Off off! Şu lanet piskolog olayı. Lan daha beter pisikolojim bozulur benim. Ben tanıyorum yani kendimi! Her neyse. Gene üzerime biseyler giyip pisikokcuğuma gidiyorum.Adının Canberk olduğunu dün öğrendiğim çocukla hala aynı seyansı paylaşıyoruz.
Üzerime lacivert ince bir hırka giydim ama hani şu uzun kollu t-short gibi olanlardan. Altına gene siyah kot ama yırtıklardan degil. Spor ayakkabılarımı giydim. Şimdi bot giyince mayısta millet haliyle dalga geçiyor olmaz yani kaldıramam.
Yola çıkıyorum, kulaklığımı takıp favori şarkım olan Adam Lambert-whan do you want from me açıyorum. Sonra hataneye varınca kulaklığı çıkartıp kapıyı çalmadan daldım direk bildiğiniz öküz gibi hemde. Baktığımda Canberk beylerde oradaydılar. Saate baktığımda seyans 1 dakika önce başlamıştı.
"Hoş geldin Güneş, geç otur." Dedi doktor gülerek. Bende göz devirerek Canberkin oturdugu koltuga oturdum. En uzak kenara tabiki.
Hı... Sanki göz devirebiliyorsun da hııI!
İç ses sen kimin tarafındasın? Ben olmazsam sen olmazsın yani sus simdi. Ben göz devirebiliyorum bikere taam mı! Hıh!
"Evet ilk senden başlayalım Canberk. Ne için sana yardım etmeliyim?"
"Valla yardıma pek de ihtiyacim olduğu söylenemez aslında... Aile zoru diyelim."
"Peki ailenin seni buraya gönderme nedeni ne?"
"Küçükken yaşadığım bir olay yüzünden insanların bulunduğu oramda terlemeye başlıyorum, başım dönüyor. Fakat ailem bunun pisikolejik olduğunu söylüyor"
" Ne gibi bir olaymış bu?"
"Kusura bakmayın. Bunu anlatmayacağım" dediğinde araya girmeden edemedim.
"O zaman ne niyetle burdasın." Diye homondandım.
Canberk bana öldürücü bakışlar atarken korktum lan. Yerime sindim bende.
"Peki...seni bu hala getiren ne oldu?"
"Bilmem. Bence bende bi sorun yok. Ben seviyorum kendimi yani başka hiçkimseye ihtiyacim felanda yok. Ben kendime yeterim..." Dedi koltukta yayılarak.
"Ümitsiz vakasın allah kurtarsın karşim" demek istesemde hernekadar, tırstım ben bu çocuktan.
"Bana anlatmalısın."
"Off...Ne zaman başladığını bilmezken size ne anlatabilirim ki??."
Dedi dalarken. İlk defa onu ciddi görüyorum.Değişik...
"Yarın devam edelim. Yarim saat doldu...eveet...simdi sana gelelim Güneş hanim...anlat"
"Sorgu odasında gibi hissettim kendimi...rıza baba" dedigimde gülmeye başladım. Ama tek gülenin ben oldugumu fakredince sustum.
"Anam yolladı işte ne diyim. Sosyal medyada bir erkekle dilimi ısırırken çekilmiş bir fotoraf atmıştım ve sonuç burdayim." Dedim rahatlıkla. Bana patlayacak kadar iri iri acilmiş iki çift göze baktım.
"Neeee?" Dedim
"Ben senin ailenin yerinde olsaydım direk cinayet buraya bile göndermezdim." Dedi Canberk uyuzu
"Sevgilinle bu kadar samimi olman gizli olmalı, sosyal medyaya atmana ailenin bu kadar tepki vermesi normal"
"Sevgilim degildi ki" dedigimde. 'Vay şürtüüüük!' Bakışlarını hissedince gözlerimi devirdim. Evet devirdim!
"Büyük vakaymış doktor. Allah sabır versin." Dedi Canberk doktora.Doktor 'malesef' der gibi basını salladı.
"Abartmayin. Ben normalim."
"Peki...bunu yapmaktaki amacın neydi. Arkadaşlarınla bu kadar yakin olman...pek normal degil açıkcası." Dedi doktorcuğum.
"Yoo benim ortamımda millet en yakın kız arkadaşlarıyla öp-"
"Öhöm ohöm yuh ama yani! Orda duracan liseli" dedi canberk. Tamam bu biraz abartı olmuştu ama ben hiç yapmadım.
"Sakin olun ben böyle bişey asla yapmadım." Dedim sakinleşmelerini umarak.
Canberk de gözlerini devirdi felan. Sonra doktorcuğumuz;
"Çocuklar, normal hayatınızda da beraber zaman geçirmenizi istiyorum. Çünkü, birbirinizin sırlarını biliyosunuz ve bence bendense birbirinize anlatmak size daha iyi gelecek." Dedi o pis sırıtışını yüzüne yayarak.
"NE?!" Diye cırladık ikimizde
😎😎😎😎😎😎😎😎😎😎😎😎😎
