"Надаас хаа холдоно гэж бодоод аавыгаа хүртэл авч явах зориг чамд байдаг байна аа? Babygirl? Зоригтой зан чинь үнэлэм ч гэсэн чамд тусалсан нэгний ихээхэн туслалцаа байгаа гэж бодож байна!!" гэхэд хаалгаар Тэжү цусандаа будагдчихсан түүнчлэн зөндөө их зодуулсан орж ирэхэд өөрийн эрхгүй түүнлүү гүйтэл Тэжү-г хэн нэгэн нэмээд буудчих нь тэр.......
Өмнө минь сөхрөн унах түүнийг харсаар хоолойн чинээгээрээ орилоход хэн ч үл тоон Тэжү-г авч явахад нулимс минь хяналтаа алдан доош сөхрөн унав
"Гуйя хүссэн зүйлээ одоо надаас ав! Хараал идсэн бүх зүйлээ надаас ав би чиний бүх зүйлийг үг дуугүй хийх болно! Аавыг минь болон Тэжү-г—" гэтэл Юнги өнгийж ирэн
"Анхнаасаа хараал идсэн чи түүнтэй зугтах л шаардлага байгаагүй! Чи урьд өмнөхөөсөө зовох тэр үүд хаалгаа нээчихлээ!! Чи тэнэг бас жаахан байна! Бос!!" Хэмээн зандарахад миний нулимс хэр хэмжээ нь алдарсан аятай урссаар дээш босоход би аавыг хальт харж амжин түүний араас гарав
Биднийг гарахад гэнэт байшин дотор бууны гох алдах чимээг сонсоод эргэж орох гэтэл Юнги
"Орвол чи л хэцүүдэнэ шүү! Яг одоо машинд суу!!" гэхэд би шоконд орсон байртай түүнлүү харсаар
"Хараал идсэн чи! Аавыг минь!! Үгүй!! Үгүй гэж хэлээчдээ!!" Хэмээн хашигаран байшинлуу орох гэсэнд түүний залуус гарнаас минь угзран авч явахад миний сүнс зайлсан аятай түүнлүү хоосон ширтсээр хоцров
Тэр бол хараал идсэн новш
Аавыг минь алаагүй гэж хэлээчдээ??
Нулимс минь хацрыг минь хяналтгүй даган уйлсаар хоолой минь ч гарахгүй байсаар хоцров
Яах аргагүй буун дуу гарсан
Замд хяналтгүй нулимс минь урсавч Юнги огтхон ч ойшоож харсангүй ширүүн харсаар сууна харахаас дургүй хүрч байна бурхан минь зүгээр л одоо надад энэ дэлхийдээр амьдраад байх ямар ч шалтгаан үгүй болчихлоо
Санаанд оромгүй хараал идсэн үйл явдал аав минь буудуулсан эсэх зүгээр тэрийг л мэдмээр байна
Машинаас буух гэсэнд би гарнаас нь чангаан нулимсаа арчсаар
"Аав.... Аавыг минь арай? Үгүй гэж хэлээчдээ? Гуйж байна!" Хэмээхэд тэр эгцэлж харан
"Чи бууны дууг сонссон намайг хөгийн амьтан гэж бодож л байгаа бол бодсон бодлоо өөртөө үлдээ!!" Хэмээчихээд гараад явчихав
Хараал идсэн новш!
——————————————————————
Хоёр өрөөнд хүйтэн хөндий орчин байшингаар нэг тархаж нилээн олон хонош иймэрхүү байдалтай байсны эцэст Юнги Сонмигийн өрөөний урдуур эргэлдэхдээ хэрхэвч санаа зовдоггүй түүний сэтгэл хүртэл өвдөх хэмжээний өрөөнөөс цухуйхгүй байгаа нь мэдээж санааг нь зовоогоод авав
Хоёр гурав тогшиж үзээд хариу үл гаргах түүний өрөөлүү нь шууд л оров
"Babygirl?" Хэмээн шивнэх төдийд хэлэхэд Сонми үл дуугарах ба Юнги дөхөж очин мөрнөөс нь зууран өөрлүүгээ харуулав
"Намайг үнэхээр хөгийн амьтан гэж боддог юм уу?" Хэмээн асуухад Сонмигийн нүд авах юмгүй хавдсан харагдана
"Тиймээ! Чи бол хөгийн амьтан хайрлах сэтгэл байхгүй араатан тиймээ чи бол араатан. Чи миний аавыг алчихаад намайг дэргэдээ амьдын тамд байлгаж байна зүгээр ингэж байхаар алчиж болдоггүй юм уу?"Хэмээн асуух хашигарахад Юнги халуун энгэртээ тэврээд авсанд Сонми эхлээд гайхсан ч цээжрүү нь түлхэж үзэх ба удалгүй Сонмирүү ширүүн харсаар гарнаас нь татан гарав
Машиндаа суулгаж аваад яах гэж байгаа нь мэдэхгүй ч үл ялиг айдас хүйдэстэй машины суудалд суухад Юнги санаа алдан машины өрүүлийг атган хаашаа ч юм бэ нэг газарлуу жолоо залав одоо хүртэл Сонми-д зүрхэн тушаа газар нь хүндүүрлэн өвдөж
Тиймээ тэр дуралсан байж болох хамгийн тэнэг хүнд дуралсан нэгэн өөрийгөө ч цүхэж Юнги-г ч үзэн ядаж байв
Өмнө нь байдаг байсан талхны газрын гадаа ирэн цонхоор нь харахад Сонми-гийн аав инээмсэглэн талхаа уутанд боон өгч буйг харчихаад Сонми ахиад л тэвчсэнгүй бололтой уйлахдаа Юнги рүү хальт харав
"Одоо хүртэл би хөгийн амьтан хэвээр ээ юу? Аавын чинь л гуйсан гуйлт! Зарим зүйлсийг хэтэрхий удаан бодож шаналж байхаар—" хэмээн хажуу тийшээ хартал Сонмигийн зөөлөн уруул Юнги-гийн уруулдээр ирэхэд бүх зүйл ойлгомжгүй хэрнээ ер бусын мэдрэмжээр бүрхэгдэн Юнги улам л лавшруулан уруулыг нь үнсээд авав.....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
———————-
