Bu Notu Sen Mi Yazdın?

arkadaşlar?

(harry'den)

Draco'dan ayrıldıktan sonra ortak salona ilerlerken aklımda o notlar vardı. Yolda her zaman aklımda 'Bu notları kim yazabilir? Neden yazabilir? Amacı ne?' soruları aklımın her köşesindeydi.

Bu soruları düşünürken ortak salona geldiğimi fark etmemiştim bile. Geldiğimi fark ettiğim an hemen Hermione ile Ron'un yanına koştum ve yanlarına oturdum. Hala notları düşünüyordum. Tamam anladık not yazdın da neden  'Ron'un yanına diye çıkıp sana gelesim var'  yazıyorsun kardeş ya?

Hermione ile Ron konuşurken anlamadığım ( ya da dinlemediğim için duymadığım) bir şekilde konu benim durgunluğuma geldi. 

Hermione bana garip bakışlar atıyordu. " Neden durgunsun Harry? Derse de gelmedin zaten. Ron ile senin için çok endişelendik."

" Yalan söylüyor. Yokluğunu bile hissetmedim arka sıramda oturuyorsun sandım." Ne? Konuşan Ron'du. Cidden doğruyu mu söylüyordu yoksa onlara haber vermeden derse gelmediğim için bana darılmış mıydı bu?

Tabii ki ben dayanamayacağım için sordum. " Ron, cidden fark etmedin mi yoksa darıldığından mı öyle diyorsun?"

Ron bana baktı ve konuşmaya başladı. " Sana darılmadım dostum. Zaten derste olmadığını sen ortak salona girerken hermione söyledi o zaman ortak salonda bile olmadığını yeni fark ettim."

Şaka mı bu çocuk? Cidden fark etmemiş miydi? İlerideki çocuklarıma arkadaşlarını iyi seçmeleri gerektiklerini söylemem lazım. Yani benim mallığımı benden bir özellik olarak alırlarsa tabii.

Ben Ron'a 'ciddi misin?' bakışı atarken ortak salona arkadaşlarıyla Draco girdi.  

O an Draco'yla göz göze geldim. İnanır mısınız bilmem ama karnımda bir sürü kelebeğin uçuştuğunu hissettim sanki. Noluyor lan bana? O an içimden kendi kendime emirler veriyordum ve sorular soruyordum. ' Sakin ol harry. sakin ol. Neden böyle hissediyorsun?'

Bu emirleri ne kadar versem de uyamayacağımı, sorulara cevap veremeyeceğimi bende biliyordum. Bunu bilmem için hermione'ye ihtiyacım yoktu. Neden Malfoy öyle demişti? Bence hayatımda hermione'nin zekası olmasa da yaşayabilirdim.

Hayır yaşayamazdım tabii ki! Ödevlerimi hermione yapıyor, başıma bir bela açınca o beni kurtarıyordu. Açıkçası hayatım hermione'nin zekası sayesinde devam ediyordu. Malfoy'un dediği gibi bir ara hermione'ye teşekkür etmeliydim.

 Ben bunları düşünürken yanımıza Draco ve arkadaş grubu geldi. Cidden onları sadece slytherinliler seviyordu. Ve Draco'ya aşık olan kızlar herhalde.

Pansy hemen bize dalaşmaya başladı. "Naber ezikler? bakıyorum da bugün ayrı bir eziksiniz."

Hermione ona göz devirdi ama ben bu aralar bir şeylerden şüpheleniyordum. Her Pansy ve Hermione'ye baktığımda onları bakışırken yakalıyordum. Birbirlerine bakarlarken gözleri ışıldıyordu resmen. Her gördüğümde bir şey olsa hermione anlatırdı diye düşünüyordum. Ama artık cidden sorma vakti gelmişti.

Sonra tam Blaise de dalga geçmeye başlayacakken Draco onları durdurdu. 

Ve Draco bu zamana kadar hiç duymağımız bir şey söyledi. " Bu dersimiz ortak. Sınıfa birlikte gidelim mi arkadaşlar?"

 hiii yine ben ficte yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın tskler öptüm bb