Ένας έρωτας στο Άουσβιτς

Κεφάλαιο 5ο

Πλευρά Σαμπρίνας

Η άμαξα μας άφησε λίγο πιο πέρα από την είσοδο του γκέτου.

Καθώς βγαίναμε και κατευθυνόμασταν προς την είσοδο, στο στομάχι υπήρχε ένας κόμπος που δενόταν όλο και πιο σφιχτά όσο προχωρούσα.

Μολονότι είχα ξαναπάει κάμποσες φορές και μάλιστα την τελευταία φορά παράνομα, πρώτη φορά ένιωθα αυτόν τον κόμπο και αυτό το συναίσθημα του άγχους και του φόβου να κατακλύζει όλο μου το σώμα.

Φτάνουμε στην είσοδο και συναντάμε εγώ και η μαμά μου, τον αγαπημένο μου Φρίντριχ...

Φ. - Καλημερίζω τις όμορφες. Προσέχετε όμως εκεί μέσα ε... Δεν θέλουμε να μας πάθετε τίποτα. Δεν ξέρετε ποτέ το τι είναι ικανοί να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ακόμη και περιορισμένοι...

Πήγε κάτι να προσθέσει όμως τον διέκοψα γιατί στην κυριολεξία είναι τουλάχιστον αλαζόνας και υπεράνω. Βέβαια θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και πάρα πολλές υβριστικές λέξεις για να τον χαρακτηρίσω, αλλά υστερώ σε τέτοιου είδους λεξιλόγιο.

Σ. - Ναι Φρίντριχ. Γνωρίζουμε εγώ και η μαμά μου πάρα πολύ καλά το τι επρόκειτο να συναντήσουμε. Για αυτό κάνε μας την χάρη να ανοίξεις αυτή την πόρτα για να τελειώσουμε κάποια ώρα.

Προτού προλάβει να μου απαντήσει ακούμε μια ανδρική ελληνική φωνή να φωνάζει το όνομα της μαμάς μου.

Ήταν ένας ψηλός άνδρας, ντυμένος με ευπρέπεια και περιποιημένος.

Η μαμά, μου έκανε νόημα πως θα πήγαινε να του μιλήσει για ένα λεπτό και θα επέστρεφε.

Μετά, ο Φρίντριχ ξαναπήρε τον λόγο.

Φ. - Δεν θα μου λες τι να κάνω εντάξει?? Για να μην πω το τι έγινε τις προάλλες και επιπλέον πως η μητέρα σου σαλιαρίζει με έναν άγνωστο ενώ είναι παντρεμένη.

Εκεί ήταν που τα πήρα στο κρανίο. Όμως για κακή του τύχη και καλή δικιά μου, είπα να του θυμίσω τι έγινε όντως εχθές, αι ποιος θα μπει σε μπελάδες έτσι και μαθευτεί...

Σ. - Αγαπημένε μου Φρίντριχ, μου φαίνεται πως δεν καταλαβαίνεις ποιος κινδυνεύει στην πραγματικότητα. Εγώ είμαι κόρη στρατηγού ενώ εσύ γιος αγρότη. Ήσουν υπερβολικά τυχερός και εσύ όπως και ο άλλος φίλος σου που μπήκατε στη χιτλερική νεολαία, πηρατε καινουργιες στολες και οπλα νομίζοντας πως εχετε εξουσια. Καημενούλη μου... Ποιον νομίζεις θα πιστέψουν αν τους πούμε την αλήθεια για ότι έγινε χθες και σήμερα??? Επιπλέον θα πάρεις στον λαιμό σου και τον καλύτερό σου φίλο... δεν νομίζω κανένας από τους δύό σας να θελήσει να χάσει την θέση του καταλήγοντας στην καλύτερη των περιπτώσεων σε κανένα εργοστάσιο εργάτες???