W A R N I N G
𝑇𝑦𝑝𝑜 𝑒𝑟𝑟𝑜𝑟𝑠, 𝑤𝑟𝑜𝑛𝑔 𝑔𝑟𝑎𝑚𝑚𝑎𝑟𝑠, 𝑎𝑛𝑑 𝑠𝑝𝑒𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑎ℎ𝑒𝑎𝑑.
𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛#𝟶05
𝐴𝑙𝑒𝑐𝑠𝑢𝑠 𝑆𝑡𝑟𝑒𝑣𝑒𝑛 𝑃𝑜𝑣
"ALECSUS, alam mo ba kung nasaan si Julian?" yun ang unang tanong sa akin ni Sir Noah noong makalapit sya sa puwesto ko halata ko sa mga mata nya ang sobrang pag-aalala. Kaninang umaga ko lang nalaman sa news na ipinamana na ng ama ni Julian kay Sir Noah ang business nito, siguradong na guguilty din si sir Noah.
"Yan din sana ang tatanungin ko sir, akala ko bumalik na sya sa bahay mo dahil pagkagising ko wala na sya sa bahay ko," alam kong mas lalong nadagdagan ang kaba at pag-aalala ni sir Noah. Hindi na sya nagsalita pa at iniwan nako.
Isang papasok na lalaki ang nakaagaw ng pansin ko, he was holding a bouquet of flowers. "Hi," nakangiti nitong wika kaya mas lalong kumunot ang noo ko. I stood there in shock, unable to believe what I was seeing. Sir Falcone was standing in front of me, a bouquet of flowers in his hands, and an expression of true remorse on his face.
"At ano nanaman ang plinaplano mo?"
"I'm so sorry for what I did to you. I should never have allowed my anger to take control, and it's eating away at me that I let it. I know there are no excuses for what I did, and I want to make it up to you. So I'm here with this bouquet, a small gesture but a gesture nonetheless, to say that I'm truly sorry for how I treated you." Ika nito habang iniaabot ang hawak hawak nitong bulaklak. I shook my head, trying to make sense of it all. One thing I knew for sure was that I would never be able to make a plan to kill Mr. Falcone while still holding onto his hatred and resentment. Maybe if I resolved to let it go, to forgive the past, I would be able to look upon Sage advice with clarity and find the best way to achieve my ultimate goal to kill him.
I mulled over the Sage's advice, weighing the pros and cons of what he suggested. I wasn't sure if I had the courage to take this path, but I knew one thing for certain - if i was going to bring down Mr. Falcone, I would need to put aside my feelings and get close enough to make friends.
I let out a long sigh and slowly accepted the flowers. I looked at him, and he looked back at me with a hopeful yet sorrowful expression. I could see in his eyes that he was truly sorry for what he had done. He finally managed to say the words he had been meaning to say for so long,"Alecsus, I'm sorry. Please forgive me."
"Alright, I'll forgive you."His eyes grew wide with shock as he processed my words. Slowly, a wave of joy replaced the sorrow that had been in his expression just moments ago. Parang ang laking bagay nun para sa kanya yung patawarin ko sya, he was smiling at hindi ko alam ang rason kung bakit masaya ako para sa kanya. "Kung wala ka ng sasabihin, babalik na ako sa trabaho."
Akmang aalis na ako ng bigla nyang hawakan ang braso ko kaya napatingin naman ako sa kanya,"can I invite you out for dinner if you have a time?"I put on my best smile.
"Maybe next time?"hindi agad ito nakapagsalita but he nodded tyaka binitawan ang braso ko.
It's been a week simula noong humingi sya ng tawad sa akin, sa isang week na iyon ang dami ding nangyari tulad nalang ng pinapubliko ng inianunsyo na direkta ng ipapamana ng daddy ni Julian ang kompanya nito kay Sir Noah at isang linggo naring wala kaming balita kay Julian.
Habang si Sir Falcone naman ay isang linggo naring nangungulit na inaaanyayahan akong kumain sa labas, "payagan mo na kasi day off mo naman bukas,"sabat ni Jacob na nararating lang.
![](https://img.wattpad.com/cover/344647532-288-k996923.jpg)
BINABASA MO ANG
His Dangerous Obsession(BL Story)
Художественная прозаWARNING: This contains matured scenes not suitable for very young audiences. Read at your own risk. R+18