Prom

#7

Kat's pov:

Η μηχανη του βλαμμένου σταμάτησε επιτέλους μετα από ενα τραυματικό ταξίδι δεξα λεπτών

«Εγω εδώ δεν ξανανεβαινω» ειπα και προσπάθησα να κατέβω αλλά έμπλεξα τα πόδια μου και έπεσα κατω

Εκεινος με κοίταξε χωρίς να αντιδράσει
«Τι κανεις εκεί?» Ρώτησε

«Έπεσα»

«Γιατί?»

«Δεν το έκανα επίτηδες!» Ειπα και σηκωθηκα όρθια

Παναγία μου πόσες φορές θα ξεφτιλιστώ σήμερα σε αυτόν τον άνθρωπο
«Που πάμε?» Ρώτησα

«Θα δεις, απλά φτιάξε λίγο το μαλλί σου εχει γίνει σκατε ολε από το κράνος» είπε

Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη της μηχανής «Δεν έχουν κάτι ετσι είναι πάντα» ειπα

«Α...» είπε «Καλά περίμενε» είπε και μου έφτιαξε αυτός τα μαλλιά

Κομμώσεις λιτσα

«Νταξει τώρα κουκλί ζωγραφιστό» είπε και πήγα να Κοιτα δω στον καθρέπτη αλλά με σταμάτησε «Πάμε πάμε» είπε και με έσπρωξε προς την καφετέρια που βρισκόταν εκεί

Πριν μπούμε με σταμάτησε «Λοιπόν, εκεί μέσα δεν θα με βρίσεις δεν θα φωνάξεις δεν θα με χτυπήσεις με οποιονδήποτε τρόπο-»

«Για ποιον λόγο να τα καμβά αυτα?»

«Αν σε πιάσω πουθενά ποτέ»

«ΠΟΥ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙΣ?»

«Πάμε μέσα» είπε και τύλιξε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου

«Μην με ακουμπάς» ειπα και τον τσίμπησα αλλά με εγραψε στα από τέτοια του

Μπήκαμε μέσα στην καφετέρια και-ΑΑΑΑΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ ΜΕΤΡΑ Ο ΤΖΑΚΣΟΝ ΑΑΑΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ
Είναι σε ενα τραπέζι με τον Τραβις, την Μπεθ, την Τρινα, τον Αρον και κάτι άλλους άχρηστους

ΟΠΑ ΟΠΑ ΟΠΑ

Ο βλαμμένος με πάει

ΜΕ ΠΑΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΟΧΙ

ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΥΦΤΟ
«Που με πας?» Ρώτησα

«Στον γκόμενο σου»

«Όχι όχι δεν θέλω πάω σπίτι»

«Δεν δαγκώνει ρε μαλακα»

«Μην μιλάς ετσι πρώτον, δεύτερον όχι όχι δεν είναι καθόλου καλη ιδέα σε παρακαλώ φοβάμαι δεν θέλω» ειπα και σταμάτησα να περπαταω

«Μην φοβασαι παμε» είπε ενώ προσπαθουσε να με σπρώξει

«Δεν μπορώ να το κάνω πάω σπίτι είναι αυτός και είναι και αυτές και είναι όλοι»