From one to another

Love at 1900 part 2

Sa pag pasok ng padabog ni Papa naramdaman ko ang Takot sa simoy ng hangin.

Papa: LUCIANA!

Lucia: P-papa..?

**Sabay sampal ni Papa kay Lucia**

Tia: Ay sus maryosep! *Sabay takip ng bibig*

Papa: Ano ang naririnig kong nakikipagsundo ka sa isang mandyadyario!? Hah!??

Lucia: Papa... Isa siyang matinong ginoo..

Papa: Hindi ito maaari, Sumama ka nalang saakin sa Probinsya.

Lucia: Papa.. Wag, Gusto mo ba akong Tumanda ng dalaga?

Papa: Ipagkakasundo kita sa kahitsinong lalaki, WAG LANG SA MAHIRAP!

Tia: Bakit Ramill..? Dumaan din tayo sa hirap, Bata palang tayo Palagi Tayong Palaboy laboy sa daan! Anong masama sa pagiging mahirap Ramill!?

Papa: Ate, Walang masama sa pagiging mahirap. Sadyang hindi sila dapat pagkatiwalaan!

Tia: Dahil ba ito Sa asawa mo!?

Papa: Wag mong babanggitin ang pangalan ng babaeng yon.

Papa: Mag empake kana Lucia, Roroon tayo sa bahay natin sa Probinsya.

Lucia: Papa hindi, Pakiusap, Mahal ko siya!

**Lumayas**

Bakit kung Kailan may natitipuhan na akong lalaki, Nangyayari pa ang ganito. Bakit kung kailan dumating, Bigla ka ding mawawala?

****** 3 araw na nakalipas*******

Papa: ano?

Tia: Hindi siya lumalabas ng kaniyang silid, Hindi siya kumakain, Hindi siya nag paparamdam. Lahat ng sulat ni Gregorio ay nasa tabi niya.

Tia: Ano na gagawin natin?

Papa: ....

"Magandang Umaga po? Nandyaan po ba si Luciana?"

Sa aking pagbukas ng Bintana, Nasilayan kita muli. Sinulit ko ang bawat titig ko saiyo Dahil alam kong yoon na ang magiging huli.

Papa: Ano ang iyong sadya?

Gregorio:... Gusto ko pong Akyatan ng ligaw si Lucia, Gusto ko siyang mas makilala ng mabuti.

Papa: hmm.. pasok.

***** Sa sala******

Papa: Ano ang Sadya mo sa aking anak? Pano mo siya mamahalin? Pano mo siya pakakainin?

Gregorio: uhmm.. Gusto ko pong Mas kilalanin muna ang iyok anak bago ko ilahad ang mga intensyon ko sa kanya lalo na sa relasyon. Gusto ko munang Kunin ang Tiwala niyo para sa amin.

Papa: Nasan ang iyong mga magulang?

Gregorio: Parehas po silang nasa ibang bansa.. Naiwan lamang ako ng amerikano kong Tio dito sa pilipinas.

Papa: Ibig sabihin, Hindi ka purong pinoy?

Gregorio: Hindi po, Ngunit dito ako lumaki at natuto sa pamamaraan ng mga pilipino.

Lucia: *huhhhh!? Hindi siya purong pinoy!?*

Papa: Kung ganon, Kaya mo bang buhayin ang anak ko?

Gregorio: kung pwede lang sana ho ay.. Dalin ko si Lucia sa ibang bansa upang magtayo ng bagong buhay.

Papa: Ngayon!?

Gregorio: Hindi po! Sa malayong panahon papo iyon.

Papa: hmm..

Papa: Iingatan mo ba siya?

Gregorio: O-Opo..

Papa: Mabuti! *Tumayo*
Isa ka nang parte ng buhay ni Luciana.

Lucia; *ay? Bumigay?*

Habang patagal ng patagal ang panahon, Lalong nagkakakilala na kami ni Greg, Siya yung taong naging sandalan ko, Naging Malaking parte ng buhay ko, At pagdating namin sa ibang bansa ay pinakilala niya ako sa kaniyang mga magulang. Hindi ko masyadong maintindihan ang kanilang mga salita Ngunit tinuruan naman ako ni Greg. Tuluyan kaming nagkaroon ng pamilya.

Kaila: Wow mama! That's all what happened?

Lucia: Mhm!

Kaila: So it's true that love have challenges in it.

Lucia: yes, Soo when you loved someone, You have to prove it, Stand with it and fight for it.

Kaila: Aye aye captain!

*Both laughs*