Хүчтэй өөрөөсөө түлхэх гэтэл түүний гар бэлхүүсээр минь ороож ирэхэд миний хяналт алдагдан түүний урдаас үнсэлцэж эхэлсэн байв
Энэ их галзуу юм! Мэдэрдэг байсан мэдрэмж гэхдээ арай өөр тодорхойлж ч чадахгүй байна!
Удалгүй гэнэт л ухаарсан аятай өөрөөсөө түлхтэл түүний нүд надруу харсаар амандаа үл ялиг
"Санасан байна!" хэмээн шивнэхэд би түүний зүг хараад гацчихсан байв!
"Чи яг хэн юм!" Хэмээн зандрах дуунаар давхцан хаалга онгойх дуунаар Жонгүг амыг минь таглан хувцас солих хэсэгрүү чирээд орчихов
Амыг минь таглан өөрлүүгээ харуулахдаа түүний нүдийг ширтэж байснаа болин өөр зүгрүү харахад гадаа олон хүмүүсийн чимээ дуулдаж дараагийн бэлтгэлийн хүмүүс магадгүй ирсэн гэдэгт итгэлтэй байна
Гарчиж болохгүй ядаж байхад энэ хувцас солих өрөө бол зүгээр л арын бүжигчдын хувцас солих өрөө байтал Жонгүг энд юу хийж байгаа юм?
Гарыг нь амнаасаа авах гэтэл тэр өөртөө наан ахин уруулыг минь үнсээд авсанд зодолдон өөрөөсөө түлхэх гэсэнд тэр эргүүлж хананд шахаж аваад хацраас минь атган улам лавшруулан үнсэнэ
Энэ ширүүн байдал тэр миний бодож байгаа хүн мөн бололтой!
Салж өгөхгүй энэ уусгам уруулны амтанд бүр мөсөн шингэж орсоор гадаа сонсогдох чимээ арилахад би өөрөөсөө түүнийг түлхэх гэсэнд тэр уруулыг минь тайтай нь аргагүй сорж үнсэж дуусахад би түүнлүү ширүүнээр харан
"Чи миний бодож байгаа хүн мөн үү?" Хэмээн ширүүн харахад түүний харц нэг нэгэнгүй харсаар
"Баттай болгох хэрэгтэй биздээ?" Хэмээхэд би гайхан
"Айн?" Гэхэд тэр үсийг минь оролдож аваад
"Баттай биш зүйлээ далайлгаж намайг гүтгэх гээгүй биздээ?" Хэмээхэд би газраас цүнхээ шүүрч аван
"Тэгсэн тэгээгүй би мэдчихлээ!!" Хэмээн гарахад тэр жуумалзан
"Анхааралтай байгаарай бүсгүй! Илүү дутуу бодол тээсэн байх юм бол хоёулаа сайнаар лав төгсөхгүй шүү!!" хэмээхэд би түүнлүү харан санаа алдчихаад хувцас солих өрөөнөөс бүр мөсөн гарав
Толгойнд минь өчнөөн бодол эргэлдэн ер өөрийн ухаангүй явсаар Аримын гэрт ирэв бид хамт амьдархаар болсон ороход хоолны үнэр сэн хийсэнд инээмсэглэхгүй байхын аргагүй
"Ирчихсэн үү? Царай чинь юу бэ?" Хэмээн энгэртээ тэвэрхэд би одоо л нэг юм бодит байдалдаа ирэн түүнийг тэвэрч аван
"Бэлтгэл хэцүү байлаа!" хэмээн зурсхан дурдчихаад ширээнд суун хооллохоор шийдэв
"Алив ээ юу болсон талаараа хэлэхгүй юм уу?" Хэмээсэнд би санаа алдан тойруугаар хэлэх гэтэл хонх дуугаран ирэх амьтан байхгүй байтал хэмээн бид хоёр гайхсаар хаалгаа онгойлгоход жуулчлагч ах зогсож байх нь тэр яаж яваад?
Өөрийн мэдэлгүй эргүүлээд хаасанд тэр мэдээж чангаан гарнаас минь атгаад авав
Ширээнд суун Аримийн нүд нь оройдоо гарах дөхсөн юм миний ардуур орон зогсох агаад жуулчлагч ах хэмээн нэрийдсэн хүнлүү хүйтэн харц шидлэхэд тэр өнөөх л гуйлтаа хэлэх гэж байгаа гэдэгт итгэлтэй байна
"Би энэ удаад огтхон ч нүдний хаалттай орохгүй! Энэ бол миний тохиролцоо!"Хэмээхэд тэр хүзүүгээ маажин харсаар үл ялиг сонин толгойгоо дохив
Өнөөх л зочид буудал үзэгдэхэд дотроо санаа алдсаар гараа атган сууна гэтэл Жонгүг ээс төс ондоо хүн угтвал яах юм болж байна?
Айдас хүйдэстэй зочид буудлын өрөөлүү алхахдаа итгэл бус байсан ч гараа атган өнөөх өрөөний хаалгийг нээж орхив
Танил хэрнээ хараал идсэн газар ахин хэзээ ч ирэхгүй болохоор энэ сүүлийнх гэдгийг амлья! Хэмээн шивнэх төдийд хэлчихээд буудлын цонхоор гунигтай ширтэв
Хаалганы нээгдэх дуу гарахад зүрх минь хүчтэй гэхчинь цохилон эргэж харах эсэхтээ эргэлзэж байсан ч хойно минь нэгэн эрийн сүүдэр тусах мөчид амьсгалаа удаанаар гарган эргэж харав.....
——————————————————————-
Ирээдүй байна уу ернь надаа хаха
Хайрлахгүй бол хайлаад алга боллоо Адд нь🥲
