Violet
—
We're currently wondering around the Academy. Kanina pa tapos ang class namin kaya tinour kami ni Bria. Sasabay na rin daw kami sa kanila kumain mamayang dinner.
"Hold on, guys." turan ko na ikinatigil nila at ikinatingin sa akin. Kasama rin namin sila Shein at Wanna na friend ni Bria.
“Why?”
Tumingin ako sa isang building kung saan ang laboratory.
“Pwede ba tayong pumasok sa loob?” tanong ko.
“No.” diretsong sagot ni Bria kaya napatingin ako sa kaniya. Nagtaka naman ang dalawa na nasa likod nito kaya tumingin ako kay Sefia na mukhang confused din.
Ngumiti ako kay Bria at kita ko ang kaba nito sa kaniyang mukha. May tinatago siguro siya na dapat hindi namin malaman.
Naglakad ako papasok sa laboratory. May iilang tao rito na busy sa kanilang ginagawa, more likely inventions. Tumingin-tingin ako sa mga artifacts na nandito ay kramihan sa mga ito ay kakaiba dahil may halong technology.
Nakita ko ang isang pinto na sarado kaya na curious tuloy ako kung ano ang laman nito. Lumapit ako rito at akmang pipihitin na ang doorknob ay bigla itong bumukas at bumungad sa akin si Almira.
“What are you doing here, Yvette? You can’t enter the laboratory since it's already 5 in the afternoon.”
Biglang sumama ang mukha ko dahil sa pagtawag nito sa pangalan ko. “Violet nga ang itatawag mo sa akin, hindi Yvette.”
She rolled her eyes. “I’ll call you Yvette, whether you like it or not.”
Nakakaasar na talaga ang babaeng ’to kaya hindi ko siya tinatawag na Ate.
She’s Almira, the adopted daughter of Aunt Ivy and Aunt Nathalie.
“Go now before I deduct your points.” pagtataboy nito sabay tulak pa sa balikat ko.
Lumabas na lang ako ng laboratory at hinihintay pala nila akong apat.
“Sorry, may tinignan lang ako.”
Umalis na kami agad, pero bago kami tuluyang makalayo ay tumingin muna ako ulit sa laboratory. May kailangan talaga akong makita sa loob ng laboratory na ’yun.
Pagkatapos kaming itour ni Bria ay bumalik na kaming dalawa ni Sefia sa dorm.
“May weird ka bang feeling dito sa Academy?” tanong ko kay Sefia bago umupo sa couch.
Kakatapos ko lang maligo at magpalit ng damit dahil hindi naman kami rito magdidinner.
Busy itong punasan ang kaniyang camera. Hindi ko alam kung bakit niya ’yan dinala rito kung bawal naman.
“I do. I feel something is off when I go to the garden earlier. When a group of people saw me, they instantly left the garden. I don't know if that's a coincidence.”
