Fabrika çıkışı, pasparlak, gıcır gıcır. İnsanların kirli elleriyle tanışmamış henüz ya da temiz elleri kirletmemiş bilemiyorum. Eğlencelidir aslında değişik serüveni. Hiç düşündün mü bir bozuk paranın dünyasını? Keyifli olabilir aslında...
Yaşlı amcanın kumaş kokan pantolon cebinden, saçları terden kafasına yapışan sütlü çikolata rengindeki çocuğun, toplasan 10 cm etmeyen avuçlarına ulaşır önce. Bakkala koşarken canı gibi korur bozuk parasını ve 2 dakika sonra bir dondurma için, veda bile etmeksizin satar ilk göz ağrısını. Bozuk para üşür ilkin, kalbi kırılır; çok alışmıştır küçük çocuğa. Fakat küçük çocuk da insandır işte; diğerleri gibi, sahte... Yavaş yavaş öğrenir bozuk para, gölgesinin bile gerçek olmadığını.
**takip edin devamı gelecek**
