~°•Purple haired boy•°~

•KİM BU ÇOCUK?•

Sabah oldu,güneşin o can yakıcı ışınları camdan giriyordu ve odayı aydınlatıyordu.Hiçbir zaman böyle sabahları sevmedim,çünkü o ışınlar okula gitme saatinin geldiğini işaret ediyordu.Ve bu benim kâbusumdu.

Yavaşca yatakda doğruldum ve odamı inceledim.Başkalarına göre oldukca dağınık bir tipimdir.Sanki arkadaşım varda...

Bir süre etrafı süzdükten sonra istemeyerek yataktan kalktı beyaz saçlı çocuk ve banyoya yöneldi suyu açıp yüzüne çarptı.Sabahları sıcacık yatağından kalkıp soğuk suyun verdiği acıyla yüzü buruştu.Yüzünü kuruladı ve banyodan çıktı.Okul için hazırlanıp aşağı indi ve kahvaltı hazırlamaya başladı.

Evin o sessiz ve ruhsuz havası onun içini boğuyordu.Ama bu düzene alışmıştı.Babası daha o küçücük bir bebekken onu terk edip gitmişti annesi ise yaklaşık 3 yıl önce bir trafik kazasında vefat etmişti.Annesi vefat ettiğinde o sadece 4 yaşındaydı. Teyzesinde büyüyene kadar kaldı ve orta okul döneminde teyzeside onu sokağa attı.

Beyaz saçlı çocuk  lanet pazartesi günü diye geçirdi içinden ve haşladığı yumurtaları yemeye başladı.Çiğnemek bile onun için çok zahmetliydi.Gerçi ona göre herşey aşırı zahmetliydi.

Kahvaltısını ettikten sonra evden çıkıp kapıyı kitledi ve harabe evinden çıkıp okula doğru yürümeye başladı.Herkes arkadaşlarıyla gülüp eğlenirken sadece onları izlemekle yetiniyordu.Sonuçta o sosyal biri değildi.İnsanları da sevmezdi zaten. Her zaman yalnızlığı seven biri olmuştu. Belki de bunun nedeni insanların ona katlanamamasıdır.

Neden herkes bu kadar mutlu? Tek yaptığınız tüm gün dedikodu edip atıştırmak ve birbirinizin arkasından konuşmak.

Bu düşüncelerine dalmışken bir bedenin ona çarptığını hissetti ve arkasını dönüp baktığında mor saçlı bir çocuğun yere düşen defterlerini toplamaya çalıştığını gördü. Boş ifadelerle çocuğu izledi.

Ah üzgünüm! Benim hatam..! Çok sakarım..

Çocuk bir yandan özür dileyip bir yandan da defterlerini toplamaya çalışıyordu. Onu ilk kez görmüş gibiydi. Ama öyle değildi o onun sınıfında ve tam önünde oturan Mikage ailesinin varisi Mikage Reo idi..

Normalde magazin,şirket,para veya öyle şeylerle ilgilenen bir insan değildi Nagi. Ama bu çocuk farklıydı. Onu ilk okuldan beri uzaktan hep izliyordu. Tabii lisede de..

Reo her zaman herkesin ilgisini çeken bir tipti. Zengindi sonuçta? Ve kızlar durmadan ona itiraflar yağdırıyordu. Tabii Nagide bunların hepsine şahit olmuştu. Oyun oynamak için insanlardan uzak yerler seçtiği için ister istemez insanların itiraflarına kulak misafiri oluyordu.

O kadar kızdan itiraf almasına rağmen bu mor saçlı çocuk her zaman onları aynı bahaneyle red ediyordu.

Sonunda kendine gelip eğilip mor saçlı çocuğa yardım etmeye başladı.

Ah..teşekkür ederim..! Çok naziksiniz..

Oysa onun yaptığı tek şey yerden sadece tek bir defter almaktı.. ne kadar abartıyor bu çocuk..

Neye bu kadar acelen var? Sanki kovalanıyor gibi hızlı davranıyorsun.

Ah.. şoförüm bu gün hastalandı ve bende yürümek zorunda kaldım. Evim japonyanın öteki ucunda olduğu için koşmak zorundaydım.Geç kalma riskini alamam sonuçta

Ah.. doğru bu çocuk aynı zamanda okuldaki en büyük inekti. Başarı takıntısı vardı. Diye geçirdi içinden beyaz saçlı çocuk. Sonra yoluna devam etti ama mor saçlı onu takip edercesine yanında yürüyordu. umursamayıp telefonundan oyun oynamayı seçti ve mor saçlıyı görmezden geldi.

Ee.. söylesene adın nedir seni hiç görmemiştim..

Nagi istemez şekilde cevapladı.

Ben seishiro nagi.

Ahh! Memnun oldum! Bende mikage Reo hangi sınıftasın?

Seninle aynı sınıftayım.

Ah.. doğru.. biliyordum zaten-!

Nagi umursamaz tavrına devam edip yürümeye devam etti ama mor saçlı durmadan ona bakıyordu. Konuşmak ister gibi bir yüz ifadesi vardı. nagi ilk defa kendisiyle bu kadar ilgilenildiğini hissetti. Ve bu bir nebze de olsa hoşuna gitmişti.

Sınıfa çıkarken yalaka kızlardan oluşan bir grup nagiyi itip Reonun etrafını sardılar.

Ah.. doğru o havalı bir tipti. Benimle ilgilenmesi imkansızdı zaten..

Sessizce sınıfına yöneldi ve kafasını sıraya gömüp her zamanki gibi uyumaya başladı...

Yazar;

Merhaba bebişler! Bu benim ilk kurgu denemem umarım beğenirsiniz ▼⁠・⁠ᴥ⁠・⁠▼

Hoşçakalın 💕