en douche. Tv, doet het goed. Lichten, doet het ook goed. Het balkon met een mooi uitzicht. Niet echt helemaal op zee. Vanaf hier kon je het terrasje zien, waar er een paar mensen zaten. Toegankelijk voor iedereen dus. Het was er best groot. Gelukkig waren er veel schaduwen. Palmbomen, hier en daar. En nog soorten die ik niet ken. Veel wind, gelukkig. Er hing een schommel bij een dikke boom. Schommelen, daar was ik dol op. Toen bewoog er iets in mijn ooghoek. De jongen met de blauwe ogen rende naar de schommel en begon er te schommelen. Ik keek naar hem. Hoe lang eigenlijk? Geen idee. Lang genoeg totdat hij mij zag. We keken elkaar aan. Zijn ogen. Blauw. Mooi. Mijn hart begon sneller te kloppen. Ik kreeg het warm, terwijl er een fris windje was. Onze ogen.

Twinkelden.

Waren verbaasd.

Maar verliefd.

Whoop Whoop, 2e hoofdstuk van deze boek :D !!!

Vote?

Comment?

Follow?

X ME