EMANET

3. Bölüm: Bir Serüvenin Başlangıcı

Seni buldum...
Seni buldum...
Benim olanı buldum...
"Vanessa! Vanessa! İyi misin güzelim? Hadi aç gözlerini." duyduğum sesle gözlerimi araladım  ne olmuştu bana? Neden yerde yatıyordum ki? İlk gördüğüm şey Luke ve endişeli ifadesiydi. "Ne oldu bana?" "Bayıldın güzelim  iyimisin?" başımı olumlu anlamda salladım "Ellen teyze bir bardak su getirirmisin Vanessa' ya?"
Büyükannem başını salladı ve mutfağa gitti birkaç dakika sonra elinde bir bardak suyla geri geldi. Suyu içtim ve yerden kalktım.
Aklım hala karışıktı neydi o duyduğum ses? Kime aitti? Seni buldum derken neyi kastediyordu? Bakışlarım büyükbabamı buldu ve yüzünde 'ben bunun olacağını biliyordum'  ifadesi vardı. Etrafı bir sessizlik sardı ve ben bu durumdan çok rahatsız olmuştum. "Biz gidelim artık dimi millet!?" Diana gülümsedi "Kulübede daha çok işimiz var bu gece buraya kadar değil. İyi geceler Ellen teyze." "İyi geceler canım." Vedalaşma faslı bittiğinde evden çıktık ve kulübeye gittik. Kulübemiz bizim ikinci evimiz gibi bir yer. İki odalı ve bir banyosu var. Odalardan birinde herkesin kendine ait küçük dolapları var  diğer oda da ise mini bir mutfak  ve 1 tanesi yedek olmak üzere 5 tane puf bulunuyor. Girdiğimiz gibi ısıtıcıyı açıp üzerimize pijamalarımızı geçirdik. Edwin mutfakta bişeyler hazırlarken Luke arkadan hafif bir müzik açmıştı. Diana ve ben de telefona bakıyorduk. Edwin mutfakla haşırneşir biriydi bazen ne kadar çok dağıtsa da yaptığı hiçbir yemek lezzetsiz olmazdı. Diana böyle zamanlarda Edwine kızsa da sonunda mutfağı topluyorlardı. Ben ise her zaman ki gibi düşüncelerime dalıp gidiyordum. Mutfaktan bir bağırış sesi geldiğinde "Offf! Yine yaptı yapacağını, al işte!" diye söylenerek gitti Diana. Arkasından kıkırdadım. Gözlerimin ağrıması ile biraz, dinlendirmek için kapattım. Bir kaç dakika sonra yanımda bir hareketlilik hissettim ve başımı sola çevirdim. Luke benim gibi yatmış ve tavanı izliyordu. Ona eşlik ettim ve konuşmaya başladım. "Sana bir şey söyleyeceğim." hiç kafasını çevirmeden konuştu "söyle bakalım" biraz, düşündüm acaba söylesemiydim? "O kolyeyi taktığımda..." duraksadım, yaptığım şey doğrumuydu? "Evet seni dinliyorum?" Derin bir nefes alıp verdim"Garip sesler duydum. " " Nasıl sesler? " " çok hatırlamıyorum sadece bir erkek sesi duydum. " " Ne duydun peki? " " Seni buldum, benim olanı buldum diyordu. " kaşlarını çattı" Halisünasyon görmüşsündür. " " Hayır! Duydum! " Ayağı kalktı ve bende onun gibi oturur pozisyona geldim." Vanessa, emin misin güzelim? " Emindim  o sesleri duymuştum." Kesinlikle eminim Luke, ama anlayamıyorum neden ben? "Luke duraksadı daha yeni yeni çıkmaya başlayan sakallarını sıvazlayarak derin düşüncelere daldı, açıkçası benim de ondan bir farkım yoktu. Daha sonra aklına birşey gelmiş gibi  kafasını kaldırıp bana baktı." Aslında Leslie amcada bu gün bir gariplik vardı, sen bayıldıktan sonra da hiç endişelenmedi sanki birşeyler olacağını tahmin ediyor gibiydi." Tekrar bir düşündüğümde haklıydı, büyükbabam gerçekten bu gün baya garip davranıyordu. "Luke... Peki ne yapıcaz?" "Bilmiyorum Vanessa, gerçekten bilmiyorum." Luke cümlesini bitirir bitirmez Edwin ve Diana odaya girdiler. "Ne konuşuyorsunuz?" dedi Diana. Ben tam konuşacakken Luke lafa atıldı. "Hiç öyle havadan sudan. Siz neden bu kadar geç kaldınız?" dedi. "Bu Çok bilmiş varya bu çok bilmiş, iki saattir içeride beni azarlıyor da ondan geç kaldık, yoksa çoktan afiyetle şu güzelim kurabiyeleri yemiş hazırladığımız videoyu izliyor olurduk!" Diana Edwin'i kafasına vurdu. "Sus, sensin çok bilmiş! Ayrıca pot kırdın salak o video Vanessaya  Sürpriz olacaktı." Edwin düşününce haklı olduğunu anladı ve ellerini iki yana kaldırarak "Tamam bu sefer haklısın özür dilerim." Diana tatmin olmuş bir şekilde saçını savurdu"Tabiki haklıyım, ben zaten hep haklıyım. "  Diananın bu sözleri üzerine üçümüz de ellerimizi alnımıza vurduk ve aynı anda konuştuk" Diana is ego online! "Diana kaşlarını çattı" Ne alakası var be! Ayrıca bu ego değil, kedini iyi tanımaktır. "Edwin güldü" Aynen, bu yüzden adın bayan çok bilmiş! " Diana ellerini yumruk yaparak yukarı kaldırdı" EDWİN! BU SEFER SENİ KİMSE ALAMAYACAK ELİMDEN! " dedi." Benim mesai başladı millet hadi bana kolay gelsin. " diyip  kaçmaya başladı Edwin. Luke ve ben yine kahkahalara boğulduk bu gece de. Bütün kötü düşüncelerim aklımdan uçup gidiyordu onlarla birlikteyken. Onlar iyiki varlar. İyiki varsınız benim ikinci ailem...