Yollarımız ayrıldığında Zil çalmış ve bütün sınıfların dersi başlamıştı. Ben ise müdürün odasına gidiyodum.
Bir anda kolumdan biri tutmuş ve beni hemen yanımızdaki kız WC si ile Erkek WC si arasındaki Temizlik odasına çekmişti.
"şimdi sakince sus ve beni dinle"
O anki korkuyla çığlık atmamak için kendimi zor tuttum.
Ağzımı kapatan elin sahibine baktığımda gözlerim kocaman açılmıştı. Yeonjun'du. Ağzımı kapatsada bağırarak yardım istedim.
"Yardın edin!!" Susmam için elini daha çok bastırdı ve diğer eli ile işaret parmağını dudaklarına koyarak susmamı işaret ediyordu. Bir yandan kaçmamam için bütün vücuduyla bana bastırıyordu.
"Kes sesini... yalvarıyorum bağırma sadece konuşucaz.. eğer susmazsan yemin ederim seni bırakmam. Benim için önemli değil kalırım böylece. Akşama kadar burda kalırız"
Hizmetçiler hafta sonları temizliyodu okulu. Yani o zamana kadar buraya kimse girmezdi. Sustum.
"Seni bırakıcam ama sessizce beni dinleyeceksin" başımı salladım hızlıca. Elini çektiğinde kaşlarımı çatarak endişeyle
"Ne istiyosun benden!?" Diye bir soru yöneltmiştim.
Başını iki yana salladı ve dudaklarını yaladı.
"Senden sadece bana inanmanı istiyorum. Haklısın sen ilk uyandığında seni öldürmek için evde tutuyorduk fakat iki elim kırılsın ki sonradan herşey değişti.. ben sana aşık oldum Eunhwa"
Yutkundum. Devam etti.
"Bak korkmakta haklısın sonuçta biz seni öldürücektik.. ama lütfen artık korkma.. ben senden hoşlandığımdan beri sana dokunmamaya söz verdim.."
"Neden.. n-neden beni öldürücektiniz?? Sana nasıl inanıcam.. belki beni kendine aşık ettirerek bi plan yaptın. Beni yalanlarına inandırıp öldürüceksin nerden bilicem?"
Gözlerini kapattı ve başını geri attı.
"Yapma... seni öldürmeyeceğim. Lütfen şu kelimeyi kullanıp durma. Bu sana yapacağım en son şey bile olamaz"
"Anlat herşeyi.. en baştan... en detaylıca.."
Demiştim.
Ona inanıcakmıydım... sanırım biraz uzun sürerdi.
Tabii mantıklı bi açıklaması yoksa.
"Burda mı?" Dedi olduğumuz yeri göstererek.
Evet burası saçmaydı ama başka biryerde olamazdı.
Tek kaşımı kaldırdım ve "anlatabileceğin başka bir yer var mı?"
O benden daha telaşlı ve endişeli duruyodu. Gözleri çok üzgün ve pişman bakıyodu.
"Şöyle yapalım... bizim eve gel"
Dediği anda başımı iki yana salladım.
"Şimdide beni evinize götüreceksiniz ve sonradanda o cani planlarınızı mı yapıcaksınız"
Ellerini saçına geçirdi ve bağırarak konuştu.
"KES ARTIK!! Öyle bişey yapmayacağız.. yeter lütfen İnan bana. Gözünün önünde öleyim ki dokunmayacağız sana" dedi gözleri dolarken.
Sinirliydi. Fazlasıyla sinirli ve endişeliydi.
"Peki... başka çarem olmadığı için kabul ediyorum" dedim.
~~~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Memory Game | Choi Yeonjun
Fanfiction"Bazen herşeyi unutmak ve tekrar başlamak gerekir..." ~Choi Yeonjun gözlerini hiç bilmediği bir evde açan ve karşısında hiç tanımadığı 5 çocuğu gören Eunhwa kendisine sevgilisi olduğunu ve ailesinin öldüğünü söyleyen bir çocuk ve en yakın arkadaşı...
