"Of, Murat! Biraz daha uyusam babam birşey demez, yani bence."
"Şansına küs bebeğim, bugün yeni oyuncu geliyor. Onunla tanışmak zorundasın."
Yanağıma küçük bir öpücük kondurdu. Elimden tutup beni zorla yataktan kaldırdı.
"Senin yatağının bu kadar rahat olması benim suçum değil, Murat."
"Lalin, anlıyorum. Uykundan seni uyandırdım ama bana artık Murat demek yerine sevgilim der misin?"
"Imm, bir düşüneyim. Tamam sevgilim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümde siyah kısa bir tişört vardı, altıma elime gelen ilk siyah kargo pantolonumu geçirmiştim, hırka olarak tabiki Galatasaray logolu hırkamı giymiştim. Tesislere girdim ve koşarak babamın yanına gittim. Babama geç kalmayacağımı söylemiştim ama geç kalmıştım.
"Lalin hanım, neden geç kaldığınızı söyleyebilir misiniz?"
"Ya baba, birazcık fazla uyumuşum."
"Bu seferlik böyle olsun hanımefendi. Bir kez daha kabul etmem ama."
"Çok çok teşekkür ederim babacım."
Koşup babama sarıldım. Telefonuyla uğraşan Ali Yiğit'in yanına gidip saçlarını karıştırdım.
"Abla, beni korkuttun."
"Yeni transferimiz geldi mi?"
"Sence gelmiş olsa antrenmana başlamış olmaz mıydık? Bu Murat denen adam senin kafanı bozmuş."
"ALİ YİĞİT BURUK!"
"Ya ama abla."
"Sus, daha fazla duymak istemiyorum."
Ve sonunda o geldi. Roma'nın altın çoçuğu, İtalya'nın altın çoçuğuNicolòZaniolo. Yakından daha da yakışıklıydı. Bacak kasları...
"Hoş geldin, ben Lalin, Lalin Buruk." (İtalyanca)
Bana dik dik bakıp sonunda elimi sıkma kararı aldı. Yakışıklıydı ama yakışıklı olduğu kadar kaba görünüyordu. Tüm takımla tanıştıktan sonra yeniden bana döndü ve beni baştan aşağı süzdü. Galiba biraz garip bakıyordum ki bana öyle bakmıştı.
