Spit In My Face! / MinChan?

Chan's Letter

İntiharı düşünen bir insan için en kötü şey kendisini öldürmesi değil, bunu düşünüp yapmamasıdır. İntihar düşüncesine yol açan manevi çöküntü kadar aşağılık bir şey yoktur. Sorumluluk, vicdan, irade gelişigüzel yüzüp durur bu ölü denizde, sulara gömülse bile rastgele bir akıntıyla yeniden ortaya çıkar. Asıl başarısız insan, büyük işleri gerçekleştiremeyen değil -bunu kim başarmıştır ki- bir yuva kurmak, bir dostluğu, bir adamla mutlu bir ilişkiyi sürdürmek, ekmek parasını kazanmak gibi küçük şeylerde başarısızlık gösteren insandır. Başarısızlığın en acısı budur.

Belki de bu mektubu okuduğunuzda çoktan Minho'nun yanında olacağım. Neden bu hale geldi? Çok mutluydu diye düşüneceksiniz belkide. Hayır ben mutlu değildim hiç biriniz beni anlamadı çünkü hiç biriniz benim gibi aşık olmadı.

Bir sabah uyanmak ve onu bulamamak, Yatağın ona ayırdığın kısmında Hâla sıcaklığının durması.Tüm bildiklerini unutmaya çalışmak, Öğrendiklerinin artık sana ait olmaması çok zor.

Ben Minho'suz mutlu değildim nasıl oldu da ona bunu yaptım. Kendi sevgilimin katiliyim ben. O bana yardım etmeye çalışırken ben onun katili olmuştum.

Ona beslediğim duygular hayır duygu değil takıntıydı benimki ben fazla abartmıştım.
Keşke zamanı geriye alabilseydim.
İlk önce Minho'yu benimle sevgili olmasını zorlamazdım onu rahat bırakırdım.

Keşke Minho'ya kaldırdığım elim kırılsaydı
Benden çok çekti, canı çok acıdı onu toprağa verdiğim gün yanında bekledim o tek kalmaktan ve karanlıktan özellikle dar alanlardan korkardı nefes alamazdı orada bensiz yapamazdı. Her ne kadar benden nefret etsede onu en azından karanlıktan, yalnızlıktan dar alanlardan koruyabilirdim.

Bir ara o kadar yakın olmuştuk ki beni gerçekten sevdiğini sanmıştım bana sevgilim diye hitap ettiği gün çok mutlu olmuştum.

Ben çok bencildim dünya sanki benim etrafımda dönüyormuşçasına hareket ediyordum. Aydınlıktı etrafım çünkü Minho vardı yanımda, insanlari umursamıyorum çünkü Minho vardı yanımda. Anladım ki Minho'suz ben bir hiçim. Ben o kadar aptalımki sevgiyi takıntı haline getirdim.

Arkadaşlarım? Hayır onlar arkadaş değil Jisung'un bana yumruk attığı günü unutamam. Felix ve Hyunjin yüzüme bakış şeklini Seungmin 'in senden iğreniyorum demesini hele Changbin senden ölesiye nefret ediyorum ama Jeongin bana bişey yapmadı. Belkide beni anlayan tek kişiydi.

Annemden de nefret ediyorum babama beni dövdürdüğün günüde unutmayacağım. Benim tek amacım Hannah ve lucas'ı babamdan korumaktı. Senin işinse içmekti kafanı bulup babamla tartışıyordun. Alkol şişesini kafamda parçalandığını hastanede yattığım günüde unutamam gerçekten cok teşekürler.

Babam? Sen gerçekten baba mısın? Hayır sen sözde babalardansın. Belki sen de anımsıyorsundur bunu. Bir gün parktaki çocuklarla oynamayı çok istemiştim amaç parkta oynamak değildi muhtemelen kısmen kızdırmak kısmen de kendimi oyalamak içindi. Yaptığın birkaç sert uyarı fayda etmeyince beni almış, evin kapısının dışına çıkarmış ve kapıyı yüzüme kapatarak beni dışarıda tek başıma bırakmıştın. ayrıca bana dünyanın nasıl bir yer olduğunu öğretmiştin o gün. Minho ile çıktığımı duyduğunda peşime adam takıp beni dövdürmüştün.

Rhino'nun ruhani bir varlık olduğunu öğrenmem uzun sürmedi. Buna rağmen yanımda olmasına bişey demedim. Onun istediği şeylerde farklıydı o insanlar gibi davranmak istiyordu ama biliyorduki Tanrı ona lanet edecekti.

Çok şey yaşadım benim için bu ömür yeter ve artar bile belki biraz zahmetli bir ölüm olacak ama nolur morarmış buzdan soğuk bedenimi orada asılı bırakmayın. Sizden sadece bunu istiyorum. Azıcık hatrım bile varsa az da olsa üzerime toprak atın. Benim Minho'yu gömdüğüm gibi sizde beni gömün. ne zaman gelirseniz bilmem ama banyoda beyaz saçlarım morarmış bedenim kan içinde, banyo girilmez halde bile olsa gömün beni. Ben Minho gibi değilim dışarda üşürüm. Bedenim üşümeye alışkın değil.

Bu dünyaya gelipde yaşadığım için özür dilerim en çok Minho'dan sonra bedenimden özür dilerim. Gerçekten de ben Minho'yu Tanrı'dan çok sevdiğim için Tanrı beni böyle cezalandırdı.

Siz, siz olun kimseyi Tanrı'dan çok sevmeyin. Ya da sevin yaşadıklarınız kimin umurunda?