Hiling (One Shot)

Kris POV

Si Jacob Valdez, siya ung lalaking tinutukoy ko. Classmate ko siya since 2nd year High School, at crush ko siya Grade VI pa. Pero kahit ngiti, wala akong natanggap mula sa kanya. Ang saklap! Idagdag nio pa ung balitang may girlfriend siya. Buti nlang hindi namin naging classmate si Karla. Kung nangyari man hindi naku papasok dahil ayaw kong nakikita silang naghaharutan! Hayy!

Mabait naman si Karla eh, ung nga lang ndi ko maiwasang magselos.

Hmm. Ako nga pala si Kris Ericka, simple, maganda at tahimik. Pero sa ngayonn 4th year na ako, medyo nag-improve ako simula nung nakilala ko si Claire, ang bestfriend kong maingay pero mabait. Sa kanya ko nakuha ung kakulitang taglay ko ngaun.

"Bes, hinga hinga din ha.." si Claire sabay tapik sa balikat ko. "Kanina ka pa tulala, ok ka lang ba?"

"Oo naman. May dahilan ba para hindi ako maging okay?" -ako

"Yup. Meron! Marami. Tulad nun oh!" sabay turo kung nasan nakapwesto sila Jacob at Karla.

"Alam ko naman sila ang dahilan kung bakit ganyan ang mukha mo! Ang pangit!" - ang bruha. hindi pa tumigil kakatawa. >__<

"Sarap mong tadyakan! Nakakatulong ka. Grabe! Salamat ah!" -ako >_<

"Alam mo, tanggapin mo nlang. Madami pang iba jan." -Claire

"Tulad nino? Buti sana kung si Lee Min Ho, payag pa ako!" -sabay nguso :3

"Assumera much 'teh? Nako! Tigilan mo. Imposible na yan!" -Claire

"Sino ba nagsuggest?" -kainis! makaalis na nga, mas lalo lang akong nabbwisit

"Uy! Bes, sorry na! Halika na nga sa canteen, libre na lang kita." -ok na sana eh, kung hindi nia lang ako kinakaladkad.

Habang kinakaladkad ako ng bruha, hindi ko napansin na may nabunggo ako dahilan para mapaupo ako.

Tinulungan ako ni Claire tumayo habang pinapagpagan ko ung padla ko. Magsasalita na sana ako nang biglang...

"So---" -ako

"Bulag kba?! Oh, nananadya ka lang mambunggo para mapansin ka?!" -si Jacob ang nagsalita at umalis agad.

Wow! >__< Grabe! Ganun ba tinggin nia sakin? Hindi ko naman sinasadya ah. Tsaka, pag ba nabunggo ka nagpapapansin na? Hindi ba pwedng hindi ka lang nakita? Ouch! Hindi ko na tuloy napigilang umiyak.

"Ssshh. Tahan na bes. Sorry ah, kung hindi sana kita hinihila hindi mo mabubunggo un. Sorry." -sinasabi ni Claire habang nakayakap sakin.

Hindi naku umimik. Buong hapon, yun na lang inisip ko. Kawawa naman ako. Minsan na nga lang niya ako pansinin, ganun pa. :'(

--

Jacob POV

Galing akong canteen, habang naglalakad ako at nagtetext biglang may nakabunggo sakin. Sh*t! Kabadtrip! Natapunan na tuloy ung uniform ko ng orange juice. Tsk! >_<

Magsasalita na sana siya nang bigla ko siang sinigawan.

"So---" -Kris

"Bulag kba?! Oh, nananadya ka lang mambunggo para mapansin ka?!" -pasigaw kong sinabi sa kanya at iniwan ko sila ng kaibigan niya.

Dumeretsyo ako sa locker ko at kinuha ko ung extra shirt ko. Tsk! Kahit kailan talaga clumsy ung babaeng yun! Bigla naman akong nakaramdam ng guilt. Haay! Ewan. Bahala siya.

Nandun kami sa room, hindi ko maiwasang tignan si Kris sa sobrang guilt na nararamdaman ko, natulala lang siya. Iniisip siguro nia ung nangyari kanina, napansin ko ung mata nia, mukhang kagagaling sa pagiyak. Haaay! Ang sama ko naman para paiyakin ang isang napakagandang anghel, lalapit sana ako para humingi ng patawad pero may pumigil sa akin.