Dıjvar
Arsen ile çök sert konuştum kapıdan çıktığım gibi pişman olmuştum tekrar odaya donmeyede cesaret edemedim kim bilir ne haldeydi konaktan dışarı çiktim arabaya bindim her zaman geldiğim uçurumun başına geldim canim sıkılınca her zaman buraya gelirdim kafamı dağıtmak icin. Nefes alamıyordum yüreğim daraliyordu ben bunu arsen'e nasıl yaptım ona cok ağır sözler söylemiştim kalbini çök kırdım nasıl baran'ın gazına geldim nasıl yaptım bu küçuğüme nasıl kiydim ona nasıl uçurumun dibinde geldim avazım çiktigi kadar bağırdim"Aaaaaaaaaaa"ne kadar bağırirsam bagirim olmuyo boğazimdaki yumruk geçmiyordu dönmem lazım ya kendine zarar verirse bu aklıma yeni gelmişti hemen arabaya bindim evden çıkalı baya olmuştu gazı kökledim 1 saatlik yolu 30 dakkada geldim arabayı konağın önünde durdurdum koşarak odaya çıktım odaya girdiğimde kimse yoktu hemen banyoya girdim banyo her tarafı dağılmıştı eşyaların hepsi yerdeydi ama Arsen yoktu koşarak odadan çıktım ahin'in yanına gitim ama hiç bir yerde yoktu Allahım nerede bu kız delirecektim koşar adım dişari ciktim sokaklarda dolaştim bir umut buralarda sır diye ama yok hiçbir yerde yok bütün DİYARBAKIR SOKAKLARINDA aradık küçugumu ama yoktu bu sokaklarda el ele birlikte gezmiştik ama şimdi yok benim küçugum beni birakup gitmişti ama sonra aklıma annesinin mezarına gitmiş olma ihtimali geldi hemen arabama bindim hızlıca mezarlığa gitim mezarlik şehrin biraz dışındaydı mezarlığa vardım hemen indim annesinin mezarına baktım ama yoktu burdada yoktu tam gidecektim ki bir adam beni durdurdu
-evlat ne arıyorsun?
-karmi buralarda gördün mü
-,biraz önce buraya 17 yaşlarinda bir kuz geldi berbat haldeydi biraz mezarın başında ağladı sonra kalkıp giti giderken bunu dusurdu.dedi ve siyah bir şal verdi bu arsen'indi
-nereye giti gördün mü?diye sordum
-evet şu tarafa giti.ama adamın gösterdiği yerde sadece uçurum vardı
-eminmisin?
-evet.dedi adam koşarak oraya gitim ne olur Allahım ona bir şey olmasın ne olur Arsen beni terk etmiş olmasın içimde dua ederek kosuyordum işte orda uçurumun kenarına durmustu hemen yanına gitim aramızda biraz mesafe vardı hemen arkasının döndü yüzü kıpkırmızı olmuştu ağlamaktan gözleri kızarmis ve şişmişti
-neden geldin he neden.diye bağırdı
-ozur dilerim Arsen ne olur afet beni ben ne yaptığımı farkında değildim çök sinirliydim kendime hakim olamadım özür dilerim Arsen ne olur çekil ordan
-biti dıjvar biti ya ben sana inandım ben sana güvendim nasıl yaptın bu nasıl kiydim bize dün soylediklerinde samimisin sanmıştım meyersem hepsi yalanmiş bu güne kadar babam dövdü sovdu ama hiçbiri senin sözlerin kadar yakmadı canımı dıjvar ben hayatımda ilk defa bir insana güvendim ya ilk defa bir insanı sevdim ama sen beni yerle bir etin yıkıp geçtin beni şu ana kadar ne olduysa hep başıma bir bina yıkılmış gibi hisetim ama bu sefer bir şehir yıkıldı ve ben o şehrin enkazında kaldım her seferinde kalktım ama bu sefer öyle bir yiktinki beni artık sen bile toparliyamasin.
Diye bagirara bağıra konuştu
-yapma Arsen ben sensiz yapamam gel konuşalım
-konuşacak bir şey kalmadı her şey biti biz bitik ben bitim anliyormusun her şey bitiii
-bitmedi bitemez ben buna izin veremem ne olur Arsen yapma.tam ağzını açıp bir şey diyecekti ki birden başını tutu boşlugundan yararlanarak yanına gitim tam duşeceken kolundan tutup kendime çektim ve kucağıma yığılıp kaldı hemen kucağıma aldım
-çok şükür Allahım küçüğüne kavuştum ona bir şey olmadı çök şukur.hemen arabaya bindirdim bende şofor koltuğuna geçtim ve hastaneye sürdüm hastaneye vardigimizda sedye diye bağırdım hemşireler hemen sedye keturdiler arsen'i kucağıma alıp sedyeye bıraktım onu acile göturduler bende peşinden koştum acil kapisina geldiğimizde beni içeri almadılar acil kapisinda volta atp duruyordum birden kapı açıldı ve doktor çıktı
-arsen Yılmaz'ın yakını sizmisiniz
-evet benim nesi var karmin
-eşinizin bünyesi çök zayıf o yüzden bayilmiş ana test yaptık yarım saat sonra çıkar eşiniz uyandı görebilirsiniz doktora teşekkür edim ve o giti şimdi ben içeri nasıl girecem hangi yüzle nasıl krşisina çikacam off deliricem nasıl yaptım böyle bir şey nasıl .
Arsen
Gözümü açtığımda bir odadaydim biraz etrafa bakınca hastane olduğunu farkettim kendimi çok yorgun hisediyordum beceremedim ölmeyi bile beceremedim anneme kavuşamadim dıjvardan kurtulamadim ben bu hayata en beceriksiz insanım içten içe kendime kızıyorumki kapı çaldı kimseyi görmek istemiyorum ama kapı yavaş ça açıldı içeriye dıjvar girdi
-girebilirmiyim
-hayir yanlız kalmak istiyorum
-arsen lütfen biraz konuşalim
-bizim konuşacak bir şeyimiz kalmadı dıjvar sen söyleyeceklerini söyledin ve biti
-hayir hiçbir şey bitmedi izin ver kendimi afetireyim lütfen yalvaririm.tam osirada içeriye doktor girdi
-arsen hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz
-biraz yorgunum
-hımm talil sonuçlariniz çikti tebrik ederim hamilesiniz.
-NEE!
-NE!
-dıjvar bey eşinizin bütün değerleri düşük ben ona vitamin yazdım düzenli olarak alsın bol bol dinlenin ve düzenli beslenin lütfen tekrardan tebrik ederim
-teşekurler doktor bey siz merak etmeyin ben ilgilenicem.dedo dıjvar ve doktor çikti.
-Bu olamaz mümkün deyil hayır hayır lütfen olmasın böyle bir şey
-belkide bir mucizedir herşeye en vaştan başliyalim Arsen her şeyi duzelticem söz veriyorum herkes ikinci bir şansi hakeder
-yapamam dıjvar ben senden,kendimden bizden vazgeçmişken olmaz sana o şansi cerenem.dedim kısık bir sesle
-"herşey biti"dedim ve dıjvarn sol gözünden bir damla yaş düştu o yaş benim yureyimi yakmişti sonra diz çöktü ve alnının elime yasladı
-yalvaririm Arsen beni sensiz bırakma ben seninsiz yaşiyamam.diye küçük bir çocuk gibi ağladi o gün dıjvar karşımda hiçkira hiçkira ağkadi ve ben ona bakmadım bile gerçekten içi de bir şeyler bitmişttti..
