Sadece bir iş görüşmesi diye çıkılan bu yolda ikiside kendilerini hiç beklemedikleri bir dünyanın içinde bulurlar.
İşte Altan ve Atakan'ın hikayesi...🖤
Fatma: Oh, çok şükür nerde kaldın kızım, eee nasıl geçti
Altan: Anne bir dur iki dk soluklanayım ne bu acele
(Altanın koltuğa oturmasıyla)
Fatma: yeter bu kadar soluk söyle hadi
Altan: sende bir şeyler var ama neyse…olmadı
Fatma: Ayy Allahım çok şükürrr
Altan: şükür mü anne işe alınmadım bunun neresi şükürlük tövbe tövbe
Fatma: Altann… ben bir şey yaptım
Altan: hıh işte geliyor… noldu yine
Fatma: Hemen kızmak yok ama
Altan: naptın anne valla bak şu komşunun oğlu mevzusu mu yine istemiyorum yahu ne anlama kıtlığı varmış onlarda
Fatma: dur kız hemen afillenme o değil… Şu bizim köyden Filiz varya o aradı bugün
Altan: ha şu Filiz…anne ben ne biliyim Filiz kimdir
Fatma: her neyse işte onun yeğeni bir şirkette çalışıyormuş seni sorunca bende iş arıyor dedim yarın seni iş görüşmesine bekliyor.
(Bir hışımda söylemişti annesi biliyordu Altan bu tarz zoraki muhabbetleri hiç sevmezdi)
Altan: annem biliyorsun böyle şeyleri sevmiyorum hemde taa köyden filiz midir neyse
Fatma: gidip görüşsen nolur annen için
Altan: yok…olmaz
Fatma: ben zaten kimim ki 9 ay karnımda taşıdım gıkım çıkmadı. Bende suç sizi dü-
Altan: tamam anne tamam gidicem
Annesinin huyunu bildiği için hemen kabul etti ama yarın da çok önemsemem soğuk dururum işe almazlar diye kafasında senaryoyu kurarken annesi karşısından bir hışımla gülerek kalktı.
Altan: ah annem ahh
Sonraki gün
Altan: anne ben çıkıyorum
Fatma: bekle bekle
Annesi elinde bir saklama kabıyla geldi.
Altan: ne bu anne
Fatma: Kek yaptım götür
Altan: anne iş görüşmesine elimde kekle mi gidicem Allah aşkına
Fatma: Ne var…hem Atakan keki çok sever.
Altan: Atakan?
Fatma: Filizin yeğeni Atakan, sen ona Fatma teyzen yolladı de hatırlar beni
Altan hem sinirden hem de annesinin tatlış hallerine gülmeden edemedi.
