ONLY FRIEND?

2.Bölüm

Yuqi
-------

Uyandığımda saat 11.30 olmuştu. Daha iyi hissediyordum ama midem bulanıyordu. Açlıktan olabilir diye düşünerek mutfağa indim. Kızlar menemen yapmıştı ama Soyeon ve Minnie ortalarda yoktu. Soojin bana gülümseyerek
"Günaydın Yuqi" dedi bende ona günaydın dedim ve Soyeon ve Minnie'nin nerde olduğunu sordum. Soojin hala gelmediler dediğinde duyduğum cevaba şaşırmıştım. Saatler olmuştu ve birde Soojin markete gittiklerini nerden biliyodu. Onlar giderken uyuyordu. Ben bunları düşünürken Soyeon ve Minnie geldi. Simit poğaça vs. bişeyler almışlardı. Herşeyi hazırlayıp oturduk ben Soyeon'un yanına Shu soojin'in yanına oturmuştu Minnie ve Miyeon da karşılıklı oturmuşlardı. Debutumuzla ilgili konuşmuştuk. En son baktığımızda 70mn civarında bir sayı vardı.
"Sizce debut ne kadar izlenme almış olabilir tahmin yürütün."

Shu
"En son 72 falandı şimdi 150 yada yok 250 olmuştur bence."

Sj
" bence en az 300 olmuştur."

Sy
"Bencede 300."

Mn
" bence 200 daha fazlasını beklemiyorum o kadar ünlü değiliz."

Yq
"Miyeon? "

My
"Bilmiyorum bi fikrim yok."

Yq
"Sabah 6 civarında uyandım ve yorumları okudum. Aslında bay ünlü olmuşuz. Abone sayımız 12mn olmuş. İzlenme 950 milyonu geçmiş."

Minnie bardağını yıkamak için kalkmıştı. Biryandan beni dinliyordu ağzımdan 9 çıktığı an içtiği suyu püskürtmüştü. Kimse bunu dememi beklemiyordu. Aslında bende beklemiyordum. İlk gördüğümde şok olmuştum ama tepki vermeye halim yoktu. Yani neredeyse ben bile söylediğime şaşırmıştım. Yemek bitmişti. Yerken biraz rahatlamıştım ama kızlar masayı topladıktan sonra midem daha kötü olmuştu. Rezil bir durum olmasın diye lavaboya gittim. Orada bekledim. Yaklaşık 10dk sonra Shuha kapıyı tıklattı. Cevap vermek için sesimi düzeltmeye çalıştım. Ama acıdan kıvranıyordum. Shuha bişeylerin ters gittiğini anlayıp içeri girdi. Bense ayakta durmakta zorlanıyodum. Halimi görünce beni tutup
"Soyeon unnieee"
Diye bağırdı. Zaten hepimiz alt kattaydık. Soojin ve Soyeon kalkmama yardım edip beni koltuğa oturttular. Midem çok kötüydü üstelik başım dönüyordu. Bir süre sonra ayaklarımı koltuktan sarkıtıp oturdum. Herkesi korkutmuştum. Kimse yanımdan ayrılmamıştı. Biryanda Soyeon beni sorularıyla boğarken diğer yanımda Minnie sımsıkı elimi tutuyordu. Shu "İyi misin?" Dediğinde gülümseyip evet anlamında başımı salladım. Midemin bulandığını ve başka bir sorun olmadığını söyledim. Soojin hemen bana mide bulantısı için bi hap getirdi. O gerildiğinde hep midesi bulandırdı bu yüzden o hapları sık kullanırdı. Özellikle son 1 ayda çok kullanmıştı. Bir bardak su ile beraber hapı yuttum. Miyeon ile beraber odaya çıktık. Beni yanlız bırakmak istememişti. Zaten düzgün uyumamıştım. Bütün gün uyuyabilirdim. Miyeon hep yanımda durdu odadan çıkmadı bile ve sürekli bişey ister misin iyi misin miden nasıl diye sorup durdu. En son uyumam için yanıma bir bardak su telefonum ve bunalırsam diye saç tokası koyup odadan çıktı. O gerçekten çok düşünceliydi. Ben derin bir uyku için hazırdım.

Soyeon
-----------

Miyeon Yuqi ile odaya çıktıktan sonra hiç rahat değildim. Beni çok korkuttu bişey olduğunu biliyodum dün gece uyanması, sabahki hali ve şimdiki durum onunla konuşsam iyi olacaktı. Sürekli gidip gitmemek arasında kaldım. Ben bunları düşünürken yarım saat sonunda Miyeon aşağı gelmişti. Shuha hemen nasıl olduğunu somuştu. Miyeon uyuduğunu söylediğinde Shu çok rahatlamıştı. Ben bacaklarımı kendime çekip düşünmeye devam ederken Shuha başını omzuma koydu Soojin Yuqi'nin ölmediğini sadece biraz dinlenmeye ihtiyacı olduğunu söyleyip bizi rahatlatmıştı. Shuha'nın neden bu kadar üzüldüğünü anlayamamıştım. Hepimiz çok üzülmüştük özellikle ben. Ama shu gerçekten Yuqi ölmüş gibi davranıyordu. Onun bu kadar hassas olduğunu bilmiyordum. En son kızlara avm'ye gitmelerini söyledim. Hem Yuqi ile konuşmam gerekiyordu hemde kızların üzülmesini istemiyordum. Bu yaptığım ego, kendini beğenmişlik ya da lider olduğum için değildi. Onlar benim ailemdi. Tek dostlarımdı üzülmelerine dayanamazdım. Annem ve babamı kaybettikten sonra sevdiğim insanlara karşı daha hassas olmuştum. Birdaha böyle bir acı yaşamak istemiyordum. Shuha da en yakın arkadaşını trafik kazasında kaybetmişti. Belkide bu yüzden böyleydi. Benimde dinlenmeye ihtiyacım vardı. Kızlar gittikten sonra. Yukarı çıkıp Miyeon'un yatağına yattım. Biraz uyudum uyandığımda saat 14.42 olmuştu. Soojin'i arayıp ne yapacaklarını eve ne zaman gelceklerini sordum. Soojin akşam yemeğinden sonra gelicez dediğinde şaşırmıştım yemeği akşam 7 civarında yeme kararı almıştık. 4 saat ne yapabilirlerdi. Ne yapacaklarını sorduğumda "avm'den çıkıp şirkete geçicez biraz dans provası yapıcaz ve namjoon'dan başarımız için tatilimizi uzatmasını isteyeceğiz yemek yedikten sonra eve geleceğiz eğer istersen Minnie senin için Yuqi'ye bakabileceğini söylüyor yada Yuqi kendini iyi hissederse ikinizi gelip alabiliriz".Yuqi'nin dinlenmesi gerektiğini düşündüğüm için "Soojin biz evdeyiz bugün gezin eğlenin Yuqi daha iyi merak etmeyin. Ben birşey olursa seni ararım." Dedikten sonra birbirimizi sevdiğimizi söyleyip telefonu kapattık. ben telefonda gezerken saat 15. 13 olmuştu ve Yuqi uyanmıştı. Ben hemen yanına gidip elini tuttum ve nasıl olduğunu sordum.

"Yuqi iyi misin?"

"İyiyim Soojin'in verdiği haplar gerçekten etkiliymiş."

"Çok sevindim"

Elleriyle destek alarak kalkmaya çalıştı. Çok kendini zorlamaması için yardım ettim. Sanki bişey söylemek ister gibi gözlerime bakıyordu. Bir süre sessizlik oluştu. Yuqi boğazını temizledi ve galiba konuşacaktı. Onu dinliyordum.

"Soyeon-"

Dediğinde çalan telefon sözünü kesmişti. Kalkıp kimin aradığına baktım. Arayanın Shuha olduğunu gördüğümde hemen telefonu açtım.

"Soyeon benim Minnie"
Dediğinde biraz korkmadım değil. Neden Shuha'nın telefonundan aramıştı

" Telefonumu kaybettim de o yüzden Shuha'dan aradım"

Dediğinde rahatladım

"Yuqi iyi mi hala yatıyo mu?"

"Hayır uyandı gayet iyi merak etmeyin."

"İstersen ona ben bakabilirim sen sıkılmışsındır."

"Sen eğlen ben iyiyim böyle."

"Sen öyle diyorsan"

Teşekkür edip telefonu kapattım. Artık dikkatimi Yuqi'ye vermiştim. Gerçekten merak ediyordum.

Yuqi
-------

Çok arada kalmıştım. Bir yanım söylemek isterken diğer yanım Soyeon'u üzmek istemiyordu. En sonunda söylemeye karar verdim. Ağzımı açtığımda telefonun çalmasıyla tekrar sustum. İçimden ya şimdi ya hiç diye geçirirken Soyeon telefonu kapattı.ben konuşmaya başladım.

"Aslında sen dün odaya girmeden 5 dk önce uyandım.
Nefes almak zor geliyordu ve ciğerlerim acıyordu. Su içtim ve söylemek için yanına geldim. Fakat endişelenme diye vazgeçtim. Sen camı kapattığında tekrar kalkıp nefes almaya çalıştım. Dün gece hiç uyumadım."

"NE?"

Kısa bir sessizlik oluştu. Söyleyecek birşeyim yoktu. Ardından Soyeon bana sımsıkı sarıldı. Ve konuştu

"Birdaha böyle bişey olursa bana söyle hemde hemen tamam mı"

Bana hiç böyle sarılmamıştı.uzun bir süre sarıldık.
Ardından film izlemeye karar verdik. Kendimi suçlu hissediyordum. Kızlar gezerken Soyeon benimle evde kalmıştı. Baya toparlanmıştım ve yorgun hissetmiyordum.
Film bittiğinde telefonlarımıza baktık konuştuk biseyler yedik.
Saat 18.10 olduğunda kızlar eve geldi. Shu koşarak bana sarıldı. Soyeon gülümseyip

"Hasta olan Yuqi'ydi ama Shuha Yuqi'den daha kötüydü."

Hepimiz gülmüştük. Soyeon'un sorduğu ilk şey beni şaşırtmıştı.

"O değilde Namjoon tatili uzatma konusunda ne dedi?"

Sj
"Normalde pazartesi tatilimiz bitiyordu ve fotoğraf çekimlerimiz vardı çekimler pazartesi yerine salıya alındı."

My
"Patronumuz çok cömert bir insan gerçekten."

Güldük ve Soojin Miyeon'un çok haklı olduğunu söyledi.