cruel-taekook

3

evett tekrar Ben geldim
şuan çoook mutluyum bana destek olduğunuz için teşekkürlerimi sizlere sunuyorum
o zaman hikayemize devam edelimm

..........................♡............................

~jungkook~

Korku
Evet şimdi okula doğru yol alıyordum sarsak adımlarımla Bütün vücudum iflas etmişti taehyung'un bana yazdıklarını düşündükçe elim ayağım titriyordu.

Okulun kapısına kadar gelmiştim düşüncelerimle yavaş yavaş merdivenleri çıkıyordum uzun koridorda yavaş adımlarla ilerliyordum.

Şu an Ağlama isteği bütün vücuduma hücum ediyordu ama kendimi tutmalıydım yavaşça kapıyı tıkladım ve "gir" sesini duymamla yavaşça içeriye girdim.

Evet yine o manzara yine bütün gözler üzerimde bundan hep nefret etmişimdir.

Hemen hocadan özür dileyip Sırama geçmiştim Neyse ki bütün gözler hemen üzerimden ayrıldı derin bir nefes verdim

Ama bir kişi hariç

taehyung bana ölümcül bakışlar atıyordu şimdiden elim ayağım titremeye başlamıştı

Hemen gözlerimi ondan ayırdım ve hocayı dinlemeye başladım. Çok yorgun olduğum için kafamı Sıraya koydum.

Yaklaşık yarım saatin ardından zil çalmıştı öğrenciler yavaş yavaş çıkıyordu sınıftan neredeyse hepsi çıkmıştı sadece 3-4 kişi kalmıştı

Tam ayaklanıp Ben de sınıftan çıkacakken kolumdaki sıkı tutuşla olduğum yerde kalmıştı tam acı içerisinde bağıracakken bir el ağzımı kapatmıştı.

Ve sonradan taehyung'un sesini işitmiştim "HEPİNİZ DERHAL SINIFTAN ÇIKIN" İşte o an anladım canımın ne kadar yanacağını.

Kalan 3-4 kişiye yalvarır gözlerle bakmıştım çıkmamaları için ama hiç kimse arkasına bakmadan koşarak çıkmışlardı işte o an gözyaşlarım hücum etmişti yanaklarıma doğru.

"vay vay bizim küçük Orospuya bak Bu kadar çabuk kaçacağını mı zannettin seni küçük Ucube"

Ve Bu sözlerinden sonra yanağımda acı bir hisle karşılaşmıştım Bana yumruk atmıştı.

Tekrardan acı çekmek istemiyordum bütün her yerim acıyordu daha fazla katlanamazdım bu acıya o yüzden hemen konuşmaya başladım

"t-taehyung dur y-yalvarırım bi daha s-sana karşı g-gelmeyeceğim"

Ama hayır bu sözlerim hiçbir işe yaramadı yarayacağını da zannetmiyordum Bunu zaten Karnıma atılmış tekmeden anlamıştım

Daha sonra saç diplerimdeki yanma hissi ile ağlamaya başladım hüngür hüngür ağlıyordum taehyung bana acımıyordu

Yüzüme yediğim yumrukları sayamayacak kadar fazla artmıştı ağlıyordum bağırıyordum bir kişi bile sesimi duymuyor muydu kimse bana acımıyor muydu?

Artık yavaştan Gözlerim kararıyordu tüm bedenim iflas etmişti yavaş yavaş Gözlerim kapanıyordu bilincim gitmeden son duyduğum ses şuydu

"acınası bir pisliksin jungkook"

..............................☆♡☆.............................

evett güzel bebeklerin Umarım bölüm güzel olmuştur yıllar sonra attığım bölüm PUAHAHAHAHAHAH

neysee Bu arada bu yazdığım en uzun bölümdü
Kitabımın bu kadar okuyacağını oyalacağını zannetmiyordu öylesine yazdığım bir kitaptı ve bir hafta içinde bu kadar okunması ve oyalması beni bayağı mutlu ettiği için size yeni bir bölüm vaat ettim😚😚

Hepinize teker teker teşekkür ederim İyi ki varsınız gelecek bölümde görüşürüzzz😋

©'•Lavina•'©