Home Sweet Home | H.S

Welcome Home

🌻

+8 oy, +60 yorum

Elimdeki tabaklarla masaya doğru ilerlerken çalan zil ile elimdeki tabakları masaya bırakıp kapıya yöneldim.

"Ben bakarım!"

Annemgile seslendikten sonra kapıya ulaştım ve yüzümdeki gülümseme ile kapıyı açtım.

"Hoş geldiniz!"

Sağ tarafta dikilen Harry ve onun solunda, boyu oğlunun yarısı kadar olan Cath Teyze. Bu görüntü biraz komik duruyordu açıkçası.

"Hoşbulduk kızım."

Catherine içeri geçtikten sonra ardından geçmesi için Harry'e kapıyı araladım. Bana, gamzelerini gösterecek kadar güzel bir gülümseme gönderdikten sonra içeri adımladı.

Arkasından kapıyı kapatıp salona ilerledim. Herkes masaya oturunca tek boş kalan yere geçtim ve Harry'nin yanına oturdum.

Herkes yemeklerini yiyip, sohbet ediyordu. Ortamın bu kadar hızlı ısınması beni güldürdü.

Ta ki annem konu olarak çocukluğumu açana kadar.

"Alis de çok yaramazdı. Hatırlıyor musun Catherine? Harry ile birlikte karşı mahallenin çocuklarını taşlarlardı."

Dediği şeyle Harry'e döndüm. Gülerek bana baktı. Büyük ihtimalle o hatırlıyordu ama ben pek hatırlamıyordum. Sonuçta o benden 2-3 yaş büyüktü.

Gözlerimi devirip anneme susması için işaret yaptım ama aldırmadı.

"Hatırlamıyor musun, Alis? 'Ben büyüyünce Harry ile evleneceğim!' diyip dururdun."

Dediği şeyle bütün masa kahkahaya boğulurken benim gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Harry ise karnını tutarak gülüyordu.

"Size afiyet olsun."

Kalkmaya yeltendiğimde, Harry kolumu tutup beni geri çekmişti. Tekrar oturduğumda ona doğru dönüp baktım. Gözlerini bana dikmiş, elleri kolumda bana bakıyordu.

"Hadi ama, buna yüz asmayacaksın umarım? Çocuktuk o zamanlar."

Ona gözlerimi devirip önüme döndüğümde, Catherine bu sefer Harry'nin konusunu açmıştı.

"Harry çok mu farklıydı sanki? 'Ben Alis'in kocası olacağım.' diyordu. Çok sümüklüydü bir de, her güldüğünde salyası akardı."

Catherine teyze'den duyduklarımla güçlü bir kahkaha atıp gülmeye başladım. Harry'e dönüp baktığımda bayık ve boş bakışlarla annesine bakıyordu.

"Anne! Sümüklü falan değildim, hastaydım sadece..."

Daha fazla gülmeye başladım, bana döndü. Karnımı tuttum ve gülerken konuştum.

"Buna yüz asmayacaksın umarım? Çocuktun o zamanlar."

Dediğim şeyle ben daha çok gülerken o gözlerini devirip öbür tarafına dönmüştü ama yüzündeki gizli sırıtışı görebiliyordum.