Confused Heart

Chapter 3

Sandra

Na una umuwi si Allan, dahil obviously malapit lang ang bahay niya dito sa school. Tsk, ayun na iwan ako kasama si Bernard. And worst ang topic ay tungko sasarili niya. Na gwapo siya at kung ano ano pa tungkol sa kanya. Hindi talaga ako interesado doon dahil, gusto ko yung tunay na nangyari sakanya kanina. Pero... heto na ang ayoko na topic.

"Hoy, Karsada crush mo ko noh?" napatingin ako sa kanya at nakita ang malaki'ng ngiti niya. Gosh, one of my weakness from a guy. Sana di nalang siya ang nagustuhan ko pero.. "kasi ako? Crush kita.." Sobra ako na gulat sa sinabi niya. Pero nag dagdag ako sa sinabi niya.

"Dati!" ewan ko kung bakit ko sinabi yun, at akala ko magugulat siya. Yun pala tumawa pa siya.

"Oo nga! Ng first year! Ba't nalaman mo?" pagdududa niya. Dahil may nag sabi saakin.

"Hula ko lang." tumahimik na ako. Di parin ako maka paniwala, sa sinabi ni Bea. Kay Bea ko nalaman na crush ako ni Bernard ng First year. Gosh crush niya ako ng first year? Pero may gusto ako'ng iba noon at di ko pasiya kilala noon. Ng second year pa ako nag kagusto sa kanya, dahil doon pa kami nagging kaklase at nakilala ko siya, Sayang..

Biglang tumigil ang tricycle dahil may pasahero sasakay sa likod. Nabigla ako ng lumipat pala si Bernard sa unhan. So magkatabi na kami ngayon. Awkward naman!!!

"Oy Kalsada--" pinalo ko siya. Wala'ng hiya may pangalan ako!

"Mag matino kanga!" galit na sabi ko. Ngumiti lang ito (<///< ) umiwas agad ako,

"Ok, SANDRA! Hahaha. Sarap mo kasi'ng asarin. Cute mo!"

.

.

.

Bigla'ng tumigil ang pag pintig ng puso sa sinabi niya. Sa sobra'ng saya ng nararamdaman ko ay gusto ko na sumigaw! Pero DI TALAGA mawawala saakin isip na may part doon na joke. Kaya di ako agadagad naniwala sa kanya.

"Hahaha! Salamat sa compliment." with a sarcastic tone. Tsk. Di talaga ako naniwala sa mga sinasabi niya. Kahit para sa kanya seryoso na, saakin hindi.

"Ikaw naman. Totoo kaya yun!"

"Oo, alam ko. Cute ako. Since birth pa!" good timing na umabot na kami sa village naming. Nag bayad ako sa driver at umalis na. Si Bernard naka sakay parin, may pupuntahin pa ata sa ibang lugar. I just shrug  at tumalikod. Ayoko naman maki alam eh- di joke lang! CURIOUS ako masyado!

Pero wala akong magawa, buhay niya yun. Papasok na ako saamin, at... Wala sila Genny O__O?! Tinawag ko agad si Genny through phone call.

"Asan kayo? Akala ko nasa bahay kayo?" Tanong ko kay Dudz (Dudz yung ginagamit namin ni Genny), iba eh. Akala ko nandito sila sa bahay. KASI YUN NAMAN ANG SINABI!

"Kung nasa inyo kami, nakikita mo ba kami?" Ok, I know where is this going. Pinipilosopo ako nito -_-.

"Nope. -__-"

"Oh. Wala naman pala kami diyan. Ba't ka pa nag tanong?" Pilosopo talaga -___-. Paswerte ka mahal kita, kasi best friend kita!

"Yun kasi ang plano niyo kanina"

"Plano nga. Plinaplano pa. Di agad2. Next time pa yun." What? I was so sure na nag plano yun sila pumunta dito bahay.

"Ah ok. Naka uwi na po ba kayo?"

"Yes po."

"Ok po, bye."

Grabe to'ng babae na to'. Sobra ako nag tiis sa ka pilosopohan niya 😖. Pero mahal ko po ito at isa po yan sa pagtao niya. Kaya wala ako g magawa at tanggapin. Hay naku Dudz.

Inoobserba ko ang bahay namin. Malinis, at wala si Papa. Umalis nanaman ata. Hay wala nanaman dito magawa. Maaga pa eh. 8:00 am. 6:00 kasi ako pumunta sa school. Haaayyy boredom.