Gecenin 00.02'ında şuna başladım ne yazacağımı bilmiyorum hadi bismillah
𝐒𝐚𝐧𝐞𝐦𝐢:
𝖮𝗒𝖺𝗄𝖺𝗍𝖺-𝗌𝖺𝗆𝖺'𝗒𝗅𝖺 𝗈𝗅𝖺𝗇 𝖻𝗎𝗅𝗎𝗌̧𝗆𝖺 𝗌𝗈𝗇𝖺 𝖾𝗋𝗆𝗂𝗌̧𝗍𝗂,b𝗎̈𝗍𝗎̈𝗇 𝗁𝖺𝗌𝗁𝗂𝗋𝖺𝗅𝖺𝗋 𝖺𝗒𝗋ı𝗅ı𝗋𝗄𝖾𝗇 𝗈𝗒𝖺𝗄𝖺𝗍𝖺-𝗌𝖺𝗆𝖺 𝖻𝖾𝗇𝗂 𝖼̧𝖺𝗀̆ı𝗋𝖽ı.𝖡𝖾𝗇𝗂 𝗀𝗎̈𝗅𝖾𝗋 𝗒𝗎̈𝗓𝗅𝗎̈ 𝖻𝗂𝗋 𝗂𝖿𝖺𝖽𝖾𝗒𝗅𝖾 𝗄𝖺𝗋𝗌̧ı𝗅𝖺𝖽ı𝗄𝗍𝖺𝗇 𝗌𝗈𝗇𝗋𝖺 𝖺𝗒𝗇𝖾𝗇 𝗌̧𝗎𝗇𝗅𝖺𝗋ı 𝗌𝗈̈𝗒𝗅𝖾𝖽𝗂 𝖻𝖺𝗇𝖺 "𝙎𝙖𝙣𝙚𝙢𝙞,𝙩𝙤𝙢𝙞𝙤𝙠𝙖'𝙮𝙡𝙖 𝙗𝙞𝙧𝙖𝙯 𝙙𝙖𝙝𝙖 𝙨𝙖𝙢𝙞𝙢𝙞 𝙤𝙡𝙪𝙧 𝙢𝙪𝙨𝙪𝙣?".𝖡𝗎 𝖻𝖾𝗇𝗂 𝗌̧𝖺𝗌̧ı𝗋𝗍𝗆ı𝗌̧𝗍ı 𝖽𝗈𝗀̆𝖺𝗅 𝗈𝗅𝖺𝗋𝖺𝗄.𝖮𝗒𝖺𝗄𝖺𝗍𝖺-𝗌𝖺𝗆𝖺'𝗒𝖺 𝗌𝖾𝖻𝖾𝖻𝗂𝗇𝗂 𝗌𝗈𝗋𝖽𝗎𝗆 𝖻𝖺𝗇𝖺 𝗍𝗈𝗆𝗂𝗈𝗄𝖺𝗇ı𝗇 𝖻𝗂𝗋𝖺𝗓 𝖽𝖺𝗁𝖺 𝗌𝗈𝗌𝗒𝖺𝗅𝗅𝗂𝗀̆𝖾 𝖺𝗅ı𝗌̧𝗆𝖺𝗌ı𝗇ı 𝗂𝗌𝗍𝖾𝖽𝗂𝗀̆𝗂𝗇𝗂 𝗌𝗈̈𝗒𝗅𝖾𝖽𝗂.𝖮𝗒𝖺𝗄𝖺𝗍𝖺-𝗌𝖺𝗆𝖺𝗇ı𝗇 𝖾𝗆𝗂𝗋𝗅𝖾𝗋𝗂𝗇𝖾 𝗄𝖺𝗋𝗌̧ı 𝗀𝖾𝗅𝗂𝖼𝖾𝗄 𝖽𝖾𝗀̆𝗂𝗅𝗂𝗆 ama bu cidden garipti.Bu konuşmadan bir kaç saat sonra su malikanesinin önüne geldim,Kapıyı tıkladım ama açan olmayınca geri dönüyordum ta ki tomioka kapıyı açana kadar 𝐬𝐚𝐜̧𝐥𝐚𝐫𝛊 𝐚𝐜̧𝛊𝐤,𝐠𝐨̈𝐳𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐚𝐥𝐭𝛊 𝐡𝐚𝐟𝐢𝐟 𝐦𝐨𝐫𝐝𝐮.Tomioka o keskin gözlerini bi anda açtı karşısında beni görünce şaşırmıştı,ki bu çok normal bir şeydi.Konuşmak bile istemediğim adamın evinin önünde duruyordum çünkü...Tomioka kolundaki tokayla saçını bağlayıp beni içeri aldı,içerisi beklediğim gibi değildi temiz ve güzel kokuyordu.Tomioka bana "𝙣𝙚 𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨𝙞𝙣?" diye sormadan önüme ohagi getirdi,şaşırdım açıkçası...𝙏𝙤𝙢𝙞𝙠𝙖:
Sanemi bi anda kapımın önünde belirdi bana bağırmak için geldiğini düşündüm ama öyle değildi bana "𝙞ç𝙚𝙧𝙞 𝙜𝙚𝙡𝙚𝙗𝙞𝙡𝙞𝙧 𝙢𝙞𝙮𝙞𝙢?"diye sorduğunda gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.Ona içeri gelmesini elimle gösterdim yüzünde hiç kızgınlık ifadesi yoktu hemen saçımı bağladım,daha önce ona vermek için yaptığım ohagiler vardı en sevdiği yemeğin ohagi olduğunu mitsuri-san'dan öğrendim o da iguro'dan öğrenmişti.Hemen tabağa koyup sanemiye götürdüm,şaşırdığını gözlerinden görmüştüm parlıyodu gözleri bende karşısına oturdum öyle zevkle yiyordu ki izlemekten keyif aldım onu mutlu etmek benim için zevkti..𝙉𝙚 𝙠𝙖𝙙𝙖𝙧 𝙮𝙖𝙯ı𝙘𝙖𝙜ı𝙢ı 𝙗𝙞𝙡𝙚𝙢𝙚𝙙𝙞𝙢 𝙗𝙪 𝙞𝙡𝙠 𝙠𝙞𝙩𝙖𝙗𝙄𝙢 1 𝙠𝙞𝙨𝙞 𝙤𝙠𝙪𝙨𝙖 𝙗𝙞𝙡𝙚 𝙢𝙪𝙩𝙡𝙪 𝙤𝙡𝙪𝙧𝙪𝙢 :)