Arsen
Asansörden çıktiktan sonra birlikte odasına gitik offf herkesin içindede rezil oldum onunla o kadar yakındır ve herkes bizi gördü yanaklarımin kizardigini hisediyordum
—iyimisin.diye sordu
—iyim merak etme.dedim yanıma yaklaşti tam dibine kadar gelmişti nefesini yüzumde hisediyordum birden dudaklarıma yapıştı soluğum kesilene kadar öptü tam o sırada ahin ve rozerin içeriye pat diye girdi hemen geri çekildi Allah'ım yer yarılsada dibine girsem artık kızarmak değil morarmaktı benimki "pardon pardon"diyip dışarı çıktılar dıjvar hemen dışarı çıktı beni onlarla yanlız bırakmıştı ben ne yapacaktım şimdi içeri geldiler
—ooo kusura bakmayin ya bileydik içeri girmezdik.dedi ahin gülerek
—aa gitme kızın üzerine ahin baksana utaniyor.dedi rozerin tabi onlarda eylence çikmişti şimdi bir mucize olsada beni bunların elinden kurtarsa diye düşünüyordum ki birden kapı açıldı dıjvar içeri girdi
—dokunmayin karıma yoksa pişman ederim ikinizi de.dedi bırakip gitmeden dusunseydin dıjvar ağa hem neden optunki beni diye düşündum ciden senden öptu ya bu beni elimi tutu
—karmı sizin insafiniza birakmiyacam hadi gidiyoruz karıcım.dedi ve beni peşinden sürükledi birlikte asansöre binecekti ki
—ben binemem
—binmek zorundasın 15 katı yürüyerek inmeyecez herhalde.dedi tek kaşini kaldırarak
—ya yine durursa
—merak etme ben yanindayim .dedi o sırada asansörde gelmişti içeri girdi ve benide içeri çekti dengemi kaybedip tam dusuyordumki güçlü bir kol tarafindan tutuldum gözlerimi açtigimda kolarinin arasindaydim burnum burnuna değiyordu resmen hemen toparlandım kapı kapanmişti
—ben binmek istemiyorum dedim sana .diye kızdım sesim biraz yüksek çikmişti çok gerilmiştim üzerime gelerek
—bana sakın bir daha sesini yükseltme.dedi o bir adım geldi ben bir adım geriye derken sırtım asansore çarpmasiyla durdum oda durdu çünkü bir adım daha atsa içime girecek
–anladınmi.dedi evet anlamında başımı salladım basimi eğmiştim çenemi tutarak yüzune bakmami sağladi
–cevap ver dilinimi yutun.
–anladim.dedim ama hala dibimdeydi gözleri dudaklarıma kaydı hemen geri çekildi asaği inmiştik kapı açildi henen dısari atim kendimi sirketen çıkmıştık vala arabayı getirdi arabaya bindik ben onun yüzüne bakamıyorum birlikte bir balık Ekmekçi ye gelmişti neden ama bizim burda ne işimiz vardiki koskoca dıjvar Karadağ'ın canı balık ekmek mi çekmişti o inince bende indim bir minibüste yaşli bir adam balik ekmek yapıyordu etrafta küçük tabureker ve masalar vardı etrafı ağaçlarla kaplıýdı baya karbaliktı dıjvar yaşli adamın yanına giti genelde insanlar dıjvarin el i operdi ama şimdi o yaşli adamın elini öpüyor bende yanına gitim
–ooo dıjvar oğlum hangi rüzgar atı seni buraya uğrarmiydin ya sen bende artık gelmesin diye düşünüyordum dıjvar gülerek evet yanliş dumadiniz resmen gülüyor
–kusura bakma mustafa amca kaç zamandır gelemedim ama hatamı telafi edeyim bak sana gelinini getirdim dedi beni göstererek adamın elini öptüm
–hoşgeldin hanım kızım el openlerin çok olsun.dedi
–hoş buldum amca teşekkür ederim.dedim gülümseyerek
–mustafa amca benim babamın en yakın arkadaşıdır İzmir'den gelmişti kendimi bildim bileli burda balık ekmek satar gel sana bir restorant açalim diyorum yok diyor
–burasi iyi oğlum daha ne yapacaksın ki benim icin onca şey yaptın daha fazla zahmet etme dedi
–ne yaptimki ben Mustafa amcam lafımı olur hem senin benim üzerimde çom emegin var hakını ödeyemem
–hadi geçin bakalım size acılı birer balık ekmek getireyim
–tamam biz şoyle geçelim.dedi bir goşete geçip oturduk merakımdan dayanamadım
–bu adam kim çok tatlı
–,Mustafa amca babam ile çok uzun zamandan beri arkadaşlar biz küçuken hep gelirdik biliyormusun babam burda anneme evlilik teklifi etmiş.dddi gülümseyerek ama içinde her duyguyu barindıran bir gulumsemeydi ilk defa öyle gördüm onu gözleri dolmuştu sanki dokunsam ağliyacak yanina gidip sarılmak istedim ama yapmadım sonra sözüne devam eti
–ben cocuken biraz yaramazdım babamda bana ceza olsun diye hep beni buraya getirirdi" çalişsinda aklı başina gelsin keratanin mustafa"derdi babam ama bilmezdi ben okuldan gaçmak için yaptiğimi bilerek gitmek istemiyorum diyordum oda yok gideceksin derdi beni buraya getirirdi bende burda çalişirdim takı annemi kaybedinceye kadar o günden sonra herşey deyişti ben kendimi okuluma ve kardeşlerime verdim kendimden vazgeçtim ben hayalerimden umutlarimdan yardımlarından herşeyimden vazgeçtim benim tek yaşamq nedenim kardeşlerim oldu 15 yaşindaydim o gün benim doğum günüm dü annem ve ahin bana pasta almak için gutmişler ama geri dönmedi izin vermediler aldılar onu benden.dedi ve gôzunden bir damla yaş duştu koskoca dıjvar ağa yikilmiş bir şekilde karşimda oturuyordu elini tutum gülümseyerek yüzüne baktım ama göz yaşlarim bana itaat etmiyordu ve sürekli akıyordu tam o sırada Mustafa amca geldi hemen gözlerimi temizledim
–alin bakalım beğenecekmisin gelin hanim.dedi gülerek
–guzel olmaması mumkunmu Mustafa amca.dedi dıjvar balik ekmegimden bir ısırık aldım ve gerçekten çok güzeldi ağzim dolu dolu
–cok gözöl olmoş mostofo amca.dedim komik cikmişti sesim imisi güldüler ben çok utandım
–afiyet olsun gelin hanım, ben buralardayım birşey isterseniz seslenirsiniz.dedi ve giti bizde ekmeklerimizi yedik harikaydı ikimizde ekmeklerimizi bitirmiştik
–doydunmu istersen bir tabe daha getirsinler
–yok yok doydum ama çok güzedi
–oyledir.tamam o zaman kalkalım artık
–olur .dedim ve kalktık Mustafa amca ile vedalaştik arabaya bindik tekrar gelin demişti bizde geliriz dedik.arabada ikimizin de sesi çikmadi ben onun dediklerini düsundum neler yaşamişti öyle kırıla kırıla kalpsizkeßirmiş insan derlerdi ama ben inanmazdım gerçekten oyleymiş çok acımasız gibi görünüyor ama aslında çok kirilmiş ve yipranmiş küçük yaşta kardeşlerinin sorumlulugunu ustlenmiş gençliğini yaşiyamamiş ben onu düşünürken başka bir yola girdiğimizi gordum
–nereye gidiyoruz konak bu tarafta değilki
–başka bir yere gidiyoruz.dedi ve telefonu çikardi ahin'i aradı
–alo abi
–ahin babamlara söyle biz bu akşam eve gelmiyoruz
–aaa neden ki abicim
–sanane ahin ben karımla birazcık yanlız vakit geçiremezmiyim.ahin kıkırdıtarak
–,siz bu gün yeterince yanlız vakit geçirmedinizmi.dedi ve kendini daha fazla tutamayıp kahkaha atı
–hadi kapat ahin kapat dedi ve ahin'in yüzüne telefonu kapatı kesin kizarmiştim çünkü yanaklarım yanıyordu fark etmesin diye hemen cama dondum ve biraz açtim serin hava iyi geliyordu ama üşudugum için tekrar kapatim o sırada bağ evine gelmiştik biraz korktum doğrusu çünkü ilk gelişimizde çok kötü olaylar olmuştu düşününce tekrar yaşıyormuş gibi hisetim gözlerim dolmuştu o indi gelip benimde kapımı açti
–hadi in
–ben konağa gitmek istiyorum lütfen geri donelim.dedim kısık bir sesle
ama beni dinlemedi ve kucağına aldı
–ne yapıyorsun ya sen bırak beni bırak
Diye bağırdım ama kimin umrunda kucağında olduğum için kapıyı açmakta zorlandı ama yinede açmayi başardı arkamızdan kapıyı kapatı beni direk yatak odasına götürdü
–birak gitmek istiyorum lütfen birdaha aynı şeyleri tekrar yaşamak istemiyorum lütfen.dedim ağliyarak
–artik bazı konuların çözülmesi gerekiyor Arsen aynı şeyleri tekrar yaşamiyacaksin sana söz veriyorum çok yanlış yaptım Arsen izin ver telafi edeyim.dedi gerçekten telafi etmek isiyormu korkuyorum
–korkuyorum anlamıyor musun dıjvar korkuyorum sende yapacaklarından.dedim ağlıyarak önümde diz çoktu
–ozur dilerim Arsen herkes ikinci bir şansi hakediyor lutfen.dedi ve elimi tutu bir adım yaklaşti dibimdeydi yüzüne baktım gözleri doluydu
–sana ihtiyacım var Arsen gormuyormusin.dedi ve gôzunden bir damla yaş duştu eliyle yanagimi okşadı yüzüme geken bir tutam saçi kulağımın arkasına koydu yanagimi hafifçe öptu fisildiyarak "sana ihtiyacım var"dedi ve dudağıma uzandı izin istermiş gibi bekledi bende uzandım ve öptüm gulumsedi ve öpmeye başladi kendimi bulutların üzerinde gibi hisediyordum beni yatağa yatırdı kendi isteğimle onun olmuştum o gece bana söylediği son söz "seni seviyorum küçuğum"demişti
