မိုးတဖွာဖွာ ကျနေသော နေ့တစ်နေ့တွင် လမ်းမကြီးပေါ် လမ်းလျှောက်ကာ သွားနေသော ကလေးတစ်ယောက်ရှိလေသည်
ထိုကလေးလေးသည် အင်ကျီမှုန်တုန်တုန်တွေနှင့် ဖိနပ်မပါဘာမပါ ခြေလေးတွေမှ ရွံ့သလူးလူးနှင့်မိုးရေ ဆော့နေတာဆို ပိုမှန်လိမ့်မည်
"ရေးးးးးးးး ဟီးဟီး"
ကလေးလေးသည် အသက်၈နှစ်သားအရွယ်သာဖြစ်သည်
"ဟဲ့သားtaehyung အိမ်ထဲဝင်လာစမ်း ဆော့နေလိုက်တာ ပေလူးလို့ ဟမ်"
သားဖြစ်သူသည် ဆော့တာ မရပ်ခဲ့
"တွေ့မယ် ငါလာပြီး"
ဆိုကာ အမေဖြစ်သူက တုတ်နှင့် လိုက်တော့ ပြေးလေသော သားဖြစ်သူ
"မေမေ မရိုက်နဲ့လို့!!!"
အော်ကာ ရွာရိုးကိုးပေါက် ပြေးနေသော သားဖြစ်သူကို အမေဖြစ်သူကလည်း ပြေးလိုက်ရှာသည်
"ဟီးဟီး"
အမေဖြစ်သူက ဖမ်းမိလေသောခါ
အပြုံးချိုချိုနှင့်ပြုံးဖီးပြလာသော သားဖြစ်သူကြောင့် အမိဖြစ်သူက ဒေါသလျှော့ရပြန်သည်
"မေမေ သားကို မရိုက်နဲ့နော် ဟီးဟီး"
"အင်း အမေမရိုက်အောင်နေပေါ့ မေ့သားလေးရယ်"
"အွန်း ဟီးဟီး"
ရွံ့တွေသည် မျက်နှာကလေးထက်တွင်လည်း ပေတူးလို့ရယ်
"လာခဲ့ ရေချိုးရမယ် "
"ဟီးဟီး ဟုတ်ကဲ့မေမေ"
အမေဖြစ်သူသည် သားဖြစ်သူကို ခေါ်ကာ အိမ်သို့ပြန်ခဲ့သည်
သူတို့နေသော အိမ်ကလေးသည် မကြီးပေမယ့် မွေးရပ်မြေမလို့ နေရတာ အဆင်ပြေလှသည်
"မေမေ သားတို့ ထမင်းစားရအောင်လေ နော် နော်"
"အွန်းပါ မေ့သားရယ်"
ထိုအိမ်တွင် အမိနဲ့သားနှစ်ယောက်သာနေကြလေသည်
ဖခင်ဖြစ်သူကတော့ သားဖြစ်သူ အသက်သုံးနှစ်တွင် ဆုံးပါးသွားခဲ့လေပြီးဖြစ်သည်
အမေဖြစ်သူက ဈေးရောင်းပြီး သားဖြစ်သူကို ရှာကျွေးနေတာပင်ဖြစ်သည်
YOU ARE READING
Poison💔
Fanfictionမင်းကို ငါစောက်ရမ်းမုန်းတယ် park jimin မင်းက ချမ်းသာတယ်ဆိုပြီး မာနတွေ ထောင်လွှားနေလိုက်ကြားလား တစ်နေ့ မင်းငါ့လက်အောက် ရောက်ကို ရောက်လာစေရမယ် Kim Taehyung အားးး ရွံစရာကြီး သွားသွား မင်...
