"Lanetli tekniğin mükemmel Megumi. Sadece yakın dövüşte kendini geliştirmelisin." Gojo hoca, göz bandını takarken yanında yürüyen genç çocuğa söyledi.
Sevgili öğrencisinin uzun süredir kendinden şüphe ettiğini biliyordu ve onu böyle gördükçe kötü hissediyordu.
"Yuji'nin tatsız ölümü senin suçun değildi." Gojo hoca büyük elini genç oğlanın omzuna koyup sıktı. "Sukuna'nın ne kadar düzenbaz olabileceğini biliyorsun." sıkıntıyla söylendi yaşça büyük olan adam ama nafileydi. Megumi, kendini suçlu hissetmekten alıkoyamıyordu.
"Her neyse, benlik bir şey kalmadıysa okula döneceğim." genç çocuk homurdandığında Gojo heyecanla onun omuzlarını tuttu.
"Ah hayır hayır, işimiz henüz bitmedi Megumi!" yaşanan her şeye rağmen genişçe sırıtan hocasına inanamazca bakan Megumi'nin yüzü asılmıştı. Bir bebek gibi davranan adama laf söylememeye karar verdi ve kendisini sürüklemesine izin verdi lakin aklında hâlâ kendisi yüzünden ölen arkadaşı vardı.
Megumi, zayıflığının sonucunun bir ölüm olması gerçeğini sindirmeye çalışıyordu.
"Seni nasıl sahiplendiğimi hatırlıyorsun değil mi Megumi?" Megumi yorgunca başını salladı. Bunu unutması mümkün değildi çünkü Gojo neredeyse her gün hatırlatıyordu bu gerçeği. Gojo, öğrencisinin omzuna heyecanla kolunu sardı.
"Ben umut vaat eden gençleri severim bunu biliyorsun." Gojo'nun ince dudakları bir sırıtışla kıvrıldığında Megumi huylanmıştı. "Uzun süredir radarıma giren bahtsız bir kız vardı ve onu yanımıza çekmenin tam zamanı."
Gojo aniden ciddileşti. "Öğrenci sayımızın belirli bir düzeyde kalması önemli. Lanetler her geçen gün artıyor ve buna orantılı olarak iyi lanet kullanıcıları azalıyor. Bu bizim için büyük bir dezavantaj ve en azından içinde güç olan kişileri kendi yanımıza çekmenin bir yolunu bulmalıyız."
İşaret parmağını genç oğlanın göğüsüne sertçe bastırdı. "Burada da sen devreye giriyorsun Megumi."
Kafası karışık olan Megumi'nin şekilli kaşları çatıldı ve güzel yüzü soldu. "Yeni insanlarla tanışmak istemiyorum Gojo hocam." sesi de tavrı kadar netti. Gojo yıllardan beri tanıdığı öğrencisinin böyle bir tepki göstereceğini zaten öngörmüştü fakat pes edecek değildi.
"İtadori ölen ilk kişi olmadığı gibi son kişi de olmayacak Gumi." nazikçe gülümsedi. "Görevini başarıyla tamamladığın için kendini sonsuza dek suçlayamazsın. Her ölümden sonra hayata küsüp pes edeceksen formanı elinden alırım."
Megumi iç çekti. Hocasına ne kadar sinir olsa da haklı olduğu gerçeğini görmezden de gelemiyordu.
"Benden ne istiyorsun?" Gojo sonunda öğrencisini kazandığını hissetmenin mutluluğuyla ellerini biririne sürttü.
"Dediğim gibi yaşamadığı tahlilsizlik kalmamış bir kız öğrenci var ve yakın zamanlarda lanetlerin saldırısına uğramış. Onu bulup işimizi anlatmak senin görevin."
Megumi düşünceli bir ifadeyle başını salladı. "Yani onu okulumuza gelmeye ikna edeceğim, öyle mi?"
Gojo başını iki yana salladı. "Hayır, sadece bizden ve amacımızdan bahset. Gelip gelmemek ona kalmış bir karar."
coook uzun zamandir taslakta olan bir kurgu bu da slmlar
yorum yapmayi ve oy vermeyi unutmayin!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hopeless Romantic
FanfictionÖlen arkadaşından dolayı kendi dünyasında karmaşıklıklar yaşayan genç, hayatı boyunca bu karmaşıklıklarla uğraşan bir kızla tanışmak 'zorunda kalır'. - Y/N esaslı hayran kurgu - Angsty soft - Mangadan biraz farklı