Prom

#13

Kat's pov:

Είμαστε στο αυτοκίνητο του βλαμμένου και τρώμε μακ:)

«Είσαι καλύτερα τώρα?» Ρώτησε και δαγκωσα μια μπουκιά από το μπέργκερ που μου αγόρασε πριν δυο λεπτά ο βλαμμενογλυκουλης

«Ναι ευχαριστώ» ειπα «Είσαι πολυ καλός μαζί μου σήμερα ομως και θα παρεξηγηθώ»

«Γιατί ποτέ δεν ήμουν καλός μαζί σου?» Ρώτησε και τον κοίταξα περίεργα «Σοβαρά μιλάω, δεν ξέρω τη εντύπωση αου εχω δώσει αλλά σε συμπαθώ»

Με συμπαθεί
Με συμπαθεί
Με συμπαθεί

Γιατί. Χαίρομαι. Τόσο. Πολυ.

Οεο

Σκασε

Όχι

Τέλος

«Την πρώτη σου μέρα στην τάξη μου, είχαμε μάθημα με τον Τζονσον και καθίσαμε μαζί, με έσπρωξες και έπεσα από την καρέκλα»

«Εγω?» Ρώτησε και μετα θυμήθηκε «Α ναι! Το θυμάμαι! Είχε πει ο Τζονσον να πετάξουμε τα πάντα από το θρανιο και σε εσπρωξα και καλά γιατί είσαι τα πάντα μου...στην έπεφτα μωρή ηλιθια...» είπε και παραλίγο να ου κάτσει η μπουκιά στον λαιμο «Για πλάκα» είπε

Προφανώς για πλάκα
Για ποιον άλλο λόγο να μου την έπεφτε πάμε καλά?

«Αχα» ειπα

«Νταξει λογικό που να το καταλάβεις εσυ» είπε και τον χτύπησα ενώ έβγαλε ενα μικρό γελιο

«Είσαι πολυ ηλίθιος δεν ξέρω αν στο έχουν ξαναπεί»

«Κάτι εχω ακούσει αλλά τα λένε γιατί με ζηλεύουν» είπε «Μέχρι τι ώρα σε αφήνουν εξω?»

«Ο μπαμπάς μου είπε ο,τι ώρα ναναι αφου του είπες οτι θα με προσεχείς και οτι δεν θα μείνω έγκυος» απάντησα και χαμογέλασε «Ωραίος τυπάκος ο πατέρας σου» είπε

«Ναι, ειδικά τότε που έβγαλε την καραμπίνα όταν σε είδε πρώτη φορά» απάντησα

«Η αληθεια είναι οτι αν εβλεπα την κορη μου στην μηχανη ενός μαντραχαλα δεν θα έβγαζα την καραμπίνα μονο, θα πυροβολούσα κιολας»

«Και αυτός απλά δεν είχε σφαίρες»

«Άρα είμαι τυχερός»

«Δυστυχώς» απάντησα «Μπορεί και ο δικος σου μπαμπάς να κάνει το ίδιο όταν μεγαλώσει η αδερφη σου» ειπα και αυτός δεν απάντησε, απλά κοίταξε κατω και το χαμογελο του σβήστηκε για ενα δευτερόλεπτο αλλά μετα χαμογέλασε ξανα