BAL

Gerçekler

Bir rüzgar çarparsa tenine

geçer önüne siper olurum sakınmadan. 

Ne korku kaplar içimi nede bir telaş.

Sen benim gözbebeğim, kalbimin ta kendisisin. 

Kader, kader ah kader.

Ne zor şeysin sen böyle?

Geçilmez önüne,

İstediğini oldurursun. 

Bir rüzgar çarparsa tenine

geçer önüne siper olurum.

Ne korku kaplar içimi nede bir telaş.

Sen benim gözbebeğim, kalbimin ta kendisisin.

Neden arkamı döndüğüm an beni sırtımdan vurarsın?

Düşünceler özgürdür, Peki ya gerçekler?

İstediğini düşün, istediğini söyle kimse buna bir şey diyemez.

Peki ya gerçekler ne olacak?

Kalbimde geçip gitmeyen 580 gün ne olacak?

Söyle bana! Söyle ki acım biraz insin.

İnsin ki düşüncelerim canımı yakmasın.

Söyle ki gerçekler beni yerden yere vursun ama tek bir kelime dahi edemeyeyim.

Bir kere mesut et beni.

Gerçekleri anlat.

Dinleyeyim sabaha kadar.

İster aylar geçsin ister yıllar.

Ben sana her zaman hazırım.

Ben sensiz olamam. 

İstesem de buna alışamam.

Yokluğun canımı yakar fakat ben bunu kaldıramam. 

Gerçekleri öğrenmek isterim.

En ince ayrıntısına kadar.

Fakat ben bunu kaldıramam.

Ben sensizliğe alışamam.

Delicesine özlüyorum, delicesine seviyorum. 

Gözlerim yemyeşil, Kalbim kırık dökük bir ev misali.

Bu yemyeşil gözler artık hayat enerjisini bitirmiş

ve sensizliğin rengini yani kırmızıya çalmaya başlamıştır.

Ey sen yüce insan.

Neden yakarsın canımı daha fazla?

Umut verip neden bırakır insan?

Söylesene nedir bu endam nedir bu toprak gözler?

Bana öyle bir bakıyorsun ki, Korkuyorum.

Senin olamadan ölmek veya da başkasına bana baktığın gibi bakman

canımı acıtır, canımı yakar.

Beni yerden yere vurar gerçekler.

Seni dinlemeye hazırım,

yahut konuşma sen

Ben gerçekleri kaldıramam.

Sen gerçekleri anlat 

Lakin ben duyamayayım. 

Biz anlatalım birbirimize

Birimiz kulak birimiz dil olsun

Bak gör biz birbirimize her dağim yeteriz...