" Czarina.. Czarina Gising na " Ay sino ba tong istorbo na nang gigising sa maganda kong pagtulog.
" Czarina!! Gising na!! " Ay kayalangan ba sumigaw.
" Oo na eto na oh. Bumabangon na dba. Te-teka bakit mo ba " Natigilan ako sa sasabihin ko ng makita ko kung sino ang gumising saken.. " Mama!! " Sigaw ko at napayakap nalang ako bigla sakanya. " Namiss kita mama " maluha luha kong sabe.
" Ayy nag lalambing.. Namiss din kita baby ko. Sorry di na nakapag paalam sayo si mama ah. Bglaang business kase un eh. Ayoko naman abalahin ka pa sa camping nyo nung red cross. " Sabi ni mama.
Oo aaminin ko bad girl ako at medyo spoiled pero kahet na ganon mahal na mahal ko si mama at papa. At ang nag iisa kong kapatid. Ang aking baby brother. Si Xander Lucas Lopez.
" Mama ok lang yun.. Ay teka mama !!! Pasalubong ko po !!!" Pag lalambinh ko.
" Ay syempre... Asan na ba yung maliit na tower na un. " Sabi ni mama.
" Mama pumunta ka sa " at dko na natuloy tumawa sya ng malakas at sabay naming sinigaw ang " EIFFEL TOWER !! ".
' Ah Mama ang daya. ' Bata palang kase ako pangarap ko ng makapunta dun.
' Baby may usapan tayo. Right? ' Sabi ni mama.
Oo nga pala.. Usapan pala na pag graduate ko ng high school at duon kami mag babakasyon.
' Anak Second Year High School Ka Na Ngaun ah. ' Tuwang sabi ni mama. At narealize ko na pasukan na pala at di ako pwedeng malate.
' Mama mauna ka na po sa baba at maliligo na muna ako baho kumain. ' Nag ok sign nalang si mama.
----
Pag Katapos kong Maligo.. Tinignan ko ang uniform ko. Tama si papa bagay nga sakin.
Pag katapos kong mag bihis.. Lumabas na ko sa kwarto ko at bumaba na upang makakain.. Tinignan ko ang mesa at ayun! Sa tapat ng upuan ko andun ang paborito kong ulam. Ang tocino..Dko namalayan na napasarap pala ako sa kain na tila ang tagal.
Beep Beep Beep" Anjan na ata ung sundo mo ate " Sabi ni lucas.
Ay.. Cno bang sundo ko ngayon? Sa pag kakaalam ko wala pa kong boyfriend ngayon kase ka bebreak lang namin ni tryler. Hay bahala na nga..
" Hi Czarina.. Sabay na tayo " Sya..
" Ugh. Sorry kase d pa kita kilala e. " Ako.
" Well.. Im Lorenz Junel Delacruz. " Sya.
Pweh! Ano ba yan pangalan palang halatang mayabang na. Pero ok na din. Pansamantala.
" So i guess pwede na kitang isabay ? " Sya.
" Sure. " Sabi ko.
Tahimik lang kami dto sa car nya ng bgla syanvnag salita.
" Czarina.. Can i court you ? " Sabi nya.. Mukha naman syang sincere pero sorry..Ito kaseng nililigawan mo hnde nag seseryo eh.
" Why not ? " Kunot noo kong sabi.
" Thanks veronn. " Sya.
Napataas kilay ako bigla " Anung tinawag mo saken? Veronn? " Pag tataka ko.
" Yes.? Sorry ayaw mo ba? May problema ba? Akala ko kase ok lang? Kase pangalan mo parin naman yun dba?. " Sunod sunod nyang tanong.
" Chill... Ok lang naman di lang kase ako sanay. " Sabi ko
" Andto na tayo " Sabi nya. At buti marunong sya sa manners kase ayoko talagang ako ang mag bubukas ng door. Gusto ko may mag open pata sakin. At buti nga ginawa nya.
BINABASA MO ANG
Bakit Sainyo Pa?
Teen FictionAko Si Czarina Veronn Lopez.. Maagang Pumasok Sa Buhay Ng Pag Ibig. Kaya Ang Kinalabasan? Maaga rin akong nasaktan.. Sa Sobrang Sakit Napabago ako nito.. Ipinangako ko sa sarili ko na ako ang mang sasakit. Pero may dumating nanaman na lalaki sa buha...