First and Last [ DoubleJ ]

Prologue !

တိမ်တွေငေးနေရတာကိုသဘောကျတယ် ...
နောက်ပြီး သူ့ကိုငေးကြည့်နေရတာကိုလည်း ကြိုက်တယ်။

ရင်ခုန်ခဲ့ရတယ် ၊ ပျော်ရွှင်ခဲ့ရတယ် ၊ ကြည်နူးခဲ့ရတယ် ၊ တိတ်တိတ်ကလေးပဲ ချစ်နေခဲ့ရဖူးတယ်။ ငိုခဲ့ရတယ် ၊ ဝမ်းနည်းခဲ့ရတယ် ၊ တစ်ဖက်သတ်တွေလည်း စိတ်ကောက်နေခဲ့ဖူးတယ်။

ဒါပေမယ့် စိတ်နာပစ်နိုင်မယ့်အကြောင်းပြချက်ကိုတော့ ရှာမတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဆက်ချစ်နေရမယ့်အကြောင်းပြချက်ကတော့ တစ်ခုတည်းဖြစ်ခဲ့တယ်။

သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမဆုံးသော အချစ်ဦးမို့ ...

မဟုတ်ဘူး ...

သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံးအချစ်နဲ့ နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ အချစ်ဆုံး နေရာကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်သတ်မှတ်ခဲ့ရတဲ့သူဖြစ်တာမို့ ...

အဲ့ဒီ့အချစ်တွေကို သူမြင်ပါစေလို့ဆုတောင်းခဲ့ဖူးတယ် ...

တကယ်လို့များ သူမသိခဲ့ရင်တောင် ကျွန်တော့်မြတ်နိုးရခြင်းတွေဟာ အတိတ်ကရော ၊ လက်ရှိမှာရော ၊ အနာဂါတ်မှာရော ၊ နောက်ဆုံးသံသရာတစ်ဆုံးထိမှာပါ တည်မြဲသွားဖို့ ယုံကြည်နေဆဲဖြစ်တယ် ...။

//

တိမ္ေတြေငးေနရတာကိုသေဘာက်တယ္ ...
ေနာက္ၿပီး သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနရတာကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္။

ရင္ခုန္ခဲ့ရတယ္ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္ ၊ ၾကည္ႏူးခဲ့ရတယ္ ၊ တိတ္တိတ္ကေလးပဲ ခ်စ္ေနခဲ့ရဖူးတယ္။ ငိုခဲ့ရတယ္ ၊ ဝမ္းနည္းခဲ့ရတယ္ ၊ တစ္ဖက္သတ္ေတြလည္း စိတ္ေကာက္ေနခဲ့ဖူးတယ္။

ဒါေပမယ့္ စိတ္နာပစ္နိုင္မယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေတာ့ ရွာမေတြ႕နိုင္ခဲ့ဘူး။ ဆက္ခ်စ္ေနရမယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ တစ္ခုတည္းျဖစ္ခဲ့တယ္။

သူက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပထမဆုံးေသာ အခ်စ္ဦးမို႔ ...

မဟုတ္ဘူး ...

သူက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ပထမဆုံးအခ်စ္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ဆုံး ေနရာကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သတ္မွတ္ခဲ့ရတဲ့သူျဖစ္တာမို႔ ...

အဲ့ဒီ့အခ်စ္ေတြကို သူျမင္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတယ္ ...

တကယ္လို႔မ်ား သူမသိခဲ့ရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ျမတ္နိုးရျခင္းေတြဟာ အတိတ္ကေရာ ၊ လက္ရွိမွာေရာ ၊ အနာဂါတ္မွာေရာ ၊ ေနာက္ဆုံးသံသရာတစ္ဆုံးထိမွာပါ တည္ျမဲသြားဖို႔ ယုံၾကည္ေနဆဲျဖစ္တယ္ ...။

//