ဦးရဲမင်းကို ရဲတွေဖမ်းခေါ်သွားခဲ့တယ်...
ဆေးရုံတစ်ခုရဲ့ ကတင်ပေါ်မှာလဲလှောင်းနေတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ဦးရှိနေတယ်...
"သွင်ထွတ် မိုးဘယ်လိုနေလည်း"
"မကြာခင်မှာဘဲနိုးလာမှာဘာ အားမရှိတာရယ် လန့်သွားတာရယ်ကြောင့် မေ့လည်းသွားတာ"
"အော်အေး ကျေးဇူးပါဟာ ရှိန်ကရောဘယ်လိုနေလည်းသွင်ထွတ်"
"အဲ့ကလေးကတော့ လက်မောင်းကိုထိသွားတာဆိုတော့ ဒီရက်ကြောသိပ်ပြီးအလေးအပင်မ မပါနဲ့ ဆေးရုံမှာနှစ်ရက်သုံးရက်လောက်တော့နေလိုက်ပါ "
"အေးငါပြောလိုက်မယ်"
"အဲ့တာဆို ငါသွားတော့မယ် သူတို်နိုးလာမှပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်"
နောက်ကြောင်းပြန်ခြင်း..
"မင်းကကို့နေရာကိုမနေဘဲဝင်ပါတာကို မင်းကိုနာကျင်ရအောင် မင်းရဲ့ချစ်လှစွာသော အမျိုးသမီးကို မင်းရှေ့မှာ ငါသတ်ပြမယ်"
"ဒိုင်း!"
ရှိန်ဟာ မိုးကိုတွန်းထုတ်လိုက်တယ် ကန်ကောင်းစွာနဲ့ ရှိန်ရဲ့လက်မောင်းဘဲရှတ်ထိသွားတယ် မိုးကတော့ မေ့လည်းသွားခဲ့တယ်
"အန်တီ...."
"မိုး...."
"တီလေး..."
"ဆေးရုံကားအမြန်ခေါ် "
မိုးကတော့ဘာမှမဖြစ်ပင်မဲ့ ရှိန်ရဲ့လက်ကတော့ ကြည်စံ ထုတ်ဖို့လုပ်လိုက်ရတယ် မေ့စေးအရှိန်ကြောင့်အခုထိမေ့နေတုန်းဘဲ
"ဟင်း...အ..."
"ရှိန်နိုးလာပြီလား ဘယ်လိုနေသေးလည်း"
"အင်း...အန်တီ..အန်တီရော"
"တီလေးကဟိုဘက်ခန်းမှာရှိတယ် သတိမရသေးဘူး ဆရာဝန်ကတော့ သိပ်မကြာခင်နိုးလာမှာတဲ့"
"ဟူးတော်သေးတာပေါ့ "
"တော်သေးတာပေါ့လုပ်မနေနဲ့ နင်ဟာလေ နင်တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလည်း မာမီနဲ့ဒယ်ဒီကိုငါဘယ်လိုပြန်ပြောရမလည်း "
"တောင်းပန်ပါတယ် စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်မိန်းဟန်"
"ကဲပါ မိန်းလေးရယ် ရှိနိကတောင်းပန်နေပြီဘဲ ခွင့်လွှတ်လိုက်နော် နောက်ပြီး လူနာကိုစိတ်ဆိုးနေတာဘဲ"
