KADER-İ FERYAT

2-Kader-i Feryat: FERYAT

O kadar uzun bir bolun ki, yazana kadarparmaklarım koptu sandım.

Hele bir oy vermeyin bak ben size gösteririm o zaman

Kitabımı böyle büyük bir destek vererek beni mutlu eden herkeze çok teşekkür ederim.

Bölümü okumaya başlamadan önce oy verip satır arasına yorumlarınızı eklerseniz çok sevinirim.

Tiktok hesabımdan kesitler paylaşıyorum orayı takip ederseniz sevinirim.

Tiktok: sarisin_hanimaga

kitap'ta bazı yerler doğu dilinde yazılmıştır haberiniz olsun. Sonra anlamadım falan filan yazmayı.

Beni takip etmeyen varsa beni takip ede bilirmi: sarisin_hanimaga

İyi okumalar:

.

Bir kızın kaderi daha doğmadan bile kesilen bir yerde bir kız çocuğuna bahar nasıl gele bilir ki?

Kızların kan kusmasına sebep olan eşleri, babaları, ağabeyleri bunlarda vicdan hiç yokmu ki böyle davranıyorlar?

Ufacık kızların büyük erkekler ile evlenmesi töre denen şeyde gerekli olduğu için kimse umursamıyor.

Her gün bir anne aglamkatan ne hale gelirken bir erkek mutlu oluyor. Bir baba boynundaki lekeden kurtuldum diye seviniyor.

Erkekler asla pişman olmaz. Pişman oldukları zaman ise ya küçük kız toprak altına girdiği zaman ya da intihar ederek toprak altına girdiği zaman pişmanlık yüzlerine tokat gibi vuruyor.

Şeyma evin ilk neşesiydi. Hem anne hem babadan sevgi görmüş olduğu için sevgilisi hep tatmış bu nedenle acı çekmemişti. Ama kız kardeşi tek annesinden sevgi alarak büyümüş ve açıkların içinde büyümeye devam ediyordu.

Şeyma sevdiği adam ile kurduğu hayalere ne annesi nede babası kızacağını biliyordu. Bu nedenle istediği gibi bekleye bilirdi. Nede olsa o evlenmeden kardeşi evlenemezdi.

Büyük evden gelinlik ya da gelin getirmeden küçük ne gelin getiri nede gelin çıka bilirdi.

Ozan abisinin kan kaybettiğini düşünerek aklını kaybede bilicek duruma gelmişti. Ama doktor iyi olduğunu söyleyip konaktan çıkınca yaşamına geri dönmüştü.

Annesi hiçbir şey olmamış gibi odasına çekilmişti. Ozan annesinin hayla niye bir bir tepki verdiğini anlayamazken yarı baygın bir şekilde duran abisi Derbas kısık sesler ile söylediği ismi duymak için oturduğu yerden hafif bir kalkıp abisine yaklaştı.

"Ruşa...Ruşa..." Kısık ses ile söylediği isim ile Ozan eleni yumruk yaparak geri çekildi.

Sindirmesi gereken bazı şeyler vardı. Öz annesi onu o küçük kız için vurdu ama o hayla o kızın ismini sayıklıyordu.

Ozan yerinden kalkıp pencereye ilerledi. Avluda olan ufak kalabalık ile gözlerini kapatıp bir kaç saniye bekledi. Biye herşey üst üste olmuştu?