Zeynep: Senin en mutlu olduğun gün bizim cenazemiz çoktı o evden.
Zeynep: Sen beyaz gelinliğinle evden çıkarken benim kuzenim kefeniyle çıktı.
Zeynep: Bunun suçlusu sensin.
Zeynep: Ne vardı kafanı çevirseydin de görseydin onu? Ne olurdu? Azıcık göz göze gelsen, varlığının farkına varsan ne olurdu? Herkesle samimi, içli dışlı olan sen onu neden yok olarak gördün.
Zeynep: Hani avukattın, hani adaleti sağlamaya çalışıyordun? Benim kuzenime neden saklayamadın o adaleti.
Ezgi: Ben öldürmüşüm gibi konuşma lütfen.
Ezgi: Ben nereden bilebilirdim böyle olacağını. Adamı hiç hayatımda görmedim bile. Hala kimden bahsettiğini bilmiyorum. Bana suç atmaktan vazgeç.
Zeynep: İnsan ne garip var değil mi?
Zeynep: Ölümüne sebep olduğu kişiyi bile tanımıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüznün Yakarışı
Romance093+: Merhabalar, adınız Ezgi Karay mı? Ezgi: Evet kimsiniz? 093+: Ben Yalçın Alaca'nın kuzeniyim. Ezgi: O kim? 093+: Sizin okulunuzdan mezun biri. Size birkaç şey bildirmemi istedi. Ezgi: Ne gibi? Ezgi: Kendi neden iletmiyor? 093+: Çünkü mezarda.
